บทที่ 32 หวังเชินที่โดนตบหน้าในทันที! สังหารผู้คืบคลานแห่งความมืด!
[ติ๊ง! คุณได้สังหารแมวราตรีเงามืด LV11 คุณได้รับค่าประสบการณ์ 110 แต้ม!]
[ติ๊ง...]
[ติ๊ง...]
[ความคืบหน้าดันเจี้ยนขั้นแรก: 46.1%!]
มองดูหน้าต่างแจ้งเตือนการสังหารที่ผุดขึ้นมาไม่หยุด เย่หยางตอนนี้ไม่มีเวลามาสนใจอย่างอื่นแล้ว!
พูดตามตรง
รางวัลของดันเจี้ยนระดับมรณะนี่ เกินคาดจริงๆ!
เวลาแค่ชั่วโมงเดียว แถบประสบการณ์ของเขาก็พุ่งขึ้นไปถึง 851%!
"ถึงจะยังทำภารกิจก้าวหน้าไม่สำเร็จ เลเวลอัพไม่ได้...แต่แค่เก็บค่าประสบการณ์พวกนี้ไว้ในแถบประสบการณ์ พอทำภารกิจก้าวหน้าเสร็จ ก็ถือว่าไม่เลวเลย!"
"แต่ว่า...แถบประสบการณ์ก็เก็บได้ไม่ไม่ไม่ไม่ได้ไม่จำกัดนะ!"
"ถ้าจำไม่ผิด ขีดจำกัดการเก็บของแถบประสบการณ์เลเวล 10 น่าจะอยู่ที่ 10000% หรือก็คือ 100 เท่าของค่าประสบการณ์สูงสุดของเลเวล 10!"
"ยังไงก็ตาม...ต้องเคลียร์ดันเจี้ยนนี้ได้แน่ๆ!"
"แต่ไม่รู้ว่า พอเคลียร์ดันเจี้ยน ทำภารกิจก้าวหน้าเสร็จแล้ว...จะทำให้ฉันเลเวลอัพขึ้นไปได้ถึงเลเวลไหนนะ?"
คิดด้วยความคาดหวังเล็กน้อย เย่หยางก็ยิ้มมุมปาก
แต่...
ผ่านไปกว่าชั่วโมงแล้ว มอนส์ที่เขาเจอก็ยังมีแต่แมวราตรีเงามืด นี่ทำให้เย่หยางรู้สึกแปลกๆ!
ที่สำคัญที่สุดคือ
กองทัพโครงกระดูกของเขาที่มีจำนวนเกือบแสนตัว ได้สำรวจพื้นที่ในดันเจี้ยนจนหมดแล้ว!
ก็แค่ป่าทึบผืนใหญ่เท่านั้นเอง!
"ในห้องเรียน เคยสอนเกี่ยวกับความรู้เรื่องดันเจี้ยน!"
"ต่างจากพื้นที่ลับ มอนส์ในดันเจี้ยนจะปรากฏตัวเป็นช่วงๆ ทีละกลุ่ม!"
"ต้องฆ่ามอนส์ช่วงแรกให้หมดก่อน ถึงจะเจอมอนส์ช่วงที่สอง!"
"ถ้าเดาไม่ผิด แมวราตรีเงามืดพวกนี้ น่าจะเป็นมอนส์ช่วงแรก!"
"ดูจากความคืบหน้าตอนนี้ อย่างมากสามชั่วโมง ก็น่าจะเคลียร์ช่วงแรกของแมวราตรีเงามืดได้หมดแล้ว!"
คิดถึงตรงนี้ เย่หยางก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา!
แน่นอน ที่ทำให้เขาตื่นเต้นที่สุด คือหลังจากฆ่าแมวราตรีเงามืดไปหลายร้อยตัว เย่หยางก็ได้หินวิญญาณสีดำมาถึง 900 กว่าก้อน!
ต้องรู้ว่า...
