ตอนที่แล้วบทที่ 539 การออกเดินทาง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 541 การช่วยเหลือ

บทที่ 540 โลกแห่งลาวา


บทที่ 540 โลกแห่งลาวา

ถึงจะรู้ว่าเป็นกับดัก แต่ใครที่ยังพุ่งเข้าไปก็ถือว่าโง่สุด ๆ!

แน่นอนว่าเรย์ลินไม่ใช่คนโง่ เมื่อเห็นชัดแล้วว่าฝ่ายตรงข้ามสามารถรบกวนการทำงานของ                "ประตูมิติสตาร์รีลม์" ได้ เรย์ลินก็ย่อมไม่ปล่อยให้มองข้ามไปง่าย ๆ

ในความเป็นจริง ตลอดเวลาห้าปีที่ผ่านมา เขาเฝ้าสังเกตการณ์โลกฝั่งตรงข้ามอย่างเงียบ ๆ และถึงขั้นพยายามทดสอบส่งจิตวิญญาณตัวอย่างไปหลายครั้งเพื่อทำความเข้าใจพลังการรบกวนของอีกฝ่ายอย่างละเอียด

หลังจากการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอเป็นเวลาห้าปี เขาได้รู้แจ้งถึงวิธีการที่ฝ่ายตรงข้ามน่าจะใช้ และเตรียมมาตรการฉุกเฉินไว้เรียบร้อย

"เป็นโหมดโจมตีหมายเลขสาม! เตรียมมาตรการตอบโต้!" สายตาของเรย์ลินแวววับ

“เริ่มปฏิบัติการ! ส่งสัญญาณสมอในมิติ! เริ่มหาตำแหน่งพิกัดของฝ่ายตรงข้าม…” ชิปประมวลผลเริ่มทำงานอย่างเป็นระบบ

จากตัวเรย์ลิน แผ่คลื่นปริศนาของมิติออกมาเป็นชั้นบาง ๆ

“ได้พิกัดตำแหน่งฝ่ายตรงข้ามแล้ว จะทำการโจมตีหรือไม่?” ชิปถามเสียงเรียบ

“จัดการ!” เรย์ลินเผยรอยยิ้มบาง

"บึ้ม!" "เปรี้ยง!" เครื่องมือวัดกระจกแตกกระจาย อุปกรณ์หลายชิ้นลุกเป็นไฟ คลินส์แทบจะเสียสติเมื่อเห็นทุกอย่างพังทลายต่อหน้า

"เกิดอะไรขึ้น? ใครจะบอกข้าว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่?" คลินส์คำราม ดวงตาแดงก่ำไปด้วยความโกรธ

เครื่องมือรบกวนมิติขั้นสูงเหล่านี้ แม้แต่พ่อมดระดับแสงจันทร์ก็ยังหามาได้ยาก แล้วนี่ต้องเสียไปมากมายขนาดนี้ นายท่านผู้เป็นเจ้าของเบื้องหลังอาจฆ่าเขาได้เลย

"ฝ่ายตรงข้ามเองก็ชัดเจนว่ามีความรู้เกี่ยวกับเทคโนโลยีด้านมิติ และทำการตอบโต้!" ชายชราปรับแว่นและกล่าวอย่างมั่นใจ

“ล้อกันเล่นรึไง? แกคิดว่าเขาจะมีวิชาการด้านมิติที่หายากขนาดนั้นได้ยังไง?” คลินส์ไม่เชื่อคำพูดนั้นในทันที

“แต่ก็อธิบายได้แค่นั้นแหละ! ถ้าอีกฝ่ายมีความรู้ด้านมิติมากกว่าเรา เราคงต้องเตรียมพร้อมรับการโจมตีด้านมิติที่จะตามมาแล้ว!” ชายชรากล่าวอย่างรวดเร็ว

"การโจมตีด้านมิติ?" คลินส์อึ้ง ก่อนจะเห็นกระแสมิติอันบ้าคลั่งปกคลุมพื้นที่นี้จนมิด…

“ผลลัพธ์ดี!” เสียงเตือนจากชิปทำให้เรย์ลินอารมณ์ดีขึ้นในทันที

ความรู้ด้านพิกัดมิติและเวทมนตร์นี้มีมูลค่าสูงลิบ แม้แต่ใน “พื้นที่การค้าระดับดวงดาวรุ่งอรุณ” ก็หาได้ยาก

แต่เรย์ลินมีชิปที่ไม่ต้องการความสมบูรณ์แบบของข้อมูล ทำให้เขายังสามารถหาซื้อมาได้บางส่วน

