บทที่ 78 หลิวเซียงหมิง
กู้ฉางเซิงวิ่งไปพร้อมกับมองสองคนที่เขาแบกอยู่บนบ่าทันทีเขารู้สึกโมโหมาก เพราะสองคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน พวกเขาคือหยินเจี่ยนและเจี้ยนสือซาน! “นี่ข้าทำอะไรลงไปทำไม! คิดว่าจะเป็นถังจิงจิงและฉินหยูเย่ ทำไมถึงกลายเป็นสองคนนี้!” “แต่ละคนพุ่งเข้าหาเหมือนเสือ แต่พอถึงเวลาจริงกลับคุกเข่าลงแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่...