หินวิญญาณสีดำหนึ่งก้อน มีค่าเท่ากับเงิน 10,000 หยวนมังกร!
ก็คือ...เวลาแค่ชั่วโมงกว่าๆ เย่หยางก็ทำเงินได้เกือบ 10 ล้านแล้ว!
สบายจนเกินไปแล้ว!
ไม่นาน
ผ่านไปสามชั่วโมง ในที่สุดหน้าต่างระบบก็แสดงขึ้นมาตรงหน้าเย่หยาง!
[ติ๊ง! คุณได้สังหารแมวราตรีเงามืด LV11 คุณได้รับค่าประสบการณ์ 110 แต้ม!]
[ติ๊ง...]
[ติ๊ง...]
[ความคืบหน้าดันเจี้ยน: ช่วงแรก 100%!]
"ในที่สุดก็จบแมวราตรีเงามืดซะที!"
"ต่อไป...มาดูกันว่าช่วงที่สองของป่าทึบวิญญาณมืดจะมีมอนส์อะไรกันแน่!"
สูดหายใจลึกๆ
เย่หยางรอคอยการปรากฏตัวของมอนส์ช่วงที่สองอย่างเงียบๆ!
ไม่นาน หลังจากแมวราตรีเงามืดตัวสุดท้ายตายในมือจอมเวทโครงกระดูก ไม่กี่วินาทีต่อมา
มอนส์ประหลาดที่มีผิวสีเทาเข้าทั่วร่าง ดูเหมือนมนุษย์...แต่ร่างกายผอมแห้งน่าขนลุก กำลังคืบคลานพุ่งเข้าใส่โครงกระดูกที่อยู่ใกล้ๆ อย่างบ้าคลั่ง!
...
[ผู้คืบคลานแห่งความมืด・ระดับมรณะ] (LV15)
พลัง: 86
พลังจิต: 50
ร่างกาย: 90
ความว่องไว: 75
สกิล: กลืนกินเลือด: ทุกครั้งที่สังหารศัตรู จะกลืนกินเลือดของศัตรู ฟื้นฟูพลังชีวิตตัวเอง 10%!
...
ใช้สกิลตรวจสอบออกไป คุณสมบัติของผู้คืบคลานแห่งความมืดก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่หยางทันที!
แต่ว่า...
คุณสมบัตินี่ก็เกินไปแล้ว!
แค่ค่าพลังอย่างเดียว ก็สูงถึง 86 แต้ม!
โครงกระดูกของตัวเองที่มีคุณสมบัติทั้งหมดแค่ 10 แต้ม...ไม่มีทางรับการโจมตีของผู้คืบคลานแห่งความมืดได้แน่ๆ!
ที่แย่ที่สุดคือสกิลกลืนกินเลือดนั่น!
แค่สังหารได้ทีก็ฟื้นพลังชีวิตตัวเอง 10%!
พูดตามตรง...
นี่มันตัวสังหารของเขาชัดๆ!
เพราะว่า...คุณสมบัติของโครงกระดูกอ่อนแอเกินไป!
ผู้คืบคลานแห่งความมืดตบทีเดียว ก็สามารถสังหารโครงกระดูกได้ทันที!
ถ้าปล่อยให้มันพุ่งเข้าไปในกลุ่มโครงกระดูก มันก็จะฆ่าไม่ตายแน่ๆ!
"ถ้างั้น...ก็ต้องจบให้เร็วที่สุด!"
"โครงกระดูกธรรมดาล้อมผู้คืบคลานแห่งความมืดพวกนี้ไว้ จอมเวทโครงกระดูกทั้งหมด โจมตีตัวที่อยู่ใกล้ที่สุด!"
พอสั่งจบ
โครงกระดูกธรรมดาก็พุ่งเข้าไปเป็นฝูง ใช้ร่างกายของตัวเองขวางผู้คืบคลานแห่งความมืดที่กำลังพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูงไว้!
