บทที่ 572 การหลอมรวมทะลุผ่าน

บทที่ 572 การหลอมรวมทะลุผ่าน

แสงไฟวาบขึ้นมา เผยให้เห็นร่างของอาคิโทที่ปรากฏขึ้นมา แต่ในขณะนี้ บนใบหน้าของเขากลับเต็มไปด้วยความโกรธแค้น อารมณ์พลุ่งพล่านของเขาทำให้ลมหายใจที่แผ่ออกมาดูไม่มั่นคง

เขามองไปยังพายุเปลวไฟที่กำลังพัดกระหน่ำด้วยสายตาเกรี้ยวกราด จากนั้นจึงหันกลับมาอย่างรวดเร็ว  มือของเขายกขึ้นเสมือนกำลังเปิดม่าน และ เปิดช่องทางมิติออก นำพาตัวเองกลับไปยังโลกแห่งลาวา

เสียงดังสนั่น! ผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที สายฟ้าสีดำที่ปะปนไปด้วยก้อนหินก็พุ่งเข้าใส่ และ ทำลายพายุเปลวไฟทั้งหมด เผยให้เห็นร่างที่ดูไม่สู้ดีนักของเจสซ่า และ อาคิแบร์ด

เสียงแตกหักดังลั่น ก้อนหินขนาดใหญ่ปรากฏรอยร้าวเป็นเส้นตัดคล้ายใยแมงมุม กระจายตัวจนเศษหินหล่นลงมาเป็นจำนวนมาก

เมื่อทุกอย่างสงบลง ร่างกายของอาคิแบร์ดหดลงจนเล็กกว่าเดิม และ ดูเหมือนจะมีขนาดเล็กลง

ส่วนเจสซ่าที่ยืนอยู่ข้างเขายิ่งดูน่าสังเวชยิ่งขึ้น ร่างกายมีร่องรอยของการถูกเผาไหม้จากเปลวไฟ และแม้กระทั่งเส้นผมก็ถูกไฟเผาไปไม่น้อย

“ฮ่าๆ! หลังจากครั้งนี้แล้ว บาดแผลของอาคิโทคงต้องใช้เวลาร้อยปีในการฟื้นฟู!”

อาคิแบร์ดหัวเราะออกมาอย่างสะใจ จากนั้นจึงหันไปมองเจสซ่าอีกครั้ง

“ว่าไง? เราจะตามล่าเขาต่อไหม?”

“ขอโทษด้วย! องค์ราชาแห่งธาตุไฟ! ร่างนี้ของข้าคงไม่สามารถรับมือกับการต่อสู้ที่เข้มข้นต่อจากนี้ได้อีกแล้ว!” เจสซ่ายิ้มเจื่อนตอบกลับ

“ถ้าอย่างนั้นก็ช่างมันเถอะ! อย่างน้อยความเสียหายที่เราได้ทำต่อสหพันธรัฐแอตแลนก็มากพอให้พวกเขาปวดหัวได้สักพักแล้ว!”

อาคิแบร์ดหัวเราะเบาๆ “ที่ผ่านมาเราชนะในทุกการชิงชัยของอาณาจักรธาตุไฟ แต่เมื่อเผ่าขนนกเพลิงได้ส่งอาคิโทเข้ามา เราก็ไม่อาจมองข้ามได้…”

“ข้าเชื่อว่า ภายใต้การนำขององค์ราชาธาตุไฟ จักรวรรดิบูชาไฟ จะเป็นผู้ครองโลกแห่งลาวาในที่สุด!”

