ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 77 หินต้นกำเนิดสามหมื่นจิน

ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 77 หินต้นกำเนิดสามหมื่นจิน

เมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม ซูเสี่ยวเซวียนก็ตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นจึงรู้สึกตัว รีบมองไปยังคุณชายของนางแวบหนึ่ง

พบว่าสีหน้าของเขาดูไม่เปลี่ยนแปลง ราวกับว่าชายหนุ่มผู้นี้ไม่ได้กล่าวถึงเขา

เอาเถิด ดูเหมือนว่าคุณชายไม่สนใจเรื่องราวเช่นนี้จริง ๆ

ซูเสี่ยวเซวียนคิดในใจ จากนั้นจึงเริ่มต้นสนทนากับชายหนุ่ม

ไม่นานนัก นางก็รู้ว่าเขามีนามว่าเย่เสวียน เดินทางมาจากเมืองอื่น และกำลังเตรียมตัวที่จะเข้าร่วมสำนักชิงเซวียน

แต่เขาวางแผนที่จะเข้าร่วมเพียงแค่สาขาหนึ่งของสำนักชิงเซวียนเท่านั้น เขารู้ดีว่าพลังอำนาจและพรสวรรค์ของตนเองมีเพียงเท่านี้

กู้ฉางเซิงไม่ได้สนใจเย่เสวียน หลังจากเดินทางเข้าไปยังเมืองโบราณหวังเยวี่ย เขาก็เริ่มต้นสำรวจสำเนียงเซียนที่แผ่วเบาภายในเมือง

แท้จริงแล้ว เมืองโบราณหวังเยวี่ยไม่ธรรมดา ยิ่งใหญ่กว่าเมืองโบราณอื่น ๆ

“ข้าจะบอกพวกเจ้า บุตรเทพตระกูลกู้ผู้นั้นแข็งแกร่งยิ่งนัก ผู้บำเพ็ญมากมายต่างก็คาดเดาว่าเขาคือตัวตนที่น่ากลัวยิ่งนักในหมู่คนรุ่นเดียวกันในดินแดนเซียน ตลอดเส้นทาง……”

เย่เสวียนกล่าวกับคนทั้งสองอย่างต่อเนื่อง กล่าวถึงเรื่องราวของบุตรเทพตระกูลกู้ที่เขารู้ สีหน้าเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้และเคารพบูชา

ซูเสี่ยวเซวียนกลับหัวเราะออกมาเสียงดัง รู้สึกว่าเรื่องราวนี้น่าสนใจยิ่งนัก

เพิ่งจะเดินทางเข้าเมือง ก็พบเจอกับผู้ที่เคารพบูชาคุณชาย แต่น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ว่าบุตรเทพตระกูลกู้ผู้นั้นยืนอยู่ข้างกายเขา

เย่เสวียนดูเหมือนจะคุ้นเคยกับเมืองโบราณหวังเยวี่ย ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามาที่นี่ เขาจึงเริ่มต้นแนะนำสถานที่ต่าง ๆ ให้กับคนทั้งสองอย่างเป็นธรรมชาติ

“ที่แห่งนี้คือตลาดนัดที่ใหญ่ที่สุดในเมืองโบราณหวังเยวี่ย เมื่อไม่นานมานี้ มีคนค้นพบวัสดุเทพที่หายากยิ่งนัก แม้จะมีขนาดเพียงฝ่ามือ แต่สามารถใช้หลอมสร้างอาวุธศักดิ์สิทธิ์ที่สืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่นได้”

“มีคนค้นพบลวดลายค่ายกลระดับกึ่งจอมสรรพสิ่งที่ไม่สมบูรณ์ กระทั่งเคยมีลวดลายค่ายกลระดับเทพสวรรค์ปรากฏขึ้น……”

“พลังอิทธิฤทธิ์ สมบัติลับ โอสถเทพ สมุนไพรวิญญาณ ล้วนสามารถหาได้ที่นี่”

ที่แห่งนี้มีตลาดนัดขนาดใหญ่ ครอบคลุมพื้นที่กว่าพันลี้ สมบัติล้ำค่ามากมายถูกนำมาแลกเปลี่ยน

เสียงตะโกนดังกึกก้องไปทั่ว

ข้าง ๆ ตลาดนัด มีโถงตำหนักและศาลาต่าง ๆ ตั้งตระหง่าน ลอยอยู่กลางอากาศ แสงเทพส่องประกายเจิดจรัส บางครั้งก็มีแสงสมบัติพุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า

“นี่คือโรงหลอมอาวุธ นี่คือร้านโอสถศักดิ์สิทธิ์……”

“ล้วนเป็นธุรกิจของสมาคมการค้า”

เย่เสวียนอธิบาย ทำหน้าที่เป็นผู้นำทางอย่างเต็มที่

ในเวลานั้น ซูเสี่ยวเซวียนก็หยุดฝีเท้าเบื้องหน้าแผงลอยแห่งหนึ่ง มองดูสิ่งของมากมายที่วางอยู่ สีหน้าลังเลเล็กน้อย

