บทที่ 137 การเดินทางสู่ความมืดมิด
บทที่ 137 การเดินทางสู่ความมืดมิด เสียงพูดคุยดังขึ้นอีกครั้งข้างกายอู๋เซี่ยน เสียงแรกฟังดูอ่อนแอและสุภาพ “ท่านข้าราชการ ทำไมเส้นทางนี้ถึงเต็มไปด้วยโคลนและมืดสนิทเช่นนี้ มีแค่ตะเกียงเล็ก ๆ ของท่านที่ให้แสงสว่างเท่านั้น ช่วยแก้เชือกที่มัดมือให้กระผมได้หรือไม่ เดินในโคลนเลนแบบนี้มันทำให้เสียภาพลักษณ์จร...