ใบหน้าของเจสซ่าเผยรอยยิ้มออกมา

สำหรับเขา การพูดเยินยอ และ ให้เกียรติไม่สำคัญตราบใดที่ได้ประโยชน์เพียงพอ แม้กระทั่งจะเรียกฝ่ายตรงข้ามว่า "เจ้าแห่งโลกแห่งลาวา" ก็ไม่มีปัญหา

“ฮ่าๆ…” แม้แต่คำพูดนี้ก็ทำให้อาคิแบร์ดยิ้มแย้มออกมาด้วยความดีใจ

“เอาล่ะ ตามที่เราตกลงกันไว้ว่า…”

เจสซ่ายังไม่ทันจะพูดจบ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที “แย่ล่ะ! เบิร์นส์พวกมันมันใช้ไม่ได้เลย!”

เขาสบถเสียงดัง ก่อนที่ร่างของเขาจะกลายเป็นสายฟ้าสีดำ หายวับไปจากที่นั่นทันที

“เฮ้…น่าสนใจ!” อาคิแบร์ดเหยียบกองไฟขนาดใหญ่ที่ปรากฏใต้เท้า เขาใช้มันพาตัวเองเคลื่อนที่ตามไป

แม้ว่าเขาจะร่วมมือกับเจสซ่ามาก่อน แต่สำหรับผู้มาเยือนจากโลกอื่น เขาก็ไม่เคยลดความระมัดระวังลงเลย

...

ในห้องใต้ดิน ข้างๆ วงเวทย์ขนาดใหญ่ เรย์ลินกำลังเผชิญกับวิกฤติที่น่าหวาดกลัว!

ข่ายอาคมที่อาคิโทสร้างขึ้นเองนั้นมีกับดักแฝงอยู่ เมื่อสัมผัสกับพลังภายนอก มันจะกระตุ้นให้เกิดภาพมายาของอาคิโททันที!

การโจมตีที่น่ากลัวของผู้แข็งแกร่งระดับห้า! แม้แต่เรย์ลินในตอนนี้ หากไม่เสียชีวิตในทันที ก็จะบาดเจ็บสาหัสแน่นอน!

“สายเลือดของสือเค่อไม่มีปัญหา! วิชาอัคนีปักษาของข้าก็ไม่ผิดพลาด! หรือจะเป็นเพราะเบิร์นส์?!”

เรย์ลินมองไปยังเบิร์นส์อย่างรวดเร็ว แต่พบว่าเขาเองก็ดูตื่นตระหนกเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คาดคิดว่าจะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น

“เจ้าคนทรยศ! ตายซะ!”

ภาพมายาของอาคิโทคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว เส้นผม และ คิ้วเหมือนกับกำลังลุกไหม้ เปลวเพลิงขนาดใหญ่ที่ดูดุดันกลายเป็นรูปร่างของนกฟีนิกซ์เพลิง พุ่งเข้าใส่เรย์ลิน และ กลุ่มของเขา

ดูเหมือนว่าภาพมายานี้จะมีสติปัญญาเล็กน้อย เป้าหมายแรกของมันคือผู้ทรยศอย่างเบิร์นส์

“อ๊าก!” แม้ว่าเบิร์นส์จะพยายามปกป้องตัวเอง แต่เมื่อเผชิญหน้ากับความร้ายกาจของผู้แข็งแกร่งระดับห้า วิชาอัคนีปักษาของเขาก็ถูกทำลายลงในทันที ร่างของเขากรีดร้อง และ กลายเป็นเปลวเพลิงในพริบตา

เมื่อถูกโจมตีครั้งเดียว เบิร์นส์ที่อยู่ในกลุ่มสายฟ้าแห่งจูปิเตอร์ก็สิ้นชีพลงด้วยน้ำมือของฝ่ายตรงข้าม

หลังจากจัดการกับผู้ทรยศแล้ว อาคิโทก็หันสายตามายังเรย์ลิน และ พวกอีกสองคน โดยเฉพาะเรย์ลินที่ดูเหมือนจะเป็นเป้าหมายหลักของเขา

เรย์ลินรู้สึกเสียวสันหลัง และ ขนลุกไปทั้งตัว

“คงไม่มีทางเลือกแล้ว! ต้องใช้วิชาแปลงร่างเป็นงูโคโมอินกับดยุคอีกสองคนร่วมกันหรือ? ถ้าเป็นเช่นนั้น เกรงว่าทั้งห้องใต้ดินนี้จะถูกทำลายหมดสิ้น!”

