บทที่ 13 ทีมร้อยดอกไม้ พรสวรรค์พิเศษ

"เหล่งชวง นายว่าทีมม้ามืดที่มีโอกาสติดสามอันดับแรกมีทีมไหนบ้าง?"

สือโถวถาม

เหล่งชวงที่มีสีหน้าเรียบเฉยตลอดได้ยินคำถาม คิดสักครู่แล้วตอบ

"วันเดือน จุ้นหนาน ร้อยดอกไม้"

สือโถวโบกมือ ยิ้มอีกครั้ง

"ฉันไม่ได้หมายถึงสามทีมนี้ แต่หมายถึงม้ามืดทีมอื่นๆ"

สามทีมนี้ ทุกคนรู้ว่ามีฝีมือแข็งแกร่ง

สิ่งที่เขาอยากปรึกษากับเหล่งชวงคือทีมที่ดูไม่โดดเด่น แต่มีโอกาสติดสามอันดับแรก

ครั้งนี้เหล่งชวงครุ่นคิดครู่หนึ่ง จึงพูดว่า

"นอกจากสามทีมนั้น ฉันว่าทีมธรรมดากับทีมป่าเขามีโอกาสมากที่สุด"

สือโถวได้ยินแล้วคิดสักครู่ ก็พยักหน้าทันที

"อืม ฉันก็คิดแบบนั้น"

"แล้วนายว่าทีมไหนมีโอกาสเป็นที่หนึ่งมากที่สุด?"

ครั้งนี้เหล่งชวงครุ่นคิดนานกว่าเดิม แอบมองไปทางทีมวันเดือน

"นั่นขึ้นอยู่กับว่าพลังของกู่หมิงไปถึงขั้นไหนแล้ว"

เขาจำได้ว่า ตอนที่สอนศิลปะการใช้หอกพื้นฐานให้กู่หมิง กู่หมิงก็เป็นนักรบขั้นสี่แล้ว

ถ้าเขาก้าวขึ้นอีกครั้ง เป็นนักรบขั้นห้า ทีมอื่นก็คงไม่มีทางสู้ทีมวันเดือนได้

เพราะพลังการต่อสู้ส่วนตัวของกู่หมิง อาจจะสู้กับทีมไหนก็ได้คนเดียว

ยิ่งไปกว่านั้น ลั่วสุ่ยก็ไม่ใช่คนอ่อนแอ ยังมีอีกสามคนที่เหลือ โอกาสเป็นที่หนึ่งมีมากที่สุด

สือโถวพยักหน้า ก็รู้สึกคาดหวังกับกู่หมิงเช่นกัน

ถึงอย่างไรกู่หมิงก็เป็นทหารของเขาในรอบแรก ตอนนี้มีความสำเร็จ เขาก็หน้าชื่นตาบานด้วย

การแข่งขันรอบสองเริ่มขึ้นทันที

บังเอิญที่ทีมวันเดือนจับฉลากได้ลงแข่งรอบแรก

และคู่ต่อสู้ของพวกเขาคือทีมธรรมดา ที่มีนักสอดแนมหนึ่งคน ปีศาจไฟสองคน และปีศาจน้ำสองคน

มองดูห้าคนตรงหน้า ทั้งห้าคนของทีมวันเดือนไม่ได้ประมาท

ส่วนทีมธรรมดาฝั่งตรงข้าม ยิ่งตื่นเต้น

นี่คือทีมวันเดือนที่มีชื่อเสียงโด่งดัง พวกเขาจึงระวังตัวอย่างที่สุด

อย่างไรก็ตาม แม้จะเผชิญหน้ากับกู่หมิงและคนอื่นๆ กลยุทธ์ของทีมธรรมดาก็ยังคงเหมือนเดิม

ปีศาจไฟสองคนบุกนำหน้า และหัวหน้าทีมที่เป็นนักสอดแนมก็พุ่งตามไปด้วย

เมื่อเผชิญกับทีมวันเดือน พวกเขารู้ดีว่าปีศาจไฟสองคนอาจไม่พอ ต้องให้สามคนลงมือพร้อมกัน ปีศาจน้ำสองคนคอยหาโอกาสข้างๆ

กู่หมิงเห็นกลยุทธ์ของอีกฝ่าย พูดอย่างใจเย็นและสงบ

"อ้วน ซินหราน พวกเธอถอยหลัง ลั่วสุ่ย หวังหู สู้"

