บทที่ 14 : ราคาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เสียงหัวเราะเย้ยหยันปรากฏบนริมฝีปากของโจว ซูเจียน

ฮ่าๆ เขาคือคุณชายโจวผู้มีชื่อเสียง มีอะไรที่เขาอยากได้แล้วไม่ได้บ้าง?

พวกพัฒนาตัวเองอะไรนั่น ขยะทั้งนั้น ไม่คู่ควรแม้แต่จะพูดถึง

โจว ซูเจียน แทบจะหัวเราะลั่น

เขาชอบความรู้สึกมองลงมาที่สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย เขาคือราชา!

แต่ในตอนนั้นเอง!

เสียงผู้ประมูลเสมือนดังขึ้น

[ผู้ซื้อ No. 8 เสนอราคา 400 ชิ้น]

เป็นเฉิน ตง ที่ลงมือในนาทีสุดท้าย

"อะไรนะ?"

โจว ซูเจียน ตะลึง

เขาไม่คิดว่าจะมีคนรอซื้อตอนสุดท้าย

ยิ่งไปกว่านั้น พอลงมือทีเดียวก็เพิ่มถึง 50 ชิ้น

ต้องรู้ว่าตอนนี้ผู้รอดชีวิตเกือบทั้งหมดหวงแหนวัสดุในมือ

ทั้งหมดนี้จำเป็นต่อการอยู่รอดของพวกเขา!

ไม่ใช่แค่โจว ซูเจียน แต่ทุกคนในแชทสาธารณะก็โกลาหล

"ผู้ซื้อ No. 8 นี่ใครกัน? ทุ่ม 400 ชิ้นทีเดียวเลย!"

"ชิบหาย!! รวยเกินไปแล้ว! 400 ชิ้น พอให้ฉันมีชีวิตอยู่ได้นานมาก!"

"นี่มันมหาเศรษฐีที่มองไม่เห็น ใครรู้บ้างว่าเศรษฐีคนนี้เป็นใคร? ฉันอยากเป็นผู้หญิงของเขา!"

"ฮ่าๆ กะหรี่น้อย พูดบ้าอะไร? เธอสวยเท่าฉันเหรอ? มีเธอคนเดียวที่ยังอยากเป็นเมียเศรษฐี แค่ฝันไป! ฉันต่างหากคือเมียเศรษฐี! ผู้ซื้อ No. 8 ถ้าเห็นข้อความนี้ แชทส่วนตัวกับฉันนะคะ ฉันสวยมาก!"

"ไปให้พ้น กล้าบอกว่าสวยด้วย! ดูฉันสิ คุณเศรษฐี No. 8 ฉันเคยเป็นเน็ตไอดอลมีแฟนคลับครึ่งล้าน! ฉันเป็นคนรักคุณได้ ท่าไหนก็ทำได้!"

"มีแฟนคลับซอมบี้ครึ่งล้านสิไม่ว่า!"

โจว ซูเจียน กำหมัดแน่น จ้องการสนทนาบนหน้าจอตาเบิกกว้าง จู่ๆ ใบหน้าก็ดุร้าย

"บ้าชิบ คนๆนี้เป็นใครกัน? กล้ามาแย่งของที่ฉัน โจว ซูเจียน หมายตา มันต้องบ้าแน่ๆ! ได้ ได้ ฉันไม่เชื่อหรอกว่าแกจะมีวัสดุเยอะขนาดนั้น! ฉัน โจว ซูเจียน ไม่เคยกลัวใครแม้ต้องสู้ด้วยทรัพยากร!"

โจว ซูเจียน เสนอราคาทันที: "450 ชิ้น!!"

เขาไม่เชื่อว่าผู้ซื้อปริศนา No. 8 จะมีปัญญาจ่ายราคานี้

คราวนี้แชทสาธารณะระเบิดอีกครั้ง

"โอ้โห! โอ้โห! โอ้โห! คุณชายโจวเพิ่มอีก 50 ชิ้น รวยมาก! คนขายแบบนี้ต้องดีใจจนบ้าแน่ๆ!"

[ผู้ซื้อ No. 5 ยกป้าย 450 ชิ้น]

เฉิน ตง มองราคาที่เพิ่มขึ้นแล้วไม่สนใจเลย

เขามีน้ำแร่เหลือเฟือ ไม่มีอย่างอื่น

คนอื่นรวบรวมเสบียงจนแทบตาย แต่เขาไม่เดือดร้อนเลย

สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น !!! [ไรท์ขอใช้สำนวนไทยแทนนะคะ ต้นฉบับแปลงงมาก]

"เพิ่มราคา! 500 ชิ้น!"

[ผู้ซื้อ No. 8 ยกป้าย 500 ชิ้น]

ทุกคนมองตัวเลขบนหน้าจอตาเบิกกว้าง ลมหายใจหนักขึ้นโดยไม่รู้ตัว

แม้จะเป็นแค่เลขสามหลัก แต่อาหารที่อยู่เบื้องหลังตัวเลขก็มากพอจะทำให้คนบ้าได้

"อะไรกัน ยังไส่ราคาอีก? เศรษฐีคนนี้เป็นใคร? ทำไมไม่เคยได้ยินชื่อคนดังแบบนี้?"

"เจ๋งมาก! เขาเป็นเจ้าของโรงงานหรือไง? ไม่ใช่ผู้อำนวยการโรงงานใช่ไหม?"

"เจ๋งจริงๆ คงโดนเทเลพอร์ตมาจากโรงงานอาหารหรือโรงงานน้ำดื่มแน่ๆ!"

"เป็นไปไม่ได้! พื้นฐานแล้วของในโลกนี้ใช้ไม่ได้ เปิดกล่องเสบียงอย่างเดียวถึงจะเก็บเสบียงได้! ยิ่งกล่องเลเวลสูง ซอมบี้ก็ยิ่งเยอะ ทุกคนรู้เรื่องนี้! เสบียงยิ่งเยอะ ก็ยิ่งหมายถึงยากที่จะได้มา!"

โจว ซูเจียน ก็ตาเบิกกว้างมองตัวเลขบนหน้าจออย่างไม่อยากเชื่อ

นี่... เป็นไปได้ยังไง?

500 ชิ้นทุ่มออกมาง่ายๆ

เป็นใครกัน?

"บ้าชิบ ไม่ว่าแกจะเป็นใคร ก็ขโมยของจากฉัน โจว ซูเจียน ไม่ได้! นี่คือของที่ฉัน โจว ซูเจียน หมายตา ไม่ว่าแกจะเป็นใคร ก็ขโมยไปไม่ได้!"

โจว ซูเจียน กัดฟันตะโกน "เพิ่มราคา! 550 ชิ้น!"

พอได้ยินแบบนั้น ชายชุดดำข้างๆ ก็ตกใจ

"คุณชายครับ เราไม่มีของใช้จำเป็นพอแล้ว ถ้าเพิ่มราคาต่อ ชีวิตพื้นฐานที่สุดของเราก็จะมีปัญหา!"

"ใช่ครับคุณชาย เราไปต่อไม่ได้แล้ว! ไม่งั้นต้องออกไปแย่งเสบียงจากซอมบี้น่ากลัวพวกนั้น ต้องไปที่ที่มีซอมบี้เยอะมาก เสียมากกว่าได้! ไม่รู้ต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะรวบรวมวัสดุพอสำหรับพิมพ์เขียวทองได้!"

"คุณชาย คิดให้ดีๆ นะครับ! พวกเราหิวไม่เป็นไร แต่ท่านมีร่างกายที่มีค่า ต้องไม่หิวนะครับ! ถ้าหาเสบียงไม่พอ พวกเราก็จบหมด!"

โจว ซูเจียน คำรามอย่างโกรธ: "ออกไป! ฉันไม่เชื่อว่ามันจะมีเสบียงเยอะขนาดนั้น!"

"ไม่มีใคร! ขโมยของจากฉัน โจว ซูเจียน ได้!!"

[ผู้ซื้อ No. 5 ยกป้าย 550 ชิ้น]

เฉิน ตง ขมวดคิ้ว

โจว ซูเจียน ที่มาจากตระกูลรวย รวบรวมเสบียงได้มากขนาดนี้

ดูไม่ค่อยดีนัก

แต่...

ก็แค่นั้นแหละ

เฉิน ตง เพิ่มราคาอีกโดยไม่สนใจ

[ผู้ซื้อ No. 8 ยกป้าย 600 ชิ้น]

"อะไรนะ! 600 ชิ้น!! นี่มัน..."

คราวนี้ทั้งแชทเงียบ ทุกคนช็อก !!

แค่ไม่กี่วัน มีคนรวบรวมเสบียงได้มากขนาดนี้

คนๆนี้เป็นใคร?

ยิ่งไปกว่านั้น เพิ่มราคาโดยไม่ลังเลเลย

แม้แต่คุณชายโจวยังต้องลังเลสักพัก

แต่ผู้ซื้อ No. 8 แทบจะตามคุณชายโจวเพิ่มราคาทันที

เพิ่มเท่าที่คุณชายโจวเพิ่ม ไม่สนขั้นต่ำ 10 ชิ้น

ดูเหมือนในสายตาเขา เสบียงพวกนี้แค่น้ำหยดเดียว...

ตาของโจว ซูเจียน แทบจะระเบิด ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่ยอม

เขาไม่อยากยอมแพ้แบบนี้

แต่พอจะเพิ่มราคาอีก กลับได้แจ้งเตือนว่าเสบียงไม่พอ

โจว ซูเจียน จ้องหน้าจอตรงหน้า

"ฉันอยากรู้นักว่าแกเป็นใคร..."

คราวนี้โจว ซูเจียน ไม่ยกป้ายตามเฉิน ตง

เขาไม่มีของใช้จำเป็นพอ จนปัญญาจริงๆ

ผู้ประมูลเสมือนเริ่มเตือน: "ผู้ซื้อ No. 8 เสนอราคา 600 ชิ้น มีผู้ซื้อคนอื่นเสนอราคาไหม?"

ผ่านไปสักพัก ผู้ประมูลพูดอีก: "ถ้าไม่มีผู้ซื้อคนอื่นยกป้าย กรุณาให้เริ่มนับถอยหลัง"

[หกร้อยชิ้น ครั้งที่หนึ่ง]

[หกร้อยชิ้น ครั้งที่สอง]

[หกร้อยชิ้น ครั้งที่สาม]

แกร๊ก!

เมื่อค้อนประมูลลง การซื้อขายก็เสร็จสิ้น!

เฉิน ตง กลายเป็นผู้ชนะการประมูลพิมพ์เขียวระดับทอง: กำแพงป้องกัน