ความคิดมากมายแล่นผ่านหัวของเรย์ลินในเสี้ยววินาที แต่ในที่สุดเขาก็ล้มเลิกแผนนี้

“ไม่ได้! ต้องเสี่ยงใช้วิชาอัคนีปักษาเท่านั้น!” แววตาของเรย์ลินเป็นประกายสว่าง เขาตัดสินใจอย่างแน่วแน่

“ติ๊ง! วิชาอัคนีปักษาหลอมรวมเสร็จสิ้น 100%! ภารกิจเสร็จสิ้น!” ในเวลานั้น เสียงจากชิปดังขึ้นอย่างฉับพลัน

ชิปได้ทำการคำนวณการหลอมรวมของวิชาอัคนีปักษาไปจนถึงระดับ 99.9% แล้ว และเมื่อสแกนเส้นทางการไหลเวียนของพลังในวิชาอัคนีปักษาของเบิร์นส์แล้ว ก็เกิดความก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว จนถึง 100% ในที่สุด!

“อืม!”

สีหน้าของเรย์ลินเปลี่ยนไป พลังงานวิชาอัคนีปักษาภายในทะเลสติของเขาเปลี่ยนสภาพทั้งหมด กลายเป็นพลังงานสีดำสนิท และ ถูกดูดเข้าไปในจุดกึ่งกลางทั้งหมด

เสียงหึ่งๆ! จุดกึ่งกลางเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง และ หมุนตัวอย่างรวดเร็ว พลังงานที่แข็งแกร่งแผ่ซ่านออกมาอย่างต่อเนื่อง ขณะที่เนบิวลารอบนอกก็ขยายตัวออกไปครึ่งหนึ่งของพื้นที่ก่อนจะหยุดลงช้าๆ

วิชาอัคนีปักษาที่พัฒนาเป็นชั้นที่สิบ ได้หลอมรวมเข้าไปในจุดกึ่งกลางอย่างสมบูรณ์ และ ผลที่เกิดขึ้นไม่ได้แค่รวมเป็นหนึ่งบวกหนึ่งเท่านั้น!

และ เนื่องจากเป็นการหลอมรวมอย่างสมบูรณ์ ไม่เหมือนกับวิชาที่ไม่สมบูรณ์ของเบิร์นส์ ผลที่ได้รับจึงเกินกว่าที่เรย์ลินคาดการณ์ไว้

“ติ๊ง! วิชาอัคนีปักษาพัฒนาเสร็จสิ้น จุดกึ่งกลางแข็งแกร่งขึ้น! ร่างหลัก…” เสียงชิปยังคงดังขึ้นมาอย่างขาดๆ หายๆ แต่เรย์ลินก็ไม่มีเวลาไตร่ตรอง

ความรู้สึกแข็งแกร่งที่เต็มไปทั่วร่างกาย และ การโจมตีระดับห้าที่ใกล้เข้ามา ทำให้เขาตัดสินใจลงมือทันที!

หลังจากปรับปรุงแล้ว พลังของจุดกึ่งกลางระดับดวงดาวรุ่งอรุณที่กระตุ้นวิชาอัคนีปักษา ก็แสดงให้เห็นถึงความร้ายแรงอย่างมหาศาล!