เมื่อเห็นความผิดปกติของนาง กู้ฉางเซิงก็เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย จากนั้นจึงเอ่ยถามว่า “เสี่ยวเซวียน เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”

“คุณหนูซูต้องการซื้อสิ่งของหรือ? แต่ที่นี่ต้องระมัดระวัง ผู้บำเพ็ญที่คิดร้ายมากมายกำลังแอบซ่อนตัวอยู่ หากพวกเขาพบว่าคุณหนูคือเหยื่อ พวกเขาก็จะลงมืออย่างแน่นอน”

เย่เสวียนเตือน

กู้ฉางเซิงมองเขาแวบหนึ่ง กล่าวว่า “ดูเหมือนว่าเจ้าจะคุ้นเคยกับที่แห่งนี้ยิ่งนัก?”

“เรียนคุณชาย ก่อนหน้านี้ข้าเคยอาศัยอยู่ในเมืองโบราณหวังเยวี่ย……” เย่เสวียนได้ยินเช่นนั้น ดวงตาก็เผยความสิ้นหวังเล็กน้อย จากนั้นจึงยิ้มออกมา

ดูเหมือนว่าเขาจะมีเรื่องราวมากมาย แต่กู้ฉางเซิงไม่ได้สนใจที่จะเอ่ยถามต่อ

“คุณชาย ข้ารู้สึกว่าสิ่งของชิ้นหนึ่งที่นี่เหมาะสมกับข้า”

ซูเสี่ยวเซวียนกล่าวเบา ๆ

นางไม่รู้ว่าความรู้สึกนี้มาจากที่ใด ราวกับเป็นลางสังหรณ์

แต่ก็เหมือนกับโชคชะตา

“เด็กน้อย เจ้าต้องการสิ่งใด? ดูเหมือนว่าแผงลอยของข้าจะมีทุกสิ่งทุกอย่าง……”

“นี่คือดอกบัวน้ำแข็งทะเลสาบสีครามอายุสามพันปี นี่คือหินน้ำพุหัวใจไม้ นี่คือ……”

เจ้าของแผงลอยได้ยินเช่นนั้น ดวงตาก็เป็นประกาย เขาถูมือ จากนั้นจึงลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว

เขาชี้ไปยังสิ่งของต่าง ๆ พร้อมกับแนะนำ

“สิ่งใดที่เหมาะสมกับเจ้า ก็ซื้อมันมาเถิด ไม่ต้องกังวล” กู้ฉางเซิงกล่าวอย่างแผ่วเบา

ซูเสี่ยวเซวียนเป็นการกลับชาติมาเกิดของยอดฝีมือสูงสุดมรรคกระบี่ ยิ่งไปกว่านั้น โชคชะตาของนางก็ไม่ธรรมดา

หากนางกล่าวว่าสิ่งของชิ้นนั้นมีประโยชน์ นั่นคงเป็นเพราะสัญชาตญาณที่แข็งแกร่งของนาง คงจะไม่ผิดพลาด

เจ้าของแผงลอยได้ยินเช่นนั้น ก็รู้ทันทีว่าคนทั้งสองมีเงินมากมาย ราวกับเหยื่อชั้นดี น้ำลายเกือบไหลออกมา

แต่เขาก็ยังคงมีเล่ห์เหลี่ยม ปล่อยให้ซูเสี่ยวเซวียนเลือกสิ่งของ จากนั้นจึงค่อยตั้งราคา

ถูกต้อง

เป็นการตั้งราคา ไม่ใช่ขายตามราคาเดิม

คนทั้งสองดูเหมือนจะเป็นศิษย์ของตระกูลใหญ่ที่ออกมาท่องเที่ยวโลกกว้าง ไร้เดียงสา และมีเงินมากมาย

พวกเขาชอบผู้บำเพ็ญรุ่นเยาว์เช่นนี้ยิ่งนัก

“เฮ้อ…… คุณชาย ท่านไม่ควรกล่าวเช่นนั้น……”

เย่เสวียนกล่าวอย่างสิ้นหวังเล็กน้อย เมื่อครู่นี้เขาต้องการเตือน แต่กู้ฉางเซิงกลับเอ่ยวาจาออกไปแล้ว

ไม่ต้องกล่าว คงจะถูกเจ้าของแผงลอยนี้หลอกเอาเงินอย่างแน่นอน

เจ้าของแผงลอยมองเขาอย่างดุร้าย เตือนเขาไม่ให้พูดมาก

ภายในตลาดนัดแห่งนี้ แม้แต่หน่วยลาดตระเวนก็ยังไม่กล้าเข้าไปยุ่งเกี่ยว

เพราะที่แห่งนี้มีทั้งเทพและมาร

หากไม่ระมัดระวัง ก็อาจจะทำให้ตนเองต้องพบเจอกับหายนะ

เย่เสวียนรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย แต่ภายในใจเขายังคงแน่วแน่

หากคุณชายให้ราคาสูงเกินไป เขาจะช่วยต่อรอง

“คุณชาย ข้าต้องการซื้อหินก้อนนี้”

หลังจากมองดูสิ่งของมากมายบนแผงลอย ซูเสี่ยวเซวียนก็ชี้ไปยังหินสีเทาที่เจ้าของแผงลอยใช้นั่ง

“หินก้อนนั้น?”

