บทที่ 111 ทะเลไร้ขอบฟ้า
ณ ลานชิงเหลียน ภายใต้การมองลงมาของธรรมกายแห่งฟ้าดิน ทุกคนราวกับผงธุลีและมดปลวกอันแสนเล็กจ้อย แม้แต่วิญญาณสูงสิบจั้งของหลี่เทียนกัง เบื้องหน้าธรรมกายนี้ก็กลายเป็นเพียงสิ่งเล็กน้อย สูงเพียงแค่หัวเข่าของธรรมกายหลี่เฮา ภาพอันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ทำให้ทุกคนตะลึงงัน หลี่เฉียนเฟิงที่มารดาพยุงอยู่ ดวงตาตกตะ...