เห็นแบบนั้น
ผู้คืบคลานแห่งความมืดก็โกรธจัด ยกแขนยาวสองเมตรขึ้นมา ตบใส่โครงกระดูกตรงหน้าทันที!
ตูม!
ตบทีเดียว โครงกระดูกตรงหน้ามันก็แตกกระจายทันที!
น่าเสียดาย ผู้คืบคลานแห่งความมืดตัวนี้ยังเลือดเต็ม ถึงจะสังหารโครงกระดูกได้ทันที แต่ก็ไม่ได้ทำให้สกิลกลืนกินเลือดทำงาน!
ในเวลาเดียวกัน!
ไม่ไกลออกไป จอมเวทโครงกระดูกนับพันก็รวมพลังเสร็จแล้ว ปลายไม้เท้าในมือทั้งหมดรวมพลังเป็นลูกกระสุนวิญญาณมรณะ!
"ฆ่า!"
วินาทีถัดมา!
จอมเวทโครงกระดูกทั้งหมดเริ่มร่ายเวท!
ลูกกระสุนวิญญาณมรณะนับพัน พุ่งใส่ผู้คืบคลานแห่งความมืดตัวหนึ่งราวกับฝนห่าใหญ่!
โครม! โครม! โครม!
เพียงชั่วครู่!
ผู้คืบคลานแห่งความมืดตัวนั้นยังไม่ทันได้โจมตีครั้งที่สอง เลือดก็หมดในทันที!
[ติ๊ง! คุณได้สังหารผู้คืบคลานแห่งความมืด LV15 คุณได้รับค่าประสบการณ์ 150 แต้ม!]
[ความคืบหน้าดันเจี้ยน: ช่วงที่สอง 1%!]
"ไม่เลวเลย!"
เห็นหน้าต่างระบบ เย่หยางก็พยักหน้าพอใจ "ดูเหมือนว่า...แค่สามารถสังหารผู้คืบคลานแห่งความมืดได้ในทันที สกิลกลืนกินเลือดของพวกมันก็เหมือนไม่มีอยู่!"
"ถ้าเป็นแบบนี้ พวกนี้นอกจากคุณสมบัติจะแข็งแกร่งกว่าแมวราตรีเงามืดนิดหน่อยแล้ว ด้านอื่นๆ กลับยังสู้แมวราตรีเงามืดไม่ได้ด้วยซ้ำ!"
คิดถึงตรงนี้ เย่หยางก็แค่นหัวเราะ
ต้องรู้ว่า...
แมวราตรีเงามืดภายใต้ผลของสกิล [กระโจนสังหารวูบเดียว] ความเร็วที่พุ่งขึ้นชั่วขณะสามารถสูงถึง 165 แต้ม นั่นคือบวกค่าความว่องไวถึง 3 เท่า!
แต่ผู้คืบคลานแห่งความมืดพวกนี้...ทำไม่ได้เลย!
ไม่นาน
เวลาผ่านไปแค่หนึ่งสองนาที ผู้คืบคลานแห่งความมืด 10 ตัวที่เพิ่งเกิดใหม่ ก็ถูกกองทัพโครงกระดูกของเย่หยางสังหารจนหมดในทันที!
[ติ๊ง! คุณได้สังหารผู้คืบคลานแห่งความมืด LV15 คุณได้รับค่าประสบการณ์ 150 แต้ม!]
[ติ๊ง...]
[ติ๊ง...]
[ความคืบหน้าดันเจี้ยน: ช่วงที่สอง 12%!]
"ดูสถานการณ์แล้ว แค่หาผู้คืบคลานแห่งความมืดอีก 10 กลุ่ม ก็น่าจะผ่านช่วงที่สองได้แล้ว!"
ไม่คิดอะไรมาก
เย่หยางนึกสั่ง ขับเคลื่อนโครงกระดูกทั้งหมดให้เริ่มตามหาร่องรอยของผู้คืบคลานแห่งความมืดในดันเจี้ยน!
แต่ว่า...ถ้าให้คนอื่นเห็นภาพนี้ คงตกใจตายแน่ๆ!
คนอื่นบุกดันเจี้ยน ต่างก็ค่อยๆ ล่อมอนส์ออกมาทีละตัวๆ ค่อยๆ เคลียร์
และส่วนใหญ่กว่าจะเคลียร์กลุ่มแรกเสร็จ กลุ่มที่สองก็มาถึงแล้ว!
แต่ว่า...
เขากลับทำตรงข้ามกับปกติ กลับไล่ล่ามอนส์พวกนั้นในดันเจี้ยน!
แต่เย่หยางไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก!
เขาแค่อยากจะเคลียร์ดันเจี้ยนให้เร็วที่สุด จะได้ทำภารกิจก้าวหน้าให้เสร็จ!
ส่วนรางวัลภารกิจดันเจี้ยนนั่น...แค่ของแถมเท่านั้นเอง!
ที่น่าสนใจคือ
หลังจากสังหารผู้คืบคลานแห่งความมืดกลุ่มแรก 10 ตัว เย่หยางก็ได้หินวิญญาณสีดำมา 60 กว่าก้อน!
แบบนี้...ก็เห็นชัดแล้ว!
เทียบกับแมวราตรีเงามืดก่อนหน้า ผู้คืบคลานแห่งความมืดหนึ่งตัวดรอปหินวิญญาณสีดำได้ถึงหกก้อน!
นี่มันสบายจริงๆ!
ไม่เพียงเท่านั้น
ค่าประสบการณ์ของผู้คืบคลานแห่งความมืดก็สูงกว่าแมวราตรีเงามืดไม่น้อย!
แน่นอน...เทียบกับความยากของแมวราตรีเงามืด ค่าประสบการณ์ของผู้คืบคลานแห่งความมืดนี่น้อยไปหน่อย!
...
ตอนนี้ นอกดันเจี้ยน...
หลังจากเฉินซื่อหยูรอที่หน้าดันเจี้ยนมาสองสามชั่วโมงเต็มๆ เห็นเย่หยางเคลียร์ช่วงแรกได้สำเร็จ ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที!
"เสี่ยวหยุน น้องเย่หยางเคลียร์ช่วงแรกเสร็จแล้ว!"
"เธอว่าเขาจะสู้กับผู้คืบคลานแห่งความมืดในช่วงที่สองได้ไหม?"
ได้ยินแบบนั้น สาวน้อยที่ชื่อเสี่ยวหยุนยังไม่ทันได้เปิดปาก หวังเชินที่อยู่ข้างๆ ก็หัวเราะเยาะออกมา "น้องซื่อหยู เธอคิดว่าเย่หยางเก่งเกินไปแล้วนะ"
"ถึงเขาจะบุกดันเจี้ยนคนเดียว ตามทฤษฎีแล้ว...สกิลกลืนกินเลือดของผู้คืบคลานแห่งความมืดอาจจะไม่มีผล แต่เธอลืมไปแล้วเหรอว่า แค่พลังล้วนๆ ของผู้คืบคลานแห่งความมืด ก็สูงกว่าแมวราตรีเงามืดตั้งสองเท่ากว่านะ!"
"อย่าว่าแต่พวกนี้จะเกิดมาทีละสิบกว่าตัวเลย แค่ตัวเดียว เย่หยางก็ยังไม่แน่ว่าจะสู้ได้..."
ตอนนั้น
หวังเชินพูดได้แค่ครึ่งเดียว นักล่าที่เฝ้าหน้าดันเจี้ยนอยู่ก็ตะโกนออกมา!
"โอ้โห พวกนายดูเร็ว!"
"ความคืบหน้าช่วงที่สองของดันเจี้ยนเย่หยางเปลี่ยนไปแล้ว!"
ได้ยินแบบนั้น
สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่เดียวกัน!
(จบบท)
