ตอนที่แล้วบทที่ 17:ฆ่าคนตาย บาดเจ็บและขโมย ลงโทษ
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 19:ยากจนแล้วร่ำรวย

บทที่ 18:ปาฏิหาริย์แห่งการสำนึกผิด


บทที่ 18:ปาฏิหาริย์แห่งการสำนึกผิด

ลู่หย่วนหมิงมีความคิดมากมายเกี่ยวกับอนุภาคแสงไร้สี ในตอนนี้ เขาได้พิสูจน์แล้วว่าอนุภาคแสงไร้สีนั้นสร้างสิ่งของจริงได้ และสิ่งของเหล่านี้สามารถบริโภคและใช้งานได้จริง กล่าวคือมันกลายเป็นสิ่งของที่วิญญาณหลังความตายสามารถสัมผัสและบริโภคได้ ไม่ใช่แค่ภาพลวงตาหรือสิ่งที่ไม่มีอยู่จริง

ลู่หย่วนหมิงเองก็ไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติ เขาอาจไม่ได้เป็นลัทธิมาร์กซ์-เลนินที่แน่วแน่ แต่ในฐานะชายหนุ่มที่เกิดและเติบโตในประเทศจีนสมัยใหม่ เขาก็ไม่เชื่อเรื่องผีสางเทวดาอย่างแท้จริง แม้ว่าเขาจะตายแล้ว เห็นวิญญาณ และมาอยู่ในโลกหลังความตาย เขาก็เชื่อว่ามันต้องมีคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ เพียงแต่ว่าวิทยาศาสตร์ยังไม่พัฒนาไปถึงจุดนั้นเท่านั้น

ถ้าจะใช้สมมติฐานแบบวิทยาศาสตร์ ลู่หย่วนหมิงคิดว่าอนุภาคแสงสีขาวที่ฆ่าสัตว์ประหลาดนั้นน่าจะเป็นส่วนประกอบของวิญญาณ ดังนั้นเขาจึงสามารถดูดซับมันเพื่อเพิ่มพลังวิญญาณของตัวเอง ส่วนเหตุผลที่คนอื่นดูดซับไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะเขาเป็นคนเป็นอยู่หรือเปล่า?

ลู่หย่วนหมิงคิดว่าอนุภาคแสงไร้สีอาจจะเกิดขึ้นจากความเชื่อ ความปรารถนา หรือความตั้งใจ แต่เขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไมความคิดของคนเป็น ๆ จึงกลายเป็นวัตถุได้ในโลกหลังความตาย

ลู่หย่วนหมิงกำลังทดลองพัฒนาอนุภาคแสงไร้สี

ทุกคนต่างจ้องมองลู่หย่วนหมิงเขาเอามือไปสัมผัสบริเวณบาดแผลที่คนในกลุ่ม MXG ถูกยิง แสงสีขาวพุ่งออกมาจากมือของลู่หย่วนหมิงและบาดแผลของคนในกลุ่ม MXG แสงนั้นอยู่ได้เพียงสองสามวินาที เมื่อลู่หย่วนหมิงดึงมือออก บาดแผลก็หายไปของคนในกลุ่ม MXG ที่กำลังจะตายก็ลืมตาขึ้น มองลู่หย่วนหมิงด้วยความตกใจ

ในขณะนั้น ทุกคนต่างพากันเข้ามา บาทหลวงเอ็ดเวิร์ด ยืนอยู่ข้างหน้าลู่หย่วนหมิงพร้อมกับตะโกนใส่คนในกลุ่ม MXG "ในพระพักตร์ของพระเจ้า จงละทิ้งความคิดชั่วร้ายในใจของเจ้า!"

คนในกลุ่ม MXG มองลู่หย่วนหมิงด้วยความงุนงง ถ้ามีใครที่คู่ควรกับคำว่า 'พระเจ้า' ก็คงเป็นลู่หย่วนหมิงผู้มีร่างสูงเกือบสองเมตร โดดเด่นกว่าใคร คนในกลุ่ม MXG มองลู่หย่วนหมิงด้วยสายตาที่ร้องไห้ พึมพำอะไรบางอย่าง และคุกเข่าลง ก้มศีรษะลงกับพื้น กราบไหว้ลู่หย่วนหมิงอย่างไม่หยุด

สายตาของทุกคนหันไปมองลู่หย่วนหมิงพร้อมกัน ลู่หย่วนหมิงพูดตรง ๆ ว่า "ขออภัย ผมฟังไม่รู้เรื่องในสิ่งที่เขากำลังพูด"

ชาร์ลีไอเบา ๆ ข้าง ๆ "พ่อ ผมฟังออก ผมพอรู้บ้าง เขาสารภาพบาปของเขาตลอดชีวิต เริ่มจากตอนเด็ก ๆ เข้าไปเป็นสมาชิกแก๊ง จากนั้นก็เข้าร่วมDUเทรดดิ้งกรุ๊ป แล้วก็ลักลอบขนสินค้า DU มาที่สหรัฐอเมริกา ระหว่างนั้นเขายังฆ่าคนไปหลายสิบคน และข่มขืนผู้หญิงหลายคน รวมไปถึงการค้ามนุษย์จากเอเชีย..."

