บทที่ 34 คนเผด็จการ
ซีเซี่ยเย่นิ่งเงียบ ดวงตาที่ใสซื่อของเธอยามที่มองมาที่เขา มันค่อยๆ เปลี่ยนกลายเป็นความงุนงงขึ้นมาทันที และเมื่อมู่หยู่เฉินจ้องมองมาที่เธอราวกับว่าเขาสามารถมองทุกอย่างได้ทะลุปรุโปร่ง มันก็ทำให้ความรู้สึกของเธอมผสมปนเปกันจนยุ่งเหยิงไปหมดอย่างรวดเร็ว เธอรู้สึกตกใจ… และก็ทำอะไรไม่ถูก… และแม้แต่ความเศร้า...
