ตอนที่แล้วบทที่ 898 ขั้นตอนสำคัญของการตกปลา
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 900 ช่วงเวลาคุ้มครองมือใหม่

บทที่ 899 ปลามืดมิด


###

ไม่นานนัก ลู่เซวียนก็กลับมายังจุดที่สือจื่อเฉินอยู่ใกล้ ๆ

“สหายสือ ข้าเพิ่งซื้อชุดอุปกรณ์ตกปลามาจากร้านของเจ้าของร้านตกปลา เป็นอุปกรณ์ที่ค่อนข้างธรรมดา”

เขาเลือกจุดตกปลาที่ห่างจากสือจื่อเฉินประมาณ 20-30 จ้าง ก่อนจะนำคันเบ็ดหยกหมึก สายเบ็ดไหมหนอนไหมน้ำแข็ง และอุปกรณ์อื่น ๆ ออกมาเตรียมใช้

“คันเบ็ดหยกหมึก ระดับสี่ ถือว่าเป็นอุปกรณ์ตกปลาที่ดีสำหรับผู้เริ่มต้นในเส้นทางการตกสมบัติ”

สือจื่อเฉินให้ความเห็นแบบเรียบ ๆ

“หวังว่าจะนำโชคดีมาให้ข้า”

ลู่เซวียนยิ้ม เขาค่อย ๆ พันสายเบ็ดไหมหนอนไหมน้ำแข็งเข้ากับคันเบ็ดหยกหมึกอย่างระมัดระวัง จากนั้นแขวนเบ็ดไม้หอมไว้ที่ปลายเบ็ด พร้อมกับหยิบเหยื่อขนาดเท่ากำปั้นจากกล่องแล้วโยนไปยังจุดที่เลือกไว้

เขาเลือกตำแหน่งที่น้ำไหลเอื่อย ๆ ทำให้เหยื่อจมลงในแม่น้ำสมบัติพันพิศอย่างรวดเร็ว

“ก่อนอื่นต้องทำให้ปลามาติดเหยื่อเสียก่อน”

ลู่เซวียนคิดในใจขณะโยนเหยื่อพิเศษลงในแม่น้ำ

จากที่อาวุโสวิญญาณอาวุธเคยเตือนเขาไว้ แม่น้ำสมบัติพันพิศมีผลกระทบแปลกประหลาดต่อร่างกายและจิตวิญญาณ ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าส่งพลังจิตไปในแม่น้ำโดยตรง

เวลาแห่งการตกปลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เผลอแป๊บเดียวก็ผ่านไปหนึ่งชั่วยามแล้ว

ลู่เซวียนและสือจื่อเฉินต่างก็อยู่ในจุดของตนเอง เฝ้าสังเกตการเปลี่ยนแปลงของสายเบ็ดและทุ่นลอยอย่างเงียบ ๆ

“สหายสือ ข้ามีเรื่องหนึ่งที่ไม่เข้าใจนัก ช่วยชี้แนะให้ข้าด้วยเถิด”

ลู่เซวียนส่งเสียงไปทางสือจื่อเฉินที่อยู่ไม่ไกลนัก

“ว่ามาเลย สหายลู่”

สือจื่อเฉินตอบกลับอย่างไม่ละสายตาจากคันเบ็ดในมือ

“สิ่งมีชีวิตในแม่น้ำสมบัติพันพิศที่สามารถดำรงอยู่ในสถานที่พิเศษเช่นนี้ ย่อมมีระดับสูง มีปัญญาไม่น้อย แล้วพวกมันจะถูกหลอกด้วยเหยื่อพิเศษได้อย่างไร?”

“สหายลู่คงไม่รู้ สิ่งมีชีวิตในแม่น้ำสมบัติพันพิศนั้นมีสติปัญญาที่เรียบง่ายมาก”

“พวกมันอาศัยอยู่ในแม่น้ำนี้รุ่นแล้วรุ่นเล่า ร่างกายผสานกับสายน้ำจนกลายเป็นหนึ่งเดียว ปัญญาของพวกมันถูกชำระล้างจนเหลือเพียงสัญชาตญาณพื้นฐาน จึงไม่สามารถรับรู้ถึงอันตรายที่แฝงอยู่ในเหยื่อได้”

สือจื่อเฉินอธิบาย

“ขอบคุณสำหรับคำชี้แนะ ข้าจะจดจำไว้”

ลู่เซวียนพยักหน้า

“ดังนั้น จงอย่าเข้าไปในแม่น้ำสมบัติพันพิศเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นจิตวิญญาณจะถูกดูดกลืน ร่างกายจะถูกกลืนไปจนเหลือเพียงร่างไร้วิญญาณ ข้าตกปลาในแม่น้ำนี้มาร้อยกว่าปีแล้ว เคยเห็นร่างไร้วิญญาณของผู้ฝึกยุทธถูกตกขึ้นมาหลายครั้ง”

สือจื่อเฉินเตือน

“ขอบคุณสำหรับคำเตือน ข้าจะระวังอย่างเต็มที่”

หลังจากนั้น ทั้งสองก็นั่งเงียบ ๆ ตกปลาอย่างจดจ่ออีกครั้ง

ผ่านไปสามวันแล้ว ลู่เซวียนก็ยังไม่ได้ผลลัพธ์ใด ๆ เขาดึงคันเบ็ดหยกหมึกขึ้นมา เหยื่อบนเบ็ดไม้หอมยังคงไม่เปลี่ยนแปลง

“ไม่ต้องรีบ ที่แม่น้ำสมบัติพันพิศนี้ การตกสมบัตินั้นยากกว่าการตกปลาทั่วไปมาก จำเป็นต้องใช้ความอดทนสูง”

“หลายเดือนหรือแม้แต่หลายปีก็อาจไม่มีปลาหรือสัตว์น้ำติดเบ็ดเลย”

“ฮ่าๆ ข้าอาจไม่มีอะไรมาก แต่ความอดทนนี้ข้ามีเพียงพอ”

ลู่เซวียนหัวเราะตอบ

“ไม่ปิดบังหรอก ข้าเป็นนักปลูกพืชวิญญาณ ปลูกต้นไม้แต่ละต้นต้องใช้เวลาหลายสิบปี เทียบกับการตกสมบัติที่นี่ เวลาแค่นี้นับว่าเล็กน้อย”

เขาอธิบายให้สือจื่อเฉินฟัง

สือจื่อเฉินพยักหน้าแล้วหันไปจดจ่อกับคันเบ็ดหยกมรกตดำในมือของเขาอีกครั้ง

“หืม?”

จู่ ๆ ความคิดหนึ่งก็แล่นเข้ามาในหัวของลู่เซวียน

【ปลามืดมิด ระดับสี่ เป็นปลาวิญญาณที่มีปัญญาง่าย ๆ ภายในตัวมีพลังหยินบริสุทธิ์ สามารถกินสมุนไพรธาตุน้ำและธาตุหยินได้ หากผ่านการปรุงรสเนื้อจะอร่อยเลิศ และช่วยเพิ่มพลังให้แก่ผู้ฝึกยุทธธาตุหยิน รวมถึงบรรเทาพิษไฟและพิษแดดได้】

“ในที่สุดก็มาติดเหยื่อแล้ว”

ลู่เซวียนยิ้มด้วยความดีใจ

“ปลาวิญญาณระดับสี่ ไม่เลวเลย แต่ทำไมถึงไม่มีสัญญาณใด ๆ บนสายเบ็ดและเบ็ดเลย?”

ลู่เซวียนคิดในใจ

“หรืออาจจะเพียงแค่กินเหยื่อที่ใช้ดึงดูดและไม่ได้กลืนเบ็ดเข้าไป”

เขาสังเกตจุดที่เหยื่อตกลงไปอีกครั้ง แต่ความคิดนั้นก็ไม่ได้ปรากฏขึ้นมาอีก

“ปรับเหยื่ออีกหน่อยดีกว่า”

เขาสะบัดคันเบ็ดหยกหมึกขึ้นอย่างแรง ดึงเบ็ดไม้หอมกลับมาพร้อมเปิดกล่องเหยื่อ

“ชอบสมุนไพรธาตุหยินและธาตุน้ำใช่ไหม? งั้นลองเติมอะไรพิเศษลงไปหน่อย”