ถึงจะยังไม่ได้เชี่ยวชาญเต็มที่ในด้านนี้ แต่เล่นงานพวกที่พึ่งเริ่มเหมือนกันก็ไม่ใช่เรื่องยาก

“เจ้ากล้า...” เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวดังมา พ่อมดอีกคนหนึ่งที่มีสัญลักษณ์รูปพระจันทร์ที่หน้าผากโผล่มาที่ขอบของโลกเพื่อขัดขวางเรย์ลิน

“คู่ต่อสู้ของเจ้า คือข้า!” เสียงคำรามของสิงโตดังก้อง ชายผมทองราวกับหล่อมาจากทองคำยืนขวางพ่อมดคนนั้นไว้

“เวด...” พ่อมดระดับแสงจันทร์เอ่ยชื่อของเขาเบา ๆ สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“อีกแผนการก็เริ่มขึ้นแล้ว! เจ้านั่นคือพ่อมดระดับแสงจันทร์จากสายฟ้าแห่งจูปิเตอร์สินะ?” เรย์ลินหันไปมองอีกครั้ง จำใบหน้าของอีกฝ่ายไว้ในใจ

พอทะลวงผ่านกำแพงมิติออกไป พลังอันมหาศาลของสตาร์รีลม์ก็บีบตัวเข้ามา เรย์ลินรู้สึกวิงเวียน ร่างของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นแสงแล้วหายวับไปในทันใด…

เมื่อเทียบกับการเตรียมการส่งผ่านมิติครั้งก่อน การใช้พลังแห่งสตาร์รีลม์เพื่อการเคลื่อนย้ายคราวนี้ช่างยิ่งใหญ่และทรงพลังอย่างมหาศาล

แรงกดดันมหาศาลราวกับเหล็กกล้าที่บีบอัดเรย์ลินไว้แน่น

ทั้งเย็นเยียบ กดดัน และบ้าคลั่ง! เรย์ลินรู้สึกถึงแรงกดที่ทำให้กระดูกทั่วร่างส่งเสียงลั่นเบา ๆ แม้แต่แสงป้องกันบนตัวก็แตกออกอย่างต่อเนื่อง

“แรงกดดันนี้ เห็นทีแม้แต่ใต้ทะเลลึกเป็นหมื่นเมตรก็ยังเทียบไม่ได้…”

นี่คือความคิดสุดท้ายในสมองของเรย์ลิน ก่อนที่เขาจะหมดสติ สิ่งเดียวที่เขาทำได้คือเรียกพลังแห่งหลายแขนออกมา ทำให้พลังงานสีเขียวเข้มแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย

...

ณ ที่แห่งหนึ่งในโลกแห่งลาวา ทุกหนแห่งเต็มไปด้วยรอยแตกบนพื้นดินที่ไหลทะลักด้วยลาวาสีแดงฉานเหมือนเครือข่ายแม่น้ำสายเลือด

และบนพื้นผิวหินสีดำขนาดใหญ่ ผืนมิติที่บิดเบี้ยวรวมตัวกันเป็นประตูแสงโปร่งใส พร้อมสายฟ้าที่ปรากฏขึ้นเป็นระยะ

ฟุ่บ! สายฟ้าที่ปรากฏเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ จนท้ายที่สุดกลายเป็นแสงสีขาวเจิดจ้า

เปรี้ยง! แสงสีขาวแตกกระจายเป็นประกายจ้าจนแสบตา และเมื่อแสงหายไปทั้งหมด ประตูแสงและสายฟ้าก็เลือนหาย เหลือเพียงรอยไหม้ดำบนพื้นดินที่เล่าเรื่องราวแปลกประหลาดที่เพิ่งเกิดขึ้น

“ฟู่ว… ในที่สุดก็เข้ามาได้!” เรย์ลินขมวดคิ้ว พลางสัมผัสถึงปริมาณของธาตุไฟรอบตัว “ความเข้มข้นขนาดนี้? ไม่แน่ว่าถ้าบอกว่าเป็นโลกแห่งธาตุไฟก็ยังมีพ่อมดที่เชื่อเลย!”

ความเจ็บปวดมหาศาลทั่วร่างทำให้เรย์ลินเผลอส่งเสียงครางเบา ๆ ก่อนจะย่อตัวลงเล็กน้อย

“ชิป?” เรย์ลินสั่งการในใจทันที “ตรวจสอบสภาพร่างกายของข้าในตอนนี้!”