เจ้าของแผงลอยและเย่เสวียนไม่คิดเลยว่านางจะกล่าวเช่นนี้ จึงตกตะลึงเล็กน้อย

แต่เจ้าของแผงลอยก็ยังคงฉลาดหลักแหลม เขารีบเปลี่ยนสีหน้า ทำท่าทางลึกลับ กล่าวว่า “เด็กน้อย สายตาของเจ้าช่างดีนัก สามารถมองเห็นความพิเศษของหินสืบทอดของข้า……”

หินสืบทอด?

เย่เสวียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกแปลกใจ

หินสืบทอด เจ้ากลับเอามันมานั่ง? กำลังหลอกใครกัน?

ดูเหมือนว่าเจ้าของแผงลอยจะไม่รู้ว่าหินก้อนนี้คืออันใด เพียงแค่หาข้ออ้าง

กู้ฉางเซิงเข้าใจเล็กน้อย ซูเสี่ยวเซวียนกล่าวถึงสิ่งนั้น

เมื่อครู่นี้ เขาได้ใช้กระจกโพธิ์มองดูแล้ว สิ่งของบนแผงลอยล้วนเป็นของปลอม สิ่งที่ดีที่สุดก็เป็นเพียงแค่วัสดุหลอมสร้างอาวุธที่ไม่สมบูรณ์

“หินสืบทอด? เจ้าของแผงลอย อย่าได้หลอกลวงข้า นั่นเป็นเพียงหินธรรมดา” ซูเสี่ยวเซวียนไม่ได้โง่เขลา นางรู้ดีว่าเจ้าของแผงลอยผู้นี้กำลังจะโก่งราคา จึงกล่าวขึ้น

“หินธรรมดา? เหอะ เหอะ หากเป็นหินธรรมดา เช่นนั้นเจ้าจะซื้อมันหรือ?” เจ้าของแผงลอยได้ยินเช่นนั้น ก็หัวเราะออกมาอย่างเย็นชา

ซูเสี่ยวเซวียนพูดไม่ออก จึงมองไปยังกู้ฉางเซิงด้วยสายตาขอความช่วยเหลือ

เด็กสาวผู้นี้ช่างโง่เขลา……

กู้ฉางเซิงรู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อย จากนั้นจึงกล่าวว่า “ในเมื่อเสี่ยวเซวียนต้องการ เช่นนั้นเจ้าก็ตั้งราคาเถิด”

เขาไม่ต้องการเสียเวลา เพราะเขาไม่ได้ขาดแคลนเงิน

ยิ่งไปกว่านั้น ซูเสี่ยวเซวียนอาจจะโง่เขลาในบางเรื่อง แต่โชคชะตาของนางไม่ธรรมดา

สิ่งของที่อยู่ภายในหินก้อนนั้น คงจะไม่ธรรมดา

“คุณชาย ท่านทำเช่นนี้มิได้เด็ดขาดไปหน่อยหรือ? คนพวกนี้โลภมาก พวกเขาคงจะโก่งราคาอย่างแน่นอน……” เย่เสวียนเตือน

แม้ว่าเขารู้ว่าคุณชายและสาวใช้นี้มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา

แต่ก็ไม่จำเป็นต้องเสียเงินในสถานที่เช่นนี้ และยังถูกหลอกอีก

“ตั้งราคา? ตั้งราคาอะไรกัน? นี่คือหินสืบทอดของข้า ต้องเก็บไว้ให้ลูกหลาน ข้าจะขายได้อย่างไร” เจ้าของแผงลอยได้ยินเช่นนั้น ก็กล่าวด้วยท่าทางชอบธรรม

“หินต้นกำเนิดสามหมื่นจิน ข้าซื้อ” กู้ฉางเซิงกล่าวอย่างแผ่วเบา

“ข้าไม่…… เท่าไหร่นะ?”

เจ้าของแผงลอยตกตะลึงเล็กน้อย เดิมทีเขาต้องการโก่งราคา แต่เมื่อได้ยินตัวเลขนี้ เขาก็ตกตะลึง

หินต้นกำเนิด…… สาม…… หมื่นจิน?

นี่!

ไม่เพียงแต่เขา แม้แต่ผู้บำเพ็ญโดยรอบ และเย่เสวียนต่างก็ตกตะลึง

จากนั้น พวกเขาก็มองไปยังกู้ฉางเซิงด้วยความตกใจ

สามารถนำหินต้นกำเนิดสามหมื่นจินออกมาได้อย่างง่ายดาย?

เขาคือผู้ใดกันแน่?