ตอนที่แล้วตอนที่ 7 การประหารตามพิธีกรรม
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 9 ความสนใจของคิงพิน

ตอนที่ 8 เสริมพลัง เวทมนตร์?


"ถูกต้อง กรณีนั้นจึงไม่ใช่ครั้งแรกที่ฆาตกรลงมือ" นาตาชายืนยันด้วยความมั่นใจ

"ดูเหมือนว่าหัวหน้าจอร์จ และทีมของเขาจะยังปกปิดข้อมูลบางอย่างจากเรา" โคลสันหัวเราะเบาๆ เพราะเป็นไปได้ไหมที่ทีมสืบสวนจะไม่คิดในแบบที่พวกเขาคิดกัน?

ท้ายที่สุด นี่คือหน่วยเฉพาะกิจที่ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อคดีฆาตกรรมต่อเนื่องครั้งใหญ่ และทุกคนในทีมล้วนมีประสบการณ์สืบสวนอาชญากรรมที่โชกโชน มีใครบ้างที่ไม่มีผลงานในการไขคดีสำคัญๆ?

พวกเขาไม่ใช่คนโง่แน่นอน

ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าพวกตำรวจ มีท่าทีสงวนท่าทีเล็กน้อยกับพวกเขาเหล่าเอฟบีไอ แต่โคลสันไม่ได้รู้สึกขุ่นเคือง เพราะเขาเองไม่ได้ใส่ใจเรื่องเหล่านี้ เป้าหมายเดียวของเขาคือหาตัวฆาตกรและสร้างการติดต่อกับเขา

ส่วนเรื่องเครดิตในการไขคดี เขาไม่จำเป็นต้องมี

ด้วยเป้าหมายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง จึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรู้สึกขุ่นเคืองเรื่องเหล่านี้

ถ้าทีมสืบสวนสามารถหาตัวฆาตกรได้โคลสันก็ยินดีอย่างยิ่ง

"เขตที่ฆาตกรลงมือต่อเนื่องคือในย่านควีนส์ การที่เราต้องสำรวจพื้นที่กว้างขนาดนี้ มันน่าจะต้องใช้การค้นหาในวงกว้าง"

"ด้วยประชากรเจ็ดถึงแปดแสนคนในควีนส์ คุณคงนึกภาพออกว่ามันยากแค่ไหน" โคลสันพูดอย่างช่วยไม่ได้ จากนั้นจึงหันไปหานาตาชา "และนี่แหละที่เราต้องการคุณเพื่อตามหาคำตอบด้วยวิธีอื่น นาตาชา"

"ดูเหมือนว่าฉันต้องปฏิบัติภารกิจคนเดียวแล้ว"

นาตาชาเลิกคิ้วแสดงท่าทางที่แสนจะเย้ายวนซึ่งแม้แต่ฝนก็ไม่อาจปกปิดได้

"ฉันจะจัดการหาข้อมูลตรงจากทีมสืบสวนและจะแจ้งคุณทันทีเมื่อพบสิ่งใหม่ๆ"

"ว่าแต่ คุณจะทำยังไงถ้าหาเขาเจอ?"

โคลสันถามด้วยความสงสัย

"ฉันจะทำยังไง? แบบเดิม, สังเกตการณ์" นาตาชาตอบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะหมุนตัวจากไป

............

ตูม! ตูม! ตูม!

ฝนยังคงตกหนักอย่างต่อเนื่อง

ในบ้านหลังเล็กของเขา ปี้เซียวถอดฮู้ดและหมวกออก ถอดเสื้อผ้าทั้งหมดออก แล้วโยนลงในเครื่องซักผ้า หลังจากเริ่มการซักอัตโนมัติแล้ว เขาเดินเปลือยไปยังห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ

เสื้อผ้าและร่างกายของเขาล้วนส่งกลิ่นดินปืนที่แรงออกมา เนื่องจากการยิงปืนอย่างต่อเนื่อง อีกทั้งการอยู่กลางสายฝนที่ตกหนัก ร่างกายของเขาก็เปียกโชกไปด้วย

ขณะล้างตัว เขารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกาย

มันยังคงเป็นความรู้สึกที่คุ้นเคย ราวกับว่าทั้งร่างกายกำลังแช่อยู่ในบ่อน้ำพุร้อน ทุกเซลล์ กระดูก ผิวหนัง อวัยวะ และความคิดต่างๆ กำลังยกตัวขึ้นอย่างมีความสุข

มันเป็นการก้าวกระโดดทางวิวัฒนาการที่ไม่เหมือนใครในชีวิต อบอุ่นและมหัศจรรย์มาก

สายน้ำจากฝักบัวกระทบกับร่างกายของเขาอย่างต่อเนื่อง ละอองน้ำโปรยปรายเบาๆลูบไล้กล้ามเนื้อและผิวหนังที่ซีดเผือกของเขาอย่างอ่อนโยน

"ยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ...ความรู้สึกนี้มันคือ..."

ปี้เซียวยกมือขึ้น มองที่ปลายนิ้วซึ่งแผ่แสงสีทองอ่อนๆ ออกมาอย่างน่าพิศวง พลังงานลึกลับที่เกิดจากการสังหารแก๊งที่แล้ว ในช่วงแรกมันอ่อนแอจนเขาแค่ใช้มันเพื่อเรืองแสงคล้ายไฟฉายได้เท่านั้น

แต่ตอนนี้ หลังจากสังหารสมาชิกของแก๊งมือปืนเอร์มาโน เดล  ทุกคน พลังงานในร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกถึงพลังงานนี้ชัดเจนมากขึ้นและสามารถใช้งานมันได้ตามสัญชาตญาณ

ตัวอย่างเช่น ในตอนนี้ หากเขาต้องการ เขาสามารถปล่อยลำแสงจากปลายนิ้วของเขาได้ ซึ่งคล้ายกับเลเซอร์จากผลปีศาจ Pika Pika no mi สำหรับพลังนั้น ปี้เซียวไม่แน่ใจ แต่เขารู้สึกว่าหากปล่อยพลังทั้งหมดในรูปแบบของลำแสง มันคงเพียงพอที่จะระเบิดอาคารขนาดร้อยตารางเมตรได้

หัวใจของปี้เซียวเต็มไปด้วยความยินดี เขารู้สึกได้ว่าเขากำลังก้าวไปสู่เส้นทางที่ไม่มีมนุษย์ใดจะตามเขาทันอีกแล้ว

เขารู้สึกขอบคุณผู้ที่มีส่วนในการทำให้เขาเติบโต เขาหวังว่าถึงแม้พวกนั้นจะต้องไปอยู่ในนรก ก็คงรอวันที่เขาจะตามไปเก็บเกี่ยวพวกเขาอีกครั้ง แม้ว่าตอนนั้นอาจจะไม่มีความหมายอะไรแล้วสำหรับเขา

สำหรับพลังงานนี้ เขาตั้งชื่อมันว่า "เวทมนตร์"

การปรากฏตัวของเวทมนตร์ทำให้ปี้เซียว มีแนวทางใหม่ๆ ในการพัฒนาตนเอง แรกเริ่มเขาคิดว่าเขาเดินตามเส้นทางของการเสริมความแข็งแกร่งทางร่างกายเพียงอย่างเดียว แต่การปรากฏของเวทมนตร์ทำให้เขามีเส้นทางที่กว้างขึ้น

ท้ายที่สุด ไม่ว่าซุปเปอร์แมน จะเก่งแค่ไหน ก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับเวทมนตร์ที่ทรงพลัง

ปี้เซียวไม่ต้องการที่จะมีจุดอ่อน

บางทีเขาควรติดต่อกับคามาร์-ทัช อย่างน้อยเพื่อให้เข้าใจในศาสตร์เวทมนตร์ให้มากขึ้น

เพราะความรู้...จะไม่มีวันทรยศเขา

แสงที่ปลายนิ้วของปี้เซียว ค่อยๆ จางลง เขาล้างร่างกายที่เต็มไปด้วยคราบดินปืนอย่างละเอียด เช็ดผมและร่างกายให้แห้ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าชุดใหม่ที่เรียบง่าย ด้วยกางเกงยีนส์ เสื้อยืด และรองเท้าหนัง

เป็นสไตล์ที่เรียบง่ายแต่ก็เข้ากับยุคสมัย ดูเยาว์วัยและหล่อเหลือเกิน โดยเฉพาะในสภาพร่างกายที่ได้รับการเสริมความแข็งแกร่งมาแล้ว ปี้เซียวเหมือนเป็นไม้แขวนเสื้อที่ทำให้ใส่ชุดไหนก็ดูดีไปหมด

เขาเดินไปยังห้องนั่งเล่น เปิดตู้เย็น นำส่วนผสมออกมามากมาย เตรียมอาหารในปริมาณมหาศาล

ทุกครั้งหลังจากการสังหารและการได้รับพลังเพิ่มขึ้น มื้ออาหารครั้งใหญ่ก็จะตามมา เป็นเหมือนพิธีกรรม คล้ายๆ กับฮันนิบาล หลังจากฆ่าเหยื่อ

แตกต่างกันตรงที่ฮันนิบาล กินเนื้อคน แต่ปี้เซียวฆ่าเพื่อดึงสาระสำคัญแห่งชีวิตมาหล่อเลี้ยงตัวเอง

หลังจากเตรียมอาหารโต๊ะใหญ่เสร็จเรียบร้อย ในบรรยากาศฝนตกกระหน่ำและแสงไฟสลัวๆ ปี้เซียวนั่งลงและเพลิดเพลินกับอาหาร พร้อมด้วยความหิวโหยจากการสังหาร มันเป็นกระบวนการที่แสนวิเศษ

ขณะที่ดื่มด่ำกับอาหารและความอิ่มหนำ เขาก็ครุ่นคิดถึงเรื่องราวต่างๆ

ในช่วงสี่เดือนที่ผ่านมา การล้างบางแก๊งค์และสมาชิกแก๊งในควีนส์ของเขาก่อให้เกิดความตื่นตระหนกและความวุ่นวายไม่น้อย ปี้เวียวมักจะเตรียมการอย่างรอบคอบก่อนจะสังหารแต่ละครั้ง โดยเฉพาะการใช้อาวุธปืน

สภาพร่างกายและความแข็งแรงของกระดูกทำให้เขาไม่ต้องกังวลกับแรงสะท้อนของปืน และด้วยความเร็วในการตอบสนองและการมองเห็นที่ไวเป็นพิเศษ เขาสามารถยิงได้อย่างแม่นยำ ราวกับนักแม่นปืนในกองทัพที่ยิงเป้าหมายที่ไม่เคลื่อนที่

พูดได้ว่าเขาเป็นอัจฉริยะ หรือจริงๆ แล้วได้วิวัฒน์จนกลายเป็นอัจฉริยะไปแล้ว การฝึกซ้อมการยิง? ไม่จำเป็น ที่จุดเกิดเหตุหลังการฆ่า เขายิงหลายครั้งด้วยปืนที่หลงเหลือจากเหยื่อในที่เกิดเหตุ จดจำช่วงเวลาที่ลั่นไกด้วยความจำและความจำของกล้ามเนื้อของเขาเอง

จากการต่อสู้ระยะประชิด เขาค่อยๆ เปลี่ยนไปสู่การใช้อาวุธปืนมากขึ้น

การฝึกฝนนี้ทำให้ทักษะการยิงของเขาสมบูรณ์แบบผ่านการต่อสู้จริง ซึ่งยังทำให้ ตำรวจเข้าใจผิดว่าฆาตกรคือมือปืนฝีมือเยี่ยม ทั้งที่รูปลักษณ์อายุน้อยของเขาดูไม่น่าเชื่อว่าจะผ่านประสบการณ์การยิงมามาก

สิ่งเดียวที่เขาต้องระวังให้มากคือคราบดินปืนและการกำจัดพลาสติกหุ้มเท้า

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด