ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 75 พลังแห่งโชคชะตาหลอมรวมวิชา
ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 75 พลังแห่งโชคชะตาหลอมรวมวิชา
"กลิ่นอายนี้...... ฉู่เหยาเยวี่ยทำสำเร็จแล้วจริง ๆ"
"แม้ว่าจะมีโชคช่วยอยู่บ้าง แต่ก็พิสูจน์ได้ว่าสายตาและการคาดเดาของข้าแม่นยำยิ่งนัก"
ภายในเรือนหลังหนึ่ง กู้ฉางเซิงมองไปยังท้องฟ้า ใบหน้าของเขาปรากฏความประหลาดใจและรอยยิ้มจาง ๆ
แน่นอนว่าเขาก็คาดการณ์เรื่องนี้ไว้แล้ว
ในมือของเขามีพระสูตรโบราณสีทองเล่มหนึ่ง
แสงสว่างเจิดจรัส ทำให้ผู้คนไม่อาจลืมตาขึ้นมองได้
เมื่อเปิดพระสูตรโบราณเล่มนี้ จะพบว่าแต่ละหน้ากระดาษหนักอึ้งยิ่งกว่าภูเขาใหญ่
แม้แต่ผู้ทรงอิทธิพลระดับหวนเอกาก็ยังคงพลิกอ่านได้อย่างยากลำบาก
แต่ละหน้ากระดาษราวกับโลหะ หนักอึ้งยิ่งกว่าภูเขา
บนนั้นสลักตัวอักษรโบราณมากมายนับไม่ถ้วน
ตัวอักษรเหล่านั้นเล็กจิ๋วแทบมองไม่เห็น แต่ละตัวราวกับดวงดาวที่กำลังส่องประกายเจิดจรัส
นี่คือเคล็ดย้ายโชคชะตาราชวงศ์ราชา
แม้จะเป็นเพียงสำเนา แต่ก็ยังคงลึกลับอย่างยิ่ง
ต่อมา ร่างของกู้ฉางเซิงก็หายไปจากเรือนหลังนั้น ปรากฏตัวขึ้นภายในโถงตำหนักที่ฉู่เหยาเยวี่ยอยู่
ในเวลานี้ นางหลับตาลง ราวกับตกอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
ทั่วทั้งร่างกายถูกปกคลุมด้วยโชคชะตาของประชาชนมากมาย มองไม่เห็นอย่างชัดเจน
กายาราชาจักรพรรดิกำลังฟื้นคืนชีพ
พลังอำนาจอันน่ากลัวของจักรพรรดิแผ่กระจายออกไป ราวกับเผชิญหน้ากับเจ้าแห่งวังเซียน!
ผู้บำเพ็ญทั่วไป หากเผชิญหน้า คงต้องร่างกายระเบิดออก คุกเข่าลงกับพื้น
นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ธรรมดาสามัญจะสามารถต้านทานได้
แต่กู้ฉางเซิงกลับสลายพลังอำนาจอันน่ากลัวนี้ได้อย่างง่ายดาย
โชคชะตาของประชาชน แม้จะไม่มีตัวตน แต่ก็ยังคงมีอยู่จริง
โชคชะตามากหรือน้อย ขึ้นอยู่กับความเชื่อมั่น
ยิ่งความเชื่อมั่นแข็งแกร่ง โชคชะตาก็จะยิ่งเข้มข้น
ในเวลานี้ โชคชะตาของประชาชนมากมายหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของฉู่เหยาเยวี่ย ทำให้ระดับตบะของนางเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
และนี่เป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ เท่านั้น
วูบ วูบ วูบ!
เสียงอันแปลกประหลาดดังขึ้น
ทันใดนั้น
"สำเนาก็สามารถทำเช่นนี้ได้หรือ?"
สายตาของกู้ฉางเซิงเป็นประกาย สำเนาในมือของเขาราวกับมีจิตสำนึก เริ่มต้นเปิดออก
โชคชะตาของประชาชนมากมายไหลเวียนเข้าไป ราวกับพู่กัน กำลังวาดภาพและเขียนตัวอักษร
ตัวอักษรปรากฏขึ้น เติมเต็มส่วนที่หายไป!
ช่างลึกลับอย่างยิ่ง
ก่อนหน้านี้กู้ฉางเซิงไม่เคยรู้มาก่อน
ไม่นานนัก......ตัวอักษรมากมายก็ปรากฏขึ้นบนสำเนา
กู้ฉางเซิงเริ่มต้นพลิกอ่าน เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
หน้ากระดาษหน้าแรกนั้นลึกลับอย่างยิ่ง ราวกับสร้างขึ้นจากแก่นแท้แห่งฟ้าดิน ส่องประกายเจิดจรัส
แสงสว่างเจิดจรัส ทำให้ผู้คนไม่อาจลืมตาขึ้นมองได้
ยิ่งไปกว่านั้น ยังหนักอึ้งยิ่งกว่าโลหะหลายร้อยเท่า ราวกับถูกสิ่งของศักดิ์สิทธิ์บางอย่างเสริมพลัง
เพียงแค่หน้ากระดาษหน้าแรก ก็มีตัวอักษรมากกว่าหนึ่งหมื่นตัว......
แม้จะเพ่งมองอย่างตั้งใจ ก็ยังคงเห็นเพียงเงาลาง ๆ เท่านั้น
ตัวอักษรเหล่านั้นเล็กจิ๋วเกินไป
หรืออาจจะกล่าวได้ว่ามีมากมายเกินไป ถูกสลักด้วยวิธีการอันลึกลับ
หากมิใช่ผู้ที่มีพรสวรรค์แต่กำเนิด คงไม่มีคุณสมบัติที่จะมองเห็น
หน้ากระดาษหน้าที่สอง หน้ากระดาษหน้าที่สาม...... ก็เต็มไปด้วยตัวอักษรมากมายเช่นกัน
ตัวอักษรแต่ละตัวราวกับดวงดาวที่กำลังส่องประกายเจิดจรัส แสบตาอย่างยิ่ง
ยิ่งไปกว่านั้น แต่ละหน้ากระดาษยังถูกปกคลุมด้วยหมอกควันปฐมโกลาหล มองไม่เห็นอย่างชัดเจน
"สมกับที่เป็นสมบัติของวังเซียนบรรพกาล แม้จะเป็นเพียงสำเนาก็ยังคงลึกลับอย่างยิ่ง สามารถสัมผัสถึงการเปลี่ยนแปลงของโชคชะตาของประชาชน และเติมเต็มตัวอักษรที่หายไปได้ด้วยตนเอง"
กู้ฉางเซิงอดไม่ได้ที่จะกล่าวชื่นชม มองดูเนื้อหาภายในใจ หัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย
พร้อมกันนั้น วิชากระจกโพธิ์ก็เริ่มต้นทำงานอย่างเงียบ ๆ
แก่นแท้กฎเกณฑ์ฟ้าดิน สำเนียงมรรค และกลไกสวรรค์มากมายปรากฏขึ้นรอบกายของเขา
แม้แต่เขาที่เป็นผู้มีพรสวรรค์แต่กำเนิด ก็ยังคงรู้สึกว่ามันยากที่จะเข้าใจ
ในเวลานี้ ยากที่จะเข้าใจแก่นแท้ของมัน
แต่หลังจากที่หลอมรวมวิชาเวทและพลังอิทธิฤทธิ์ต่าง ๆ กู้ฉางเซิงก็รู้ดีว่าตนเองควรจะก้าวเดินไปในเส้นทางใด
ใช้ความรู้ของทุกคน หลอมรวมกับความรู้ของตนเอง
เคล็ดย้ายโชคชะตาราชวงศ์ราชา เป็นสมบัติของวังเซียนบรรพกาล
แน่นอนว่ามันลึกลับอย่างยิ่ง
แต่มันไม่ใช่เส้นทางที่เหมาะสมกับเขาที่สุด สามารถเรียนรู้ แต่ไม่ควรยึดติด
แม้แต่วังเซียนบรรพกาลก็ยังคงมีวันที่ล่มสลาย
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้บำเพ็ญเพียรต้องเผชิญห้าการเสื่อมทรามคนฟ้า มหาเคราะห์สิบทิศ สามภัยเก้าทัณฑ์ ราวกับการพายเรือทวนน้ำ
วิชาเวทมากมายปรากฏขึ้นในใจของเขา
วิชาระดับจอมสรรพสิ่ง วิชาระดับจักรพรรดิ วิชาอมตะ วิชาเซียน......
พระสูตรเตาหลอมไท่ชู
ใช้ร่างกายเป็นเตาหลอม ใช้โลหิตหล่อเลี้ยงเส้นชีพจร......
เคล็ดย้ายโชคชะตาราชวงศ์ราชา
รวบรวมโชคชะตาจากทั่วหล้า ดึงดูดวาสนาจากสี่ทิศแปดทาง หลอมรวมกับความรู้ของตนเอง......
ความรู้ที่สั่งสมมานานหลายปี ในเวลานี้ราวกับหลอมรวมกันเป็นเตาหลอมขนาดใหญ่ ปกคลุมร่างกายของกู้ฉางเซิง
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สามวันผ่านไปในพริบตา
ฉู่เหยาเยวี่ยที่ฟื้นคืนสติ รู้ดีว่ากู้ฉางเซิงกำลังตกอยู่ในสภาวะการตรัสรู้ จึงไม่กล้ารบกวนเขา
หลังจากสั่งให้ทุกคนออกไปจากโถงตำหนัก นางก็ไปเฝ้าอยู่ที่ประตู
ในเวลานี้ นางไม่เหมือนกับในอดีต อย่างน้อยที่สุดในราชวงศ์ราชาจิ่งหยาง นางก็มีพลังอำนาจที่จะต่อสู้
ส่วนกู้ฉางเซิงยังคงตกอยู่ในสภาวะการตรัสรู้ หลอมรวมความรู้ต่าง ๆ
เขารู้สึกราวกับว่าตนเองได้พบเจอเส้นทางที่ควรจะก้าวเดิน
ปราณปฐมโกลาหลเริ่มต้นปรากฏขึ้นรอบกายของเขา ราวกับสายน้ำตก
"วิชานี้สามารถดึงดูดปราณปฐมโกลาหล หลอมรวมเข้ากับร่างกาย หากสำเร็จขั้นยิ่งใหญ่ ก็สามารถเปิดฟ้าดิน เป็นอมตะชั่วนิรันดร์!"
"แต่...... ยังคงไม่เพียงพอ......"
กู้ฉางเซิงกล่าวพึมพำ ราวกับตกอยู่ในห้วงแห่งความฝัน
เขากำลังสร้างวิชาเวทของตนเอง
ในเวลานี้ วิชากระจกโพธิ์เริ่มต้นทำงานอย่างรวดเร็ว ช่วยกู้ฉางเซิงทำนายวิชานี้
เส้นทางของเขา ยิ่งชัดเจนมากขึ้น!
ทันใดนั้น!
ตราประทับหงเหมิงสีม่วงสั่นสะเทือน!
พลังอำนาจอันยิ่งใหญ่ที่ไม่อาจบรรยายได้ ปรากฏขึ้น ขับไล่กฎเกณฑ์ทั้งหมดออกไป
สายธารแห่งกาลเวลามากมายปรากฏขึ้นรอบกายของเขา ภายในนั้นมีเศษเสี้ยวของกาลเวลามากมายกำลังส่องประกาย
ภาพเหตุการณ์ภายในเศษเสี้ยวหนึ่งปรากฏขึ้น!
ฟ้าดินมืดมัว สี่ทิศแปดทางเต็มไปด้วยปฐมโกลาหล มองไม่เห็นอย่างชัดเจน
และภายในโลกใบนี้ ทันใดนั้นก็ปรากฏเงาร่างชุดขาวอันเลือนราง ปกคลุมด้วยปราณปฐมโกลาหล
ทุกการเคลื่อนไหวของเขา ปลดปล่อยพลังอำนาจที่สามารถปราบปรามทุกสิ่ง
พลังอำนาจนี้ปราบปรามเก้าสวรรค์ชั้นฟ้า มีพลังที่จะทำลายแปดทิศหกแดน
เงาร่างผู้นี้ยืนกอดอก สีหน้าสงบนิ่ง แต่กลับมีพลังอำนาจที่สามารถกลืนกินทุกสิ่ง ราวกับจักรพรรดิเซียนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของสรรพชีวิต
เบื้องล่างเท้าของชายหนุ่ม คือมหามรรคมากมาย
สายธารแห่งกาลเวลาและมิติหยุดนิ่ง!
กู้ฉางเซิงรู้ดี นั่นคือเขา!
วิชากระจกโพธิ์ในเวลานี้ ได้แสดงภาพเหตุการณ์ในอนาคตให้เขาเห็น
ในอนาคต เขาสามารถรบกวนสายธารแห่งกาลเวลาได้ บรรลุถึงระดับที่ไม่อาจบรรยายได้
"เหนือปฐมโกลาหล คือปฐมกาล......"
"ปบมกาลหนึ่งส่วน แยกเป็นสามอเวจี ทำลายล้างอมตะ......"
เสียงอันแผ่วเบาดังขึ้น ราวกับเดินทางข้ามกาลเวลาและมิติมายังที่แห่งนี้
ภายในนั้นแฝงไว้ด้วยความลึกลับและความเก่าแก่ บรรจุแก่นแท้กฎเกณฑ์มากมาย
กู้ฉางเซิงในเวลานี้ ราวกับได้รับการชี้แนะ
"วิชานี้......"
"เรียกว่า ร่างทองคำสรรค์สร้างดับสิ้นปฐมกาล!"
เขากล่าว
จากนั้นก็ถอนหายใจอย่างช้า ๆ ลืมตาขึ้น ภายในดวงตาทั้งสองข้างมีแสงสว่างเจิดจรัส
เห็นได้ชัดว่าเส้นทางที่เป็นของเขา ยิ่งชัดเจนมากขึ้น
ไม่เพียงแต่เป็นความเข้าใจในตนเอง แต่ยังคงเป็นทิศทางในอนาคต
ก่อนหน้านี้กู้ฉางเซิงไม่เคยมีวิชาเวทหลอมกาย จึงไม่สามารถแสดงพลังอำนาจที่แท้จริงของกายาปฐมโกลาหลออกมาได้
แต่ตอนนี้ เขามีวิชาเวทที่สร้างขึ้นเพื่อเขาโดยเฉพาะ พลังต่อสู้ของเขาจะต้องเพิ่มขึ้นมากกว่าสิบเท่า!
วิชาเวทนี้ สร้างขึ้นจากความรู้ที่เขาสั่งสมมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเคล็ดย้ายโชคชะตาราชวงศ์ราชาที่สามารถดึงดูดโชคชะตาของประชาชนมาใช้
กู้ฉางเซิงเพียงแค่หลอมรวมปราณปฐมโกลาหลเข้ากับร่างกาย
"ปฐมโกลาหลสูงสุด คือปฐมกาล!"
"ผู้ที่ผ่านมหาเคราะห์มากมายนับไม่ถ้วน เรียกว่า ผู้ดับเคราะห์!"
"เกิดจากสวรรค์และปฐพี ปราณปฐมโกลาหลเข้าสู่ร่างกาย ไม่ใช่การรวมตัวของกฎเกณฑ์ที่เปิดฟ้าดิน แต่เป็นการแทรกซึมเข้าสู่ร่างกาย หล่อหลอมกระดูก หากมิใช่สายเลือดที่แข็งแกร่งอย่างยิ่ง คงมิอาจต้านทานได้"
ต่อมา กู้ฉางเซิงจึงเริ่มต้นฝึกฝนวิชานี้
เบื้องหลังของเขา นิมิตปรากฏขึ้น
ห้วงสมุทรวิญญาณปฐมโกลาหลขยายตัว ภายในนั้น ปราณปฐมโกลาหลหนักอึ้งราวกับภูเขากำลังเคลื่อนที่
ปราณปฐมโกลาหลมากมายไหลรินลงมาจากบัวเขียวค้ำฟ้า หมุนเวียนไปมา
"ราวกับมหาสมุทรที่รองรับสายน้ำมากมาย และยังคงเป็นการย้อนกลับไปยังต้นกำเนิด......"
"นี่คือแก่นแท้ของระดับหวนเอกาอย่างนั้นหรือ?" กู้ฉางเซิงกล่าวพึมพำ
ปราณปฐมโกลาหลสายแรกถูกเขาดึงดูดเข้ามา ปรากฏขึ้นบนร่างกาย ก่อนจะหายไป
กระบวนการนี้ยากลำบากอย่างยิ่ง
เพราะปราณปฐมโกลาหลเป็นสิ่งที่หนักที่สุดในโลก การดึงดูดเพียงสายเดียวก็ยังคงยากลำบาก ยิ่งไปกว่านั้น ยังต้องหลอมรวมเข้ากับร่างกาย ราวกับแบกภูเขาเทพเดินทาง
ผู้บำเพ็ญทั่วไปในระดับนี้ คงต้องร่างกายระเบิดออก กลายเป็นหมอกโลหิต วิญญาณแตกสลาย!
แม้แต่เทพแท้ก็ยังคงต้องหวาดกลัว
แต่กู้ฉางเซิงกลับมีสีหน้าสงบนิ่ง ราวกับว่าไม่มีสิ่งใดสามารถทำร้ายเขาได้
ต่อมา ปราณปฐมโกลาหลสายที่สอง สายที่สาม......
และระดับตบะของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในระหว่างกระบวนการนี้
ระดับหวนเอกาสำเร็จ!
กระบวนการนี้รวดเร็วยิ่งนัก