“ติ้ง! กล้ามเนื้อส่วนอ่อนบาดเจ็บ 30.87% กระดูกหัก 7 จุด พบการฟกช้ำในอวัยวะภายใน แนะนำให้ทำการรักษาทันที!” ชิปตอบอย่างซื่อตรง พร้อมส่งภาพโครงร่างร่างกายสามมิติของเรย์ลินมาด้านหน้า บนภาพมนุษย์สีฟ้าปรากฏเครื่องหมายบาดเจ็บหลายแห่ง

แม้ในสภาพร่างกายของเรย์ลินจะดีเยี่ยม แต่ก็ยังได้รับบาดเจ็บถึงขนาดนี้ หากเป็นพ่อมดทั่วไป คงเหลือแต่ซากกระดูกแล้ว

อย่างไรก็ตาม ด้วยร่างกายที่แข็งแกร่งและสายเลือดของเขา ทำให้บาดแผลในร่างกายค่อย ๆ ซ่อมแซมตัวเอง ส่งผลให้สีหน้าของเรย์ลินผ่อนคลายลงทีละน้อย

“รอดไปหวุดหวิด เกือบตายอยู่ด้านนอกกำแพงมิติแล้ว…” แม้แต่เรย์ลินก็อดไม่ได้ที่จะเหงื่อแตกพลั่กเมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่

กำแพงมิติ! มันคือขอบเขตนอกสุดของโลกต่างมิติ และยังประกอบไปด้วยช่องว่างในมิติอีกด้วย ถือเป็นระบบป้องกันที่แข็งแกร่งที่สุดของโลกใหญ่ใด ๆ

แทบทุกโลกจะมีกำแพงมิติในระดับที่ต่างกันไป แต่ที่มีชื่อเสียงที่สุดคงหนีไม่พ้น “ระบบคริสตัลบาเรียร์” ของโลกแห่งทวยเทพ

กำแพงป้องกันที่แข็งแกร่งนี้ถึงขั้นทำให้พ่อมดระดับเจ็ดขึ้นไปต้องล่าถอย มันครอบคลุมโลกใหญ่อันเป็นที่ตั้งของเหล่าทวยเทพพร้อมกับมิติอื่น ๆ อีกมากมาย สร้างระบบพลังและวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ และปิดกั้นสายตาจากภายนอก ยกเว้นการรุกรานของพ่อมดโบราณครั้งนั้น

ในช่วงก่อนจะเข้ามาถึงโลกแห่งลาวานี้ ด้วยการป้องกันจากพลังแห่งหลายแขน ทำให้เรย์ลินตื่นฟื้นขึ้นทันเวลา มิฉะนั้นเขาคงประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ไปแล้ว

หากจะเปรียบเทียบ กำแพงมิติของโลกใหญ่ก็คงคล้ายด่านตรวจคนเข้าเมือง หากเรย์ลินไม่ตื่นขึ้น เขาคงต้องฝ่าเข้าไปด้วยกำลัง นำมาซึ่งการโจมตีจำนวนมาก โดยเฉพาะความเป็นศัตรูจากเจตจำนงของโลก

แต่ด้วยวิธีการของเรย์ลินในตอนนี้ ก็เหมือนกับการลักลอบเข้ามาโดยไม่ให้เจตจำนงของโลกสังเกตเห็น เขาจึงได้รับความสนใจน้อยลง ช่วยให้แผนการในภายภาคหน้าราบรื่นยิ่งขึ้น

“และนี่คือสิ่งนี้!”

เรย์ลินดึงสร้อยคอสีเงินที่ประดับด้วยประกายดาวออกจากใต้คอ หลังจากตรวจสอบพบว่าความเชื่อมโยงของมันยังสมบูรณ์ เขาจึงรู้สึกโล่งใจอย่างแท้จริง

สร้อยคอนี้เป็นตัวแทนของการเชื่อมต่อระหว่างเขากับ "ประตูมิติสตาร์รีลม์" ของโลกพ่อมด ตราบใดที่การเชื่อมต่อนี้ยังคงอยู่ เขาก็สามารถใช้ประตูนี้เพื่อกลับไปได้ตลอดเวลา

ตอนที่เรย์ลินออกจากโลกพ่อมด คลินส์ได้พยายามโจมตีเพื่อขัดขวางและตัดการเชื่อมต่อนี้ ทำให้เรย์ลินติดอยู่ในโลกต่างมิติโดยไม่มีทางกลับบ้านได้ เช่นเดียวกับที่กิลเบิร์ตและคนอื่นๆ เคยพ่ายแพ้ต่อแผนการนี้

แน่นอนว่า ตอนนี้คลินส์โดนเรย์ลินเล่นงานกลับจนต้องถอยไปซ่อนตัวเป็นเวลานาน ส่วนอันตรายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดก็ถูกเวดขัดขวางไว้แล้ว เรย์ลินจึงมีเวลาเล็กน้อยที่จะทำสิ่งต่างๆ ตามแผนของเขา

การช่วยเหลือท่านดยุคทั้งสองให้หลุดพ้นนั้นก็เป็นประโยชน์และสอดคล้องกับแผนของเขา

เพราะในตอนนี้ เขายังไม่มีพลังที่จะเผชิญหน้ากับ “สายฟ้าแห่งจูปิเตอร์” ได้เพียงลำพัง จึงจำเป็นต้องหาผู้ช่วย และกิลเบิร์ตกับพวกพ้องก็ดูเหมาะสมทีเดียว

อีกทั้ง กิลเบิร์ตเองยังมีความผูกพันในฐานะอาจารย์กับเขาอยู่ด้วย จึงเป็นคนที่ไม่อาจละทิ้งไปได้ง่าย ๆ

หลังจากไตร่ตรองดูแล้ว โดยเฉพาะการเตรียมเส้นทางหลบหนีของตัวเองอย่างดี เรย์ลินก็ตัดสินใจมาที่นี่เพื่อช่วยเหลือพวกเขา

“แต่โลกนี้กว้างใหญ่เพียงนี้ ข้าควรจะไปหาท่านอาจารย์และพวกเขาที่ใดเล่า?” เรย์ลินมองออกไปยังทะเลสาบลาวาที่กว้างสุดลูกหูลูกตา และเมฆเพลิงบนท้องฟ้า ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความขมขื่น

“ติ้ง! กำลังตรวจสอบสภาพแวดล้อมภายนอก…” ชิปเริ่มทำการวิเคราะห์ข้อมูลสภาพแวดล้อมจำนวนมากและส่งข้อมูลเหล่านั้นมายังเรย์ลิน

“นี่มัน…”

พลังจิตของเรย์ลินขยายออกไปและรู้สึกถึงสิ่งที่แตกต่างจากปกติ ในโลกแห่งลาวานี้ พลังจิตของเขารู้สึกถึงการติดขัดเล็กน้อย เป็นผลจากการที่กฎเกณฑ์ของโลกนี้ไม่สอดคล้องกับพลังของเขา

“เป็นอย่างที่คิด โลกที่เปลี่ยนไปจะทำให้มิติต่างๆ และค่าคงที่หลายประการ รวมถึงแรงที่ทำงานระหว่างอนุภาคเปลี่ยนแปลงไปด้วย ความแตกต่างในกฎเหล่านี้สร้างอุปสรรคให้กับพ่อมดที่ข้ามมิติ…”

ดวงตาของเรย์ลินเปล่งประกายด้วยความเข้าใจ นี่คือบทเรียนอันล้ำค่าที่พ่อมดโบราณหลายคนต้องล้มเหลวและพยายามซ้ำแล้วซ้ำเล่ากว่าจะค้นพบได้

“โชคดีที่ข้าได้บรรลุพลังแห่งจิตวิญญาณแล้ว ทำให้พลังวิญญาณสามารถใช้ได้ในทุกโลก เพียงแค่ปรับแต่งเล็กน้อย แต่ถ้าเป็นเพียงพลังจิตแล้วล่ะก็…”

เรย์ลินรู้สึกขอบคุณในโชคชะตา

พลังวิญญาณมีระดับสูงกว่าพลังจิต จึงสามารถใช้งานได้ในหลายโลก และมีความสะดวกกว่ามาก

เรย์ลินคาดว่าหากยังต้องใช้พลังจิตอยู่ เขาคงเผชิญกับความขัดแย้งที่เข้ากันไม่ได้ และต้องเริ่มสร้างพลังจิตใหม่ให้กลายเป็นพลังที่เฉพาะเจาะจงสำหรับโลกนี้ แม้จะไม่มีขีดจำกัด แต่ก็ต้องใช้เวลาอย่างมาก

แต่ในตอนนี้ การใช้พลังวิญญาณทำให้เขาแก้ปัญหาไปได้กว่าครึ่ง

“ไม่น่าแปลกใจที่พ่อมดโบราณจึงกำหนดให้พลังระดับดวงดาวรุ่งอรุณเป็นมาตรฐานขั้นต่ำในการบุกโลกต่างมิติ เหตุผลก็คือเรื่องนี้นี่เอง!”

เรย์ลินลูบคางด้วยความครุ่นคิด

“ติ้ง! การเก็บข้อมูลสภาพแวดล้อมเสร็จสิ้น สร้างแผนผังธาตุเสร็จสิ้น กำลังวิเคราะห์กฎของโลก เริ่มปรับคลื่นพลังวิญญาณของตัวหลัก…”

..........

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด