บทที่ 97 อาจารย์หลี่
แสงกระบี่ราวกับภาพฝัน เมื่อการสาธิตจบลง เงากระบี่ยังคงวูบไหวอยู่ตรงหน้าผู้ชม ราวกับแสงจันทร์ที่สะท้อนผิวน้ำ ทุกคนต่างตกตะลึง ไม่อาจลืมเลือนภาพที่เห็น แม้จะจดจำท่วงท่าได้ แต่กลับรู้สึกว่าไม่อาจเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ เมื่อเห็นทุกคนกำลังจมอยู่ในห้วงความคิด หลี่เฮาก็ไม่รอช้า นั่งลงหยิบพู่กันขึ้นมาวาด +8...