ลู่เซวียนหยิบต้นหญ้าน้ำแข็งสองต้นจากถุงเก็บของ บดมันให้ละเอียดแล้วผสมกับเหยื่อ ทำให้เกิดกลิ่นเย็นเยียบอ่อน ๆ

จากนั้นเขาหยดน้ำวิญญาณหยินระดับห้าลงไปหนึ่งหยด น้ำหมึกหยินมีพลังหยินที่เข้มข้นและบริสุทธิ์มาก

ด้วยการปรุงแต่งนี้ เขาเชื่อว่าปลามืดมิดคงไม่สามารถต้านทานได้

ลู่เซวียนมั่นใจ เขาสะบัดคันเบ็ดหยกหมึกและเหยื่อก็ตกลงสู่แม่น้ำสมบัติพันพิศอย่างรวดเร็ว

ไม่นานนัก เสียงความคิดที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นในหัวของเขา

“มาแล้ว กินให้จุใจเลยนะ!”

ลู่เซวียนเฝ้าระวังอย่างระมัดระวัง รับรู้ถึงการเคลื่อนไหวเล็กน้อยในคันเบ็ด

ปลามืดมิดใต้แม่น้ำสมบัติพันพิศไม่เคยลิ้มรสเหยื่อที่เย้ายวนเช่นนี้มาก่อน มันสูญเสียสติไปโดยสิ้นเชิงและเริ่มกลืนเหยื่อของลู่เซวียนอย่างบ้าคลั่ง

ในขณะนั้นเอง สายไหมหนอนไหมน้ำแข็งก็เกิดการดึงรั้งขึ้นเล็กน้อย

ลู่เซวียนเตรียมพร้อมอยู่แล้ว จึงดึงขึ้นอย่างรวดเร็ว

น้ำบริเวณนั้นกระจายตัวเป็นระลอกคลื่น พร้อมกับเห็นปลาสีดำขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมาเป็นระยะ

“ตกสมบัติได้แล้วหรือ?”

สือจื่อเฉินที่อยู่ไม่ไกลถูกดึงดูดด้วยเสียงคลื่น เขาใช้เวทมนตร์ตรึงคันเบ็ดหยกมรกตดำไว้แล้วพุ่งมายังลู่เซวียนในทันที

“ดูเหมือนจะเป็นปลามืดมิด ปลาวิญญาณระดับสี่ โชคดีไม่เลวเลยนะ สหายลู่”

ด้วยประสบการณ์ตกปลามากว่าร้อยปี สือจื่อเฉินรู้จักปลานี้ทันที

ลู่เซวียนไม่มีเวลาตอบคำถาม เขาแปลงแขนเป็นสีหยกพร้อมดึงคันเบ็ดหยกหมึกจนโค้งเป็นคันธนู

เมื่อเห็นว่าปลามืดมิดเริ่มเหนื่อย ลู่เซวียนก็สะบัดคันเบ็ดอย่างแรง ทำให้เบ็ดไม้หอมเกี่ยวแน่นที่ปากปลาก่อนจะดึงมันขึ้นมาจากน้ำ

“เป็นปลามืดมิดจริง ๆ”

สือจื่อเฉินมองปลาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉา

สำหรับนักตกปลา ความเจ็บปวดที่สุดคือการนั่งตกปลาที่เดียวกันแต่ได้ผลลัพธ์ต่างกัน ขณะที่ตัวเองนั่งรออย่างไร้ผล แต่คนอื่นกลับได้ปลาติดมือเรื่อย ๆ

เขารออยู่ที่นี่มานานนับเดือน แต่ก็ยังไม่มีปลาหรือสมบัติใดติดเบ็ดเลย จึงอดรู้สึกอิจฉาลู่เซวียนไม่ได้

“ฮ่าๆ โชคน่ะโชค ข้าก็ตกได้ปลาตัวใหญ่แบบงง ๆ”

ลู่เซวียนยิ้มพูด

การที่เขาตกปลาได้สำเร็จนี้เป็นผลจากความสามารถพิเศษที่ทำให้เขาสามารถปรับแต่งเหยื่อได้ตรงตามความต้องการของปลามืดมิด เพิ่มโอกาสในการตกได้อย่างมาก

“ดูเหมือนวิธีนี้จะใช้ได้ผล”

ลู่เซวียนคิดในใจอย่างยินดี

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด