บทที่ 87 อาณาจักรสายรุ้ง
“หากไม่ใช่เจ้าตาย ก็ต้องเป็นข้าที่รอด?” เหล่าผู้ฝึกตนทั้งห้าต่างนิ่งอึ้ง สีหน้าเจ็บแค้น ชายหนวดหยาบตะโกนออกมาอย่างโกรธเคือง “เจ้าคิดว่าเรายินดีหรือไง? พวกเราก็ผ่านการฝึกฝนมาอย่างลำบาก ตอนเด็กเราโดนพวกคนสารเลวลากเข้าสู่หนทางแห่งการฝึกฝนและต้องฝึกวิชานอกรีต ไอ้สารเลวนั่นมันไม่ใช่คนจริงๆ เลยสักนิด พวกเราใช้เวลาถึงห้าปีกว่าจะฆ่ามันได้และหนีออกมา!” ชายหนวดหยาบพูดด้วยสีหน้าขมขื่น “เจ้ารู้ไหมว่าเราผ่านช่วงเวลาห้าปีนั้นมาได้อย่างไรบ้าง!”