ฟู่ฟู่! เปลวไฟสีดำที่ดูประหลาดเริ่มปรากฏรอบตัวเรย์ลิน และ ก่อเป็นร่างของนกฟีนิกซ์เพลิงสีดำขนาดมหึมา นกฟีนิกซ์เพลิงสีดำร้องเสียงแหลม รู้สึกถึงพลังที่ทรงอำนาจ และ น่าหวาดกลัว

“วิชาอัคนีปักษาที่พัฒนาขั้นที่สิบ – การโบยบินของนกฟีนิกซ์ดำ!” เรย์ลินกางแขนทั้งสองออกเหมือนนกฟีนิกซ์ที่กำลังบินโฉบ เข้าปะทะกับภาพมายาของอาคิโทด้วยเส้นโค้งที่งดงาม

เสียงนกฟีนิกซ์ร้องเพราะกังวานก้อง นกฟีนิกซ์เพลิงสีดำพุ่งทะยานสู่ท้องฟ้า เข้าปะทะกับภาพมายาของอาคิโทที่พุ่งเข้ามา

เมื่อเผชิญกับนกฟีนิกซ์เพลิงสีดำที่ดูร้ายกาจ ใบหน้าของภาพมายาอาคิโทเผยความสงสัย และ หวาดกลัวออกมาอย่างหายาก

ตูม! ตูม! ตูม!

เปลวไฟสีดำปะทะกับเปลวไฟสีแดงทอง เกิดเป็นกระแสพลังขนาดมหึมา ไฟทั้งสองฝ่ายพันกัน และ ต่อสู้กันอย่างดุเดือด

ไม่นาน เปลวไฟสีดำเริ่มกลืนกินเปลวไฟของฝ่ายตรงข้าม และ ลุกไหม้รุนแรงยิ่งขึ้น จนทำลายฟีนิกซ์เพลิงของอีกฝ่าย และ กลืนกินภาพมายาของอาคิโทไปในที่สุด

“วิชาอัคนีปักษาที่พัฒนาขึ้นมาใหม่ กลับสามารถใช้พลังของวิชาอัคนีปักษาอื่นเป็นเชื้อเพลิงได้ อีกทั้งยังมีความสามารถในการกลืนกิน และ หลอมรวมอย่างน่าสะพรึงกลัว!”

เรย์ลินมองภาพของภาพมายาอาคิโทที่ดิ้นรนในเปลวไฟสีดำก่อนจะหายไปอย่างสมบูรณ์ แม้แต่ตัวเขาเองซึ่งเป็นผู้สร้างสรรค์ก็ยังรู้สึกตื่นตระหนก

เขามีความรู้สึกว่า การใช้ชิปช่วยในการปรับปรุง และ หลอมรวมพลังวิชาอัคนีปักษาเข้ากับจุดกึ่งกลาง ได้พัฒนาวิชาที่ทรงพลังนี้ไปสู่ระดับที่น่าสะพรึงกลัวยิ่งขึ้น

แต่น่าเสียดายที่เนื่องจากชิปมีความพิเศษ ทำให้วิชาอัคนีปักษาสีดำนี้สามารถฝึกฝนได้แค่เขาเพียงคนเดียว

“เมื่อครู่…มันเกิดอะไรขึ้น?”

ดยุคกิลเบิร์ต และ เอม่ามีสีหน้าตกตะลึง พวกเขาเพิ่งเห็นอะไร? ภาพมายาของพ่อมดระดับห้าที่ถูกทำลายลงด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวของเรย์ลิน?

นั่นคือการโจมตีที่ทรงพลังจากผู้แข็งแกร่งระดับห้า! ดยุคกิลเบิร์ต และ เอม่ารู้สึกเหมือนฝันไปในทันที

“เรย์…เรย์ลิน เจ้าได้ทะลุผ่านระดับห้าแล้วหรือ?” หลังจากนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง ดยุคกิลเบิร์ตก็ถามออกมา

“ไม่ใช่หรอก ข้าแค่มีความก้าวหน้าในวิชาอัคนีปักษาเท่านั้น…” เรย์ลินตอบตามตรง แม้ว่าการหลอมรวมวิชาอัคนีปักษาจะนำมาซึ่งประโยชน์มากมาย แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาทะลุผ่านระดับห้าได้ และ หากการโจมตีนั้นเป็นภาพมายาของเจสซ่าแทน เขาคงรับมือได้ยากกว่านี้

เหตุผลที่ทำให้เขาสามารถจัดการกับภาพมายาของอาคิโทได้อย่างง่ายดาย ก็คือวิชาอัคนีปักษาที่เปลี่ยนแปลงไป!

