ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 83 เปิดหิน

ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 83 เปิดหิน

ความตายของแม่ยายซี่ฮวาสร้างความตกตะลึงอย่างใหญ่หลวงให้กับผู้บำเพ็ญโดยรอบตลาด

ผู้คนมากมายยังคงตกตะลึง รู้สึกสับสน

ยอดฝีมือระดับเทพเทียมในยุคสมัยนี้ เป็นถึงกำลังสำคัญของนิกายใหญ่

กระทั่งเป็นถึงผู้อาวุโสสูงสุด สามารถปราบปรามทุกสารทิศ มีอายุขัยหมื่นปี

แม่ยายซี่ฮวายิ่งเป็นบุคคลที่โดดเด่น มีชื่อเสียงเลื่องลือไปทั่ว

ผู้อาวุโสสูงสุดมากมายต่างหวาดกลัวนาง

แต่ตอนนี้......กลับกลายเป็นเพียงหมอกโลหิต

"ต้องเป็นคนรุ่นใหม่ระดับบุตรเทพอย่างแน่นอน บางทีอาจจะเป็นบุตรของจักรพรรดิสวรรค์โบราณ ที่ถูกผนึกไว้จนถึงยุคสมัยนี้"

"หรืออาจจะเป็นบุตรของเซียนแท้!"

"หรืออาจจะเป็นทายาทที่แข็งแกร่งที่สุดของขุมอำนาจอมตะ เช่น บุตรเทพในตำนานของตระกูลอมตะกู้!"

ผู้บำเพ็ญรุ่นเก่ามากมายมีสีหน้าที่ซับซ้อน สายตาที่พวกเขามองบุรุษชุดขาว เต็มไปด้วยความตกใจและความรู้สึก

ไม่ต้องกล่าว

ข่าวสารที่เกิดขึ้น ณ ที่แห่งนี้ หากแพร่กระจายออกไป ต้องทำให้เมืองโบราณหวังเยวี่ยทั้งหมดตกตะลึงอย่างแน่นอน

กระทั่งทำให้ดินแดนมรรคาสามพันดินแดนเกิดความโกลาหล

ระดับตบะหวนเอกาแม้จะมีอายุยังน้อย!

สังหารยอดฝีมือระดับเทพเทียมระยะปลายได้อย่างง่ายดาย!

หากไม่เห็นด้วยตาของตนเอง ใครจะกล้าเชื่อ?

แต่สิ่งที่ไม่อาจปฏิเสธได้ก็คือ......สำนักชิงเซวียนครั้งนี้ได้เจอกับของแข็งเข้าแล้ว!

ไม่แปลกใจเลยที่ก่อนหน้านี้เขายังคงมีสีหน้าสงบนิ่ง ไม่สนใจสิ่งใด เพราะพลังอำนาจของเขาน่ากลัวถึงเพียงนี้

เหล่าศิษย์ของสำนักชิงเซวียนมีสีหน้าหวาดกลัว เสียใจ ขาสั่นเทา

แต่กู้ฉางเซิงไม่สนใจพวกเขา เพราะต่อไปจะมีคนมาจัดการ

หากผู้อาวุโสสูงสุดของสำนักชิงเซวียนไม่โง่เขลา พวกเขาย่อมต้องรู้ว่าควรทำเช่นไร

"เสี่ยวเซวียน ตอนนี้คงไม่มีผู้ใดแย่งชิงหินก้อนนี้กับเจ้าแล้ว"

จากนั้น กู้ฉางเซิงมองไปยังเจ้าของร้านที่ซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้อง สีหน้าซีดเผือด กล่าวอย่างแผ่วเบาว่า "เจ้าฉลาดนัก วันนี้ข้าจะไม่ทำร้ายเจ้า"

ได้ยินเช่นนั้น เจ้าของร้านก็โล่งใจ รีบคุกเข่าลง กล่าวขอบคุณว่า "ขอบพระคุณคุณชายที่เมตตา ขอบพระคุณคุณชายที่เมตตา"

แผ่นหลังของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น ภายในใจกล่าวว่าโชคดียิ่งนัก

โชคดีที่ก่อนหน้านี้เขาได้ห้ามปรามศิษย์ทั้งสองเอาไว้

มิเช่นนั้น ตอนนี้คงต้องพบเจอกับจุดจบเช่นเดียวกับแม่ยายซี่ฮวา

"ตอนนี้ เจ้ายังต้องการแย่งชิงหินก้อนนี้กับข้าอีกหรือ?"

จากนั้น กู้ฉางเซิงมองไปยังเซียนกระบี่น้อยและคนอื่น ๆ จากหุบเขากระบี่หนานไห่ที่สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ กล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มที่แปลกประหลาด

ได้ยินเช่นนั้น พวกเขาทั้งหมดก็สะดุ้งเล็กน้อย

ศิษย์หลายคนรีบกล่าวว่า "ศิษย์พี่ ท่านอย่าได้ทำเรื่องโง่เขลา พวกเราไม่สามารถแย่งชิงได้"

"ใช่แล้ว พวกเราไม่มีคุณสมบัติที่จะแย่งชิงสิ่งนั้น ศิษย์พี่ ท่านอย่าได้ยุ่งเกี่ยว "

ผู้บำเพ็ญกระบี่ ยึดมั่นในความแน่วแน่ ไม่ยอมก้มหัวให้ผู้ใด

แต่ตอนนี้ พวกเขากลับหวาดกลัว ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความตกใจและหวาดหวั่น

บุรุษชุดขาวที่สงบนิ่งผู้นี้ ราวกับสัตว์ร้ายโบราณที่น่ากลัว!

เซียนกระบี่น้อยหนานไห่ย่อมต้องเข้าใจเช่นกัน ภาพเหตุการณ์เมื่อครู่สร้างความตกใจอย่างใหญ่หลวงให้กับเขา

เขาไม่คิดมาก่อนว่าในหมู่คนรุ่นเดียวกัน จะมีผู้ที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้

ช่างสิ้นหวังยิ่งนัก!

"ข้า......ย่อม......ไม่สามารถแย่งชิงกับคุณชายได้" ได้ยินเช่นนั้น เซียนกระบี่น้อยก็กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ขมขื่น จากนั้นจึงนำศิษย์น้องและศิษย์เพื่อนออกไปด้วยสีหน้าที่หดหู่

เขาไม่อยากอยู่ที่นี่แม้แต่วินาทีเดียว!

หัวใจมรรคกระบี่แตกสลาย หากไม่สามารถก้าวข้ามเหตุการณ์ในวันนี้ได้

เช่นนั้น ชีวิตนี้ของเขาก็คงต้องจบลงเพียงเท่านี้!

"ตอนนี้ หินก้อนนี้เป็นของเจ้าแล้ว"

จากนั้น กู้ฉางเซิงมองซูเสี่ยวเซวียน กล่าวขึ้น

"ขอบพระคุณคุณชาย" ซูเสี่ยวเซวียนมีสีหน้าดีใจ กล่าวขึ้น

ส่วนเย่เสวียนที่ทำท่าทีราวกับต้องการกล่าวบางอย่าง กู้ฉางเซิงมองเขาแวบหนึ่ง พยักหน้าเล็กน้อย กล่าวว่า "เจ้ามีจิตใจที่ดี แต่น่าเสียดายที่โง่เขลาเกินไป"

แม้ว่าจะถูกตำหนิว่าโง่เขลา แต่เย่เสวียนกลับยิ้มอย่างมีความสุข เกาหัว

เขามองออก วันนี้เขามีโชคอย่างยิ่ง กระทั่งกล่าวได้ว่าบรรพบุรุษได้ช่วยเหลือ

คนโง่มักจะมีโชค

ผู้บำเพ็ญโดยรอบต่างก็อิจฉาเขา ได้รับความโปรดปรานจากคุณชายผู้นี้ ชีวิตในภายภาคหน้าคงจะราบรื่น

ในเวลานั้น แสงเทพมากมายก็พุ่งทะยานมาจากทั่วทุกสารทิศของเมืองโบราณหวังเยวี่ย ล้วนเป็นบุคคลสำคัญที่ได้ยินข่าวสารแล้วรีบเดินทางมา

จอมสรรพสิ่งรุ่นเยาว์หลายคนที่เฝ้ามองเหตุการณ์อยู่ภายในหอคอย ก็เดินทางมายังตลาด

เห็นได้ชัดว่า พวกเขาได้คาดเดาฐานะของกู้ฉางเซิงแล้ว เตรียมพร้อมที่จะมาคารวะ!

เมื่อได้รับหินสีเทาก้อนนั้น ซูเสี่ยวเซวียนก็มองดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ตอนแรก นางถูกดึงดูดด้วยความรู้สึกบางอย่าง

แต่ตอนนี้ ความรู้สึกนั้นกลับชัดเจนยิ่งขึ้น

ภายใน......มีบางสิ่งบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับนาง

"คุณชาย ภายในหินก้อนนี้มีบางสิ่งบางอย่างซ่อนอยู่ ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับข้า" ซูเสี่ยวเซวียนกล่าว

ในเวลานี้ นางรู้สึกได้ว่ากระดูกกระบี่แต่กำเนิดของนางกำลังเปล่งประกาย เจตจำนงกระบี่ที่เจิดจรัสราวกับดอกไม้กำลังเบ่งบาน!

เงาร่างอันเลือนรางปรากฏขึ้นเบื้องหลังของนาง

ดวงตาทั้งสองข้างราวกับกระบี่เทพสองเล่ม แฝงไว้ด้วยคมกระบี่อันไร้ขอบเขต ราวกับสามารถตัดสุริยัน จันทรา และดวงดาวได้

วูบ!

กระบี่ในมือของผู้บำเพ็ญโดยรอบต่างก็สั่นสะเทือน ราวกับได้พบเจอกับจักรพรรดิมรรคกระบี่

ราวกับต้องการสยบ!

"นี่!"

"เด็กสาวผู้นี้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน หรือว่านางจะมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่?"

"แต่...... ภายในหินก้อนนั้นมีสิ่งใดกันแน่......"

"กลิ่นอายนี้ หรือว่าจะมีกระบี่เทพซ่อนอยู่? ไม่ถูกต้อง นี่คือแหล่งต้นกำเนิดวิญญาณที่อยู่ในหิน! แหล่งต้นกำเนิดวิญญาณที่อยู่ในหิน!" ชายชราผู้เชี่ยวชาญการประเมินสมบัติมานานหลายปีอุทานออกมาด้วยความตกใจ

"ไม่แปลกใจเลยที่ก่อนหน้านี้ไม่สามารถสัมผัสได้ เพราะแหล่งต้นกำเนิดวิญญาณถูกซ่อนอยู่ภายในหิน แต่ตอนนี้กลับถูกปราณกระบี่ทำลาย เกิดเป็นรอยแยก......กลิ่นอายจึงรั่วไหลออกมา"

ปรมาจารย์ประเมินสมบัติอีกคนหนึ่งมีรูปอักขระส่องประกายในดวงตา แปรเปลี่ยนเป็นพลังเทพ สำรวจอย่างละเอียด จากนั้นจึงกล่าวขึ้น

ก่อนหน้านี้ ผู้คนมากมายต่างก็มองไม่ออก

"คุณชายผู้นี้ โปรดให้ชายชราผู้นี้เป็นผู้ตัดหินก้อนนี้เถิด หากเป็นคนอื่น อาจจะทำลายสมบัติล้ำค่าภายในได้" ชายชราผมขาวรูปร่างสูงใหญ่ เดินฝ่าฝูงชนมายังเบื้องหน้ากู้ฉางเซิง ป้องมือ กล่าวขึ้น

"นี่คือผู้อาวุโสเฉิน! กระทั่งเขาก็ยังคงเดินทางมา ตระกูลของเขาเชี่ยวชาญการตัดหิน เคยตัดหินต้นกำเนิดวิญญาณที่ใหญ่ที่สุดในเมืองโบราณหวังเยวี่ย และพบเจอกับวิญญาณเซียนโบราณ!"

"กระทั่งสมบัติล้ำค่า หรือสิ่งของที่แปดเปื้อนไปด้วยโลหิต ก็ยังคงถูกตัดออกมาโดยไม่มีความเสียหาย"

เมื่อเห็นชายชราผู้นี้ ผู้คนต่างก็ตกใจ จำเขาได้

ความสามารถในการตัดหินของผู้อาวุโสเฉิน หากกล่าวว่าเป็นอันดับสองในเมืองโบราณหวังเยวี่ย ย่อมไม่มีผู้ใดกล้าเป็นอันดับหนึ่ง

ผู้อาวุโสเฉินเพิ่งจะได้ยินข่าวจากคนรุ่นหลัง ว่ามีหินสีเทาก้อนหนึ่งปรากฏขึ้น ณ ตลาด ทำให้ผู้คนมากมายแย่งชิง

กระทั่งมีบุรุษชุดขาวที่ดูเหมือนจะเป็นทายาทของตระกูลอมตะกู้ปรากฏตัวขึ้น

ดังนั้นเขาจึงรีบเดินทางมา

เมื่อเห็นกู้ฉางเซิง เขาก็ตกตะลึง

หากมีผู้ใดเกิดมาเป็นเซียน บุรุษชุดขาวผู้นี้ต้องเป็นเซียนอย่างแน่นอน!

รอบกายของเขามีรูปลักษณ์มหามรรคมากมายปกคลุม ราวกับดินแดนเซียน ราวกับกำลังหลอมรวมเข้ากับฟ้าดิน

นี่คือสายตาที่ผู้อาวุโสเฉินสั่งสมมานานหลายปี!

นี่คือเหตุผลที่เขามีท่าทางที่เคารพ

"เช่นนั้นก็รบกวนปรมาจารย์แล้ว" กู้ฉางเซิงมองผู้อาวุโสเฉิน รู้ดีว่าเขามีเจตนาดี จึงพยักหน้าเล็กน้อย กล่าวขึ้น

จากนั้นจึงให้ซูเสี่ยวเซวียนมอบหินก้อนนั้นให้ผู้อาวุโสเฉิน

เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง ชักดาบสีดำออกมา

ดาบเล่มนี้ก็ไม่ธรรมดา บนนั้นมีลวดลายแปลกประหลาดมากมาย มีพลังวิเศษ