เขาเป็นหัวหน้าทีม เป็นสมองของทีม

ในการต่อสู้ กู่หมิงมีสิทธิ์ในการสั่งการอย่างสมบูรณ์

เมื่อเขาออกคำสั่ง ทั้งสี่คนก็เคลื่อนไหวทันที

หวังหูวิ่งใหญ่ไปข้างหน้า พุ่งเข้าหาปีศาจไฟสองคน

ปีศาจไฟทั้งสองคนนั้นก็เป็นนักรบขั้นสองเหมือนกัน

แต่เพราะหวังหูตัวใหญ่ และมีพรสวรรค์เพิ่มพลังระดับ B

ทำให้เขากดดันสองคนนั้นในการต่อสู้

การต่อสู้ของปีศาจไฟทั้งสามคนดุเดือด ไม่เปิดโอกาสให้ใครแทรกแซง ไม่นานก็ต่อสู้กันด้วยไฟแท้ๆ

หัวหน้าทีมนักสอดแนมของทีมธรรมดาฉวยโอกาส คิดจะซุ่มโจมตีหวังหู

แต่ลั่วสุ่ยปรากฏตัวทันที มาอยู่ตรงหน้าเขา

สีหน้าของหัวหน้าทีมนักสอดแนมเปลี่ยนไป เมื่อครู่เขาไม่รู้สึกถึงพลังของลั่วสุ่ยเลย

ปีศาจน้ำเก่งเรื่องซ่อนพลัง ยิ่งไปกว่านั้นลั่วสุ่ยยังเป็นนักรบขั้นสี่ สูงกว่าหัวหน้าทีมนักสอดแนมฝั่งตรงข้ามถึงสองขั้น

ด้วยการบดขยี้ด้วยระดับขั้นล้วนๆ อีกฝ่ายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอ

ในชั่วพริบตา หัวหน้าทีมนักสอดแนมก็ถูกลั่วสุ่ยเตะล้ม ลุกไม่ขึ้น

เขาเงยหน้าขึ้น มองลั่วสุ่ยด้วยความตกตะลึง

"เธอถึงกับ... เป็นนักรบขั้นสี่..."

พูดจบ เขาก็หลับตา หมดสติไป

ปีศาจน้ำสองคนที่คอยหาโอกาสอยู่งงไปหมด

ทำไมพอเริ่มต่อสู้ หัวหน้าทีมก็หมดสติไปแล้ว?

ทั้งสองคนได้สติอย่างรวดเร็ว ฉวยโอกาสพุ่งเข้าหาลั่วสุ่ย

ผลคือ พวกเขาก็ถูกลั่วสุ่ยจัดการอย่างรวดเร็วเช่นกัน

ในขณะเดียวกัน ด้านข้างหวังหูก็บ่นพึมพำขณะต่อยสองคนตรงหน้าล้มลง

ปีศาจไฟทั้งสองล้มอยู่ตรงหน้าเขา ยอมแพ้แล้ว

แม้จะเป็นระดับขั้นเดียวกัน แต่พลังของหวังหูแข็งแกร่งเกินไป พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้เลย

ทีมธรรมดาที่มีศักยภาพ พ่ายแพ้ต่อทีมวันเดือนอย่างรวดเร็ว

และนี่ยังเป็นสถานการณ์ที่กู่หมิง เฉินอวี้ และหมินซินหรานยังไม่ได้ลงมือ

บนเวทีปราศรัย จ้าวรุ่ยหลงและเหล่าผู้ฝึกสอนต่างตกตะลึง

"ทีมวันเดือนนี่ เริ่มมีรูปแบบแล้วนะ"

จ้าวรุ่ยหลงในฐานะนักสอดแนมขั้นสาม แน่นอนว่ามองออกถึงการจัดวางการต่อสู้ของกู่หมิงเมื่อครู่

หวังหูที่เป็นกำลังหลักในการต่อสู้ออกหน้า ต้านปีศาจไฟสองคน

ลั่วสุ่ยทำหน้าที่สนับสนุนหวังหู และซุ่มโจมตีอีกฝ่าย

ส่วนเขา ให้ปีศาจดินและปีศาจไม้ในทีมถอย ตัวเองรอการซุ่มโจมตีของปีศาจน้ำสองคน

นี่เป็นเพราะพลังของลั่วสุ่ยโดดเด่นเกินไป จัดการหัวหน้าทีมธรรมดาได้โดยตรง

ไม่อย่างนั้น จะได้เห็นการสั่งการอันแยบยลของกู่หมิงครั้งนี้

ทีมจุ้นหนานก็เพิ่งจบการต่อสู้หนึ่งครั้ง

หลี่จุ้นหนานหันมามอง เห็นทีมวันเดือนผ่านเข้ารอบอย่างราบรื่น

เขาไม่แปลกใจ มองกู่หมิงด้วยสายตาท้าทาย

ไม่นาน กู่หมิงและคนอื่นๆ ก็เจอการต่อสู้ครั้งที่สองของพวกเขา

การแข่งขันใหญ่ครั้งนี้ รอบสองมีแค่สองการต่อสู้

ชนะทั้งสองครั้งก็เข้ารอบโดยตรง

สุดท้ายจะจัดอันดับตามคะแนนการชนะ

ครั้งนี้ คู่ต่อสู้ของกู่หมิงและคนอื่นๆ ไม่ง่ายเหมือนครั้งก่อนแล้ว

แต่เป็นทีมร้อยดอกไม้

หนึ่งในสามทีมที่ทุกคนยอมรับ

มองดูทีมร้อยดอกไม้ตรงหน้า หวังหูและเฉินอวี้สบตากัน ต่างยิ้มโง่ๆ

การต่อสู้ครั้งนี้ นี่มันให้ของขวัญพวกเขาชัดๆ ไม่ใช่หรือ?

ทีมร้อยดอกไม้ตามชื่อ สมาชิกเป็นผู้หญิงทั้งหมด

ในขณะเดียวกัน นี่ก็เป็นทีมเดียวที่มีแต่ผู้หญิง

ในทีมมีปีศาจไม้สองคน ปีศาจน้ำหนึ่งคน ปีศาจดินหนึ่งคน และอีกคนมีพรสวรรค์พิเศษ

หญิงสาวที่มีพรสวรรค์พิเศษเป็นหัวหน้าทีมร้อยดอกไม้ ชื่อหลินไป๋ฮวา

ก่อนการต่อสู้จะเริ่ม หลินไป๋ฮวายิ้มมองกู่หมิงและลั่วสุ่ย

"ได้ยินชื่อเสียงของทีมวันเดือนมานานแล้ว ไม่คิดว่าวันนี้จะได้เจอพวกคุณ"

สีหน้าของหลินไป๋ฮวาดูจนปัญญาอยู่บ้าง

เพราะเธอรู้ว่า ถ้าพวกเธอเจอกับทีมจุ้นหนาน ยังมีโอกาสแย่งอันดับสอง

แต่เจอกับทีมวันเดือน พวกเธอก็มีแค่โอกาสเป็นที่สามแล้ว

จะยอมแพ้โดยไม่สู้ นั่นเป็นไปไม่ได้

"เริ่มการประลอง!"

ผู้ฝึกสอนร้องสั่ง

พอเขาพูดจบ หลินไป๋ฮวาหัวหน้าทีมก็เคลื่อนไหวก่อน

แต่ไม่ได้พุ่งเข้าหากู่หมิงและคนอื่นๆ แต่...

"เชี่ย!"

เฉินอวี้อดไม่ได้ที่จะสบถออกมา เงยหน้ามองขึ้นไป ตาเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง

"พรสวรรค์พิเศษ?"

หวังหูก็ตะลึงเช่นกัน อดถามไม่ได้

หลินไป๋ฮวาตรงหน้า ในตอนที่การต่อสู้เริ่มขึ้น ร่างกายก็ล่องลอยขึ้นตามสายลม

กู่หมิงหันไปสบตากับลั่วสุ่ย

ลั่วสุ่ยไม่ได้แปลกใจมากนัก เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนรู้จักกันมาก่อน

"หลินไป๋ฮวามีพรสวรรค์พิเศษด้านธรรมชาติ สายลม เรียกว่านักเวทลม น่าจะเป็นระดับ A"

กู่หมิงตกใจในใจ นึกว่าพ่อของหลินไป๋ฮวาจะเป็นนายพลด้วยหรือไม่?

ไม่อย่างนั้น พรสวรรค์พิเศษระดับ A มาเป็นทหารนี่สมองกระทบกระเทือนแน่ๆ

พรสวรรค์แบบนี้เข้าสังกัดห้าใหญ่ อนาคตจะไม่มีขีดจำกัดแน่นอน

การเสี่ยงเข้ากองทัพแบบนี้ไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุด

แต่เขาไม่มีเวลาคิดมาก รีบวางแผนการต่อสู้

(จบบทที่ 13)