บทที่ 14: การแบ่งปัน

"สุดยอดดดด ! นายได้พลังมาจากโลกอื่น แต่ เทพ คืออะไรเหรอ?" คำถามของลูฟี่นี่นอกโลกจริงๆ!!! เอซและคนอื่นๆ เอามือกุมขมับเมื่อเห็นความซื่อของลูฟี่

ซาโบ้อธิบายว่าเทพคืออะไร และลูฟี่ก็ซาบซึ้งมาก ไม่ใช่แค่เขา แม้แต่เอซและซาโบ้ก็ซาบซึ้งเหมือนกัน

"อย่ามองฉันแบบนั้น แม้ฉันจะบอกว่านี่คือเทพ แต่มันก็เป็นแค่คำเปรียบเทียบ ฉันแค่มีพละกำลังมากขึ้น อายุยืน และพลังสายฟ้า ฉันยังห่างไกลจากการเป็นเทพที่แท้จริงอีกมาก"

"แต่แค่พลังนี้ นายก็ปกครองโลกนี้ได้แล้ว" ซาโบ้พูด ตอนนี้เขายังไร้เดียงสาเกินไป

"นายไร้เดียงสาไปหน่อยนะ ซาโบ้ ที่นี่ยังมีคนที่จะทุบตีฉันได้อีกเยอะ" เคนพูดพลางส่ายหัว

"ใครล่ะ ? "

"ปู่ของพวกเราไง !!!" คำตอบของเคนทำให้ทั้งเอซและลูฟี่ตัวสั่นสะท้าน มีแต่สองคนนี้เท่านั้นที่รู้ถึงความน่ากลัวของการ์ปและความโหดร้ายของเขา

"จริงเหรอ? ปู่ของพวกนายเก่งขนาดนั้นเลย?" ซาโบ้ก็กลัวเหมือนกัน เขาเพิ่งได้ยินว่าธอร์เป็นยังไงและทำอะไรได้บ้าง แม้แต่เคนยังบอกว่าบนเกาะนี้แทบไม่มีใครทำให้เขาเป็นรอยขีดข่วนได้เลย อย่าพูดถึงการฆ่าเขาเลย!!!

แต่ความมั่นใจนี้พังทลายทันทีที่ชื่อการ์ปถูกพูดถึง ปู่ของทั้งสามคนนี้แข็งแกร่งขนาดไหนกัน?

"เห็นด้วย!! ปู่แข็งแกร่งมาก ตอนที่ปู่ต่อยฉัน ฉันยังรู้สึกเจ็บทั้งที่ทำมาจากยาง" ลูฟี่ยืนยัน เคนแค่ยิ้มและไม่ได้อธิบาย การอธิบายเรื่องฮาคิให้พวกเขาฟังคงไร้ประโยชน์ พวกเขายังไร้เดียงสาและเด็กเกินไปที่จะเข้าใจว่าฮาคิคืออะไร บางทีสถานการณ์นี้อาจเปลี่ยนไปได้ในภายหลัง

"ช่างมันเถอะ อย่างน้อยที่นี่เราก็เล่นได้นานเท่าที่อยากเล่น และไม่มีใครมาแตะต้องพวกเราได้" เอซพูด เขาดีใจที่ตอนนี้มีคนที่คอยปกป้องพวกเขาได้ตลอด และเขาก็หลับได้โดยไม่ต้องกังวล

ลูฟี่ เอซ และซาโบ้พูดคุยกันถึงชีวิตของธอร์ แต่สุดท้ายก็ลงความเห็นว่าส่วนใหญ่แล้วมันน่าเบื่อ แม้ว่าพลังจะดี แต่เวลาผ่านไปมากมาย เขาเสียน้องชาย พ่อแม่ และแม้แต่ 'โลก' ของเขา มันน่าเศร้า!!

"ว่าแต่ พวกนายสามคนอยากลองใช้ชีวิตอื่นและได้พลังบ้างมั้ย?" เคนถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน

"หา???"

"อะไรนะ??"

"นานิ๊??"

ทั้งสามคนลุกขึ้นยืนเมื่อเคนพูดประโยคนั้นอย่างสบายๆ

"ใช่ ฉันพาพวกนายไปโลกต่างๆ ได้ และผลปีศาจจะเลือกว่าจะให้โลกไหนและตัวละครอะไร อาจจะเป็นตัวละครที่ไม่มีพลังก็ได้ อย่าเพิ่งดีใจไป ฉันให้พลังพวกนายได้ แต่พวกนายจะใช้มันทันทีไม่ได้ จริงๆ แล้วแม้แต่ฉันก็ยังไม่ได้พลังทั้งหมดของธอร์อย่างที่พวกนายอาจจะเข้าใจ ฉันไม่มีสตอร์มเบรกเกอร์ ดังนั้นพลังและตัวละครที่พวกนายจะได้ขึ้นอยู่กับดวงของพวกนาย" เคนอธิบายครั้งแรกให้พวกเขา แต่เขาก็เห็นดวงตาเป็นประกายของทั้งสามคนแล้ว

สิ่งล่อใจนี้มากเกินไป!!! พลังใหม่!! โลกใหม่!!! อาหารใหม่ (เฉพาะลูฟี่)!!!

"นายจะทำจริงเหรอ? ไม่กลัวว่าพวกเราจะเอาความลับของนายไปบอกคนอื่นเหรอ?" เอซถาม ไม่เหมือนลูฟี่ เอซใจเย็นกว่าและเห็นมามากพอที่จะรู้ว่าโลกเป็นยังไง

"ฉันไว้ใจพวกนายสามคน สิ่งเดียวที่ฉันกลัวคือเรื่องของลูฟี่ แต่พอได้ใช้ชีวิตแบบนั้น พวกนายจะไม่ไร้เดียงสาอีกต่อไป พวกนายจะได้เห็นโลกใหม่ ได้ใช้ชีวิตเต็มที่ พวกนายคิดว่าจะยังเป็นเด็กอยู่หลังจากออกมาเหรอ?" เคนพูด

"เฮ้ย... พวกเราโตพอที่จะเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ ฮึ่ม!!!"

"ไฮ ไฮ (ใช่ ใช่) แต่จำไว้นะ มีแต่คนโง่เท่านั้นที่คิดว่าตัวเองรู้จักโลกดีแล้ว" เคนโยนคำพูดของคนรุ่นก่อนให้พวกเขา

"งั้นพวกเราจะได้ใช้ชีวิตใหม่จริงๆ เหรอ? จะมีอาหารใหม่ๆ มั้ย?" ลูฟี่สนใจแต่เรื่องอาหาร พลังเป็นเรื่องรองสำหรับเขา ในขณะที่เอซและซาโบ้แตกต่างออกไป พวกเขาอยากแข็งแกร่งเหมือนเคนและนี่เป็นโอกาสของพวกเขา พวกเขายังรู้สึกขอบคุณที่เคนพร้อมจะแบ่งปันพลังให้คนอื่น

แม้จะอายุเท่านี้ พวกเขาก็เข้าใจว่า 'ผลปีศาจ' นี้น่ากลัวแค่ไหน และตัดสินใจแล้วว่าจะไม่พูดถึงพลังของเคนกับใครเลย ขึ้นอยู่กับว่าคนจะตีความพลังของเคนยังไง

"พวกนายสามคนตัดสินใจจะไปเดินทางแล้วใช่มั้ย?" เคนถามอีกครั้ง

"แน่นอน!!"

"เอาเลย!!"

"ฉันอยากกินเนื้อจากโลกอื่น!!"

"ได้ ก่อนไป ฉันจะบอกว่า หลังจากเข้าไปในโลกนั้น พวกนายจะควบคุมร่างกายไม่ได้ ได้แค่มองโลกผ่านมุมมองของคนอื่น ทำได้แค่ดูและเรียนรู้จากโลกนั้น อาจมีหลายอย่างที่พวกนายทำไม่ได้ในชีวิตนั้น แต่ที่นี่มันอาจมีประโยชน์..." เคนอธิบายเรื่องทั่วไปที่ต้องระวังในการเดินทาง และเล่าประสบการณ์ของเขาเพื่อให้พวกเขาเรียนรู้เพิ่มเติม

"ได้ พวกนายสามคนยืนเข้าแถว แล้วฉันจะใช้พลัง" ทั้งสามคนยืนตรง แต่ความตื่นเต้นเห็นได้ชัดจากภาษากาย

"ระบบ พาสามคนนี้ไปส่ง" เคนสื่อสารในใจ

[ โฮสต์เลือก ซาโบ้, พอร์ทกัส ดี. เอซ และมังกี้ ดี. ลูฟี่ เพื่อส่งไปยังโลกต่างๆ กำลังเลือก... กำลังเลือก... เลือกแล้ว โฮสต์ต้องการดูโลกที่ทั้งสามถูกส่งไปหรือไม่? ]

"หะ ! ฉันทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ? ฉันว่าฉันแอบดูโลกนั้นได้ว่าเป็นโลกที่ฉันรู้จักรึเปล่า ถึงยังไงฉันก็ไม่ได้ไปอยู่ในโลกของพวกเขา ฉันควบคุมการผ่านไปของเวลาในโลกของพวกเขาได้มั้ย?"