“ข้ามีความรู้สึกที่รุนแรง!” เรย์ลินยื่นมือออกมา มองดูเปลวไฟสีดำที่แผ่ความร้ายกาจอยู่บนนั้น “เปลวไฟสีดำที่เปลี่ยนแปลงไปนี้ คือศัตรูของวิชาอัคนีปักษาทุกแขนง!”

“อย่าคิดมากนัก เราต้องรีบหาหินต้นกำเนิดไฟ ให้เจอก่อนแล้วออกไปจากที่นี่! น่าเสียดายที่เบิร์นส์เป็น

ไส้ศึก!”  ดยุคกิลเบิร์ตมองดูเปลวไฟที่เหลือเพียงเศษเสี้ยวอย่างเสียดาย จุดกึ่งกลางที่สว่างไสวในเปลวไฟนั้นถูกแสงดาวชักนำ และ ลอยไปสู่สตาร์รีลม์

“เปิดทางให้ข้า!”

เรย์ลินไม่สนใจเบิร์นส์อีกต่อไป แต่หันไปหากำแพงแสงที่อยู่ข้างหน้าเขา

เปลวไฟสีดำที่ดูชั่วร้ายเริ่มแผดเผากำแพงแสงนั้น

ไม่! มันไม่ใช่การเผาไหม้ แต่เป็นการกัดกร่อน! เปลวไฟอัคนีปักษาระดับสูงสุดที่อาคิโทสร้างขึ้น ถูกเปลวไฟสีดำของเรย์ลินกัดกร่อนจนเหลือเพียงรูโหว่ขนาดใหญ่

“ไปกันเถอะ!” เรย์ลิน และ พรรคพวกเดินเข้าไปในวงเวทที่ซับซ้อน

“รูนผนึกมิติ! และ ยังมีรูนพิธีกรรมหลับใหล! รูนดูดชีวิต! วงเวทนี้น่าจะใช้เพื่อดูดชีวิตของบางสิ่งบางอย่าง!”

เอม่าลูบไล้พื้นดินที่มีสัญลักษณ์อยู่ สีหน้าของเธอดูเคร่งเครียด

“สิ่งนั้นอาจจะเป็น…สิ่งที่อยู่ตรงกลาง…” เรย์ลินมองไปยังแสงสีแดงที่ศูนย์กลางของวงเวท แสงที่อ่อนแรงเหมือนเปลวเทียนที่ใกล้ดับ แต่ยังคงพยายามคงอยู่

“พลังงานที่มันแผ่ออกมาคล้ายกับหินต้นกำเนิดไฟ! ข้าคิดว่าข้ารู้แล้วว่ามันคืออะไร!”

นึกถึงความรู้สึกเศร้าที่ผ่านมา เรย์ลินถอนหายใจ และ หยิบกุญแจทองแดงดำที่ได้มาจากเบิร์นส์ขึ้นมา

“แกร๊ก!” “แกร๊ก!”

กุญแจทองแดงดำลอยขึ้นไปในอากาศ ส่องแสง และ แสดงข้อมูล และ ภาพซับซ้อนออกมา

วงเวทบนพื้นเริ่มทำงาน คล้ายเสียงของกุญแจที่ไขประตู

พร้อมกับเสียงนั้น รูนบนพื้นก็คลายตัวออก เผยให้เห็นกรงขนาดใหญ่

ตูม!

แสงสีแดงร้อนแรงกระจายเต็มห้องใต้ดิน กรงที่ศูนย์กลางเปิดออก ไข่สีแดงเข้มก็ปรากฏขึ้น

.........