ลู่หย่วนหมิงขมวดคิ้ว แล้วก็ผลักบาทหลวงเอ็ดเวิร์ด ออกไปยืนตรงหน้าชายในกลุ่ม MXG "บาปของคุณหนักหนา แม้ว่าคุณจะตายแล้วมาที่โลกหลังความตาย แต่คุณไม่ได้ตายเพราะกฎหมายลงโทษ ดังนั้นผมไม่มีสิทธิ์ที่จะให้อภัยแทนผู้บริสุทธิ์ที่คุณทำร้าย ผมแค่รับผิดชอบในการส่งคุณไปพบกับผู้บริสุทธิ์เหล่านั้น ถ้าเป็นเช่นนั้น คุณยังยอมเปิดเผยตำแหน่งของพวกพ้องของคุณอยู่หรือไม่?"

ลู่หย่วนหมิงพูดจบก็หันไปมองชาร์ลี ชาร์ลีลังเล ขณะนั้นเอง ชายในกลุ่ม MXG พูดขึ้นมา "ผมฟังภาษาของพระเจ้าเข้าใจ พระเจ้า ผมมีบาปมหันต์ ไม่มีทางให้อภัยได้ ในแสงสว่างของพระเจ้า ผมรู้สึกถึงความอบอุ่นและความงดงามบริสุทธิ์ของชีวิต ผมนั้นมีบาปมหันต์มาก โปรดทำลายจิตวิญญาณของผมผู้ผิดบาปนี้ ผมจะบอกตำแหน่งของคนชั่วเหล่านั้นให้พระเจ้าทราบในทันที"

ทันทีที่คำพูดของชายผู้นั้นดังขึ้น ทุกคนในที่นั้นต่างตกตะลึงงัน ชายผู้นั้นไม่ลังเลเลยสักนิดในการเปิดเผยตำแหน่งของพวกพวกเขา "พวกเขายึดโกดังเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ในโกดังนั้นยังมีคนที่ถูกควบคุมโดยพวกเขาอยู่กว่า 40 คน ขณะเดียวกัน แก๊งพวกเขาก็ครอบครองโกดังที่อยู่ด้านนอกสุด ทำให้คนเหล่านั้นไม่มีโอกาสหนีรอด"

เขาพูดจบก็คุกเข่าลงทันที คืบคลานไปข้างหน้าพร้อมกับพูดว่า "ขอให้ท่านผู้ยิ่งใหญ่กวาดล้างพวกเขาทั้งหมดเถิด! ไม่มีใครในหมู่พวกนั้นเป็นคนบริสุทธิ์ พวกเขาชโลมมือด้วยเลือดของผู้บริสุทธิ์ ทั้งคนชรา เด็กชาย เด็กหญิง ผู้ชาย ผู้หญิง พวกเขาทั้งหมดล้วนเป็นฆาตกรเหมือนผม!"

ชายผู้นั้นคืบคลานมาถึงลู่หย่วนหมิง ชาร์ลีรีบก้าวเข้าไปขวางทาง พร้อมกับชักปืนพกขึ้นเล็งไปที่เขา "หยุด!"

ชายผู้นั้นเมื่อเห็นดังนั้น ดวงตาของเขากลับสว่างขึ้น เขาใช้หัวโขกเข้ากับลำกล้องปืนของชาร์ลี ชาร์ลีไม่ลังเลเลย เขาเหนี่ยวไก กระสุนทะลุผ่านสมองของชายผู้นั้น

สิ่งที่น่าขนลุกคือ บนใบหน้าของชายผู้นั้นปรากฏรอยยิ้ม รอยยิ้มที่เหมือนกับความสุข

(อะไรวะเนี่ย? แค่เพียงนี้เขาก็สำนึกผิดแล้ว? ความเชื่อของคนยุโรปและอเมริกาช่างน่ากลัวจริง ๆ !)

ลู่หย่วนหมิงมองเห็นเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างงุนงง สายตาของเขามองไปยังบาดแผลบนหน้าผากของชายในกลุ่ม MXG ที่นั่น มีแสงส่องสว่างออกมาเบาบาง เป็นแสงโปร่งใสไร้สี แม้จะเบาบางจนแทบมองไม่เห็น แต่ก็ไม่สามารถรักษาบาดแผลทะลุได้ ลู่หย่วนหมิงเริ่มเดาในใจ

(ใช่แล้ว อนุภาคแสงไร้สีที่ใช้ในการรักษาบาดแผลไม่ได้หมดไปทั้งหมด ยังคงเหลืออยู่ในร่างกายของเขา และอนุภาคแสงไร้สีนี้คือความปรารถนาอันบริสุทธิ์ คำอวยพรจากพ่อแม่และเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ เป็นความปรารถนาอันบริสุทธิ์ ไร้ซึ่งผลประโยชน์ จะเป็นไปได้ไหมว่า ความปรารถนานี้ หรือพลังแห่งศรัทธา จะส่งผลต่อตัวของคนอื่นด้วย? )

ลู่หย่วนหมิงคิดไปเรื่อย ๆ เกี่ยวกับคำพูดที่ชายในกลุ่ม MXG พูดถึง "ความอบอุ่น และความงามบริสุทธิ์ของชีวิต" อาจจะเป็นผลที่เกิดจากอนุภาคแสงไร้สีที่ยังคงเหลืออยู่

แม้ลู่หย่วนหมิงจะคิดเช่นนั้น แต่คนรอบข้างกลับคลั่งกันไปแล้ว

พวกเขาได้เป็นประจักษ์พยานในปาฏิหาริย์ที่ไม่อาจจะเชื่อได้ลง

ชายที่ฆ่าคนโดยไม่รู้สึกผิด และอาจจะไม่ใช่ศาสนิกชน กลับสำนึกผิดทันที หลังจากได้รับการรักษาจาก เมสสิยาห์ เขาไม่เพียงแต่บอกตำแหน่งของพวกพ้อง แต่ยังรีบร้อนขอให้ตาย เพื่อจบชีวิตของตัวเอง หากไม่ได้เห็นกับตา พวกเขาคงไม่เชื่อว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ ทันใดนั้นเสียงสวดภาวนาดังขึ้น ทำให้ลู่หย่วนหมิงปวดหัวขึ้นกว่าเดิม

ลู่หย่วนหมิงรีบปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า "ไม่ มันไม่ใช่การตรัสรู้จากพระเจ้า และไม่ใช่การสำนึกผิดของคนบาปด้วย ผมคิดว่ามันอาจจะเป็นเพราะผลจากพลังแห่งศรัทธาต่างหาก..."

“ใช่แล้ว มันคือพลังความเชื่อนั่นแหละ!”

บาทหลวงเอ็ดเวิร์ด บ้าคลั่งตะโกนเสียงดัง “ความเชื่อทำให้เราได้เห็นความเมตตาของพระเจ้า ความเชื่อทำให้พระเมสสิยาห์กลับมาจุติใหม่ในหมู่พวกเรา!”

“พระเมสสิยาห์!”

“พระผู้ช่วยให้รอดของพวกเรา!”

“อาเมน!”

ลู่หย่วนหมิงรู้สึกปวดหัว “ไม่ใช่ คือผมไม่ได้บอกว่ามันคือพลังความเชื่อแบบนั้น… ช่างเถอะ ปีเตอร์ คุณชำนาญการใช้ปืน ผมให้คุณเลือกปืนเอาเองจากที่นี่”

ปีเตอร์กำลังอธิษฐานอยู่ เขาได้ยินคำพูดของลู่หย่วนหมิงก็ชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะรีบทำตามคำสั่ง ลุกขึ้นเลือกปืนพกอัตโนมัติหนึ่งกระบอกจากที่วางอยู่สองกระบอก จากนั้นลู่หย่วนหมิงก็หันไปหาชาร์ลี “ชาร์ลี คุณและลูกน้องที่คุณคิดว่าชำนาญการใช้ปืน ก็เลือกกันไปคนละกระบอก”

ชาร์ลีพยักหน้ารับรู้ เขานำลูกน้องไปเลือกอาวุธ ลูกน้องคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนเดียวกับที่เคยอธิบายอาวุธปืนให้ลู่หย่วนหมิงฟังก็ได้เลือก FGM-148 ขีปนาวุธจรวดรถถัง เขามองดูอาวุธด้วยความกระหาย ราวกับว่าอาวุธนี้คือเทพเจ้าของเขาเอง

เหลือเพียงปืนพกเพียงกระบอกเดียว กระบอกที่ลู่หย่วนหมิงเก็บมาได้จากข้างกายตำรวจผิวขาวคนนั้น ลู่หย่วนหมิงถือปืนพกไว้แน่น ก่อนจะหันไปบอกเอ็ดเวิร์ดว่า “ผมกับพวกเขาจะไปกำจัดพวกแก๊งค์ MXG พวกคุณอยู่เฝ้าฐานที่มั่นที่นี่ หากเจอพวกปีศาจหรืออันตรายอะไรให้ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างนอก แล้วพาคนทุกคนเข้าไปในตู้นิรภัย รอจนกว่าเราจะกลับมาถึงจึงค่อยเปิด เข้าใจใช่ไหม?”

เอ็ดเวิร์ดรีบตอบรับทันที “ข้าจะปฏิบัติตามคำสั่งของพระองค์พระผู้เป็นเจ้า!”

ลู่หย่วนหมิงหันไปมองปีเตอร์ ชาร์ลี และลูกน้องของชาร์ลี เขายิ้มแล้วพูดเบา ๆ “ไปกันเถอะ เราจะไปกำจัดศัตรู แล้ว...ค่อยเริ่มสร้างบ้านของเรากัน!”

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด