บทที่ 770 ครอบครองซีหง
บทที่ 770 ครอบครองซีหง ดอกท้อที่เปื้อนเลือดแผ่ขยายออกมาจากร่างมังกร ลอยปกคลุมสวรรค์และปฐพีแห่งนี้ ส่วนลึกที่สุดของซีหง นอกเหวลึกที่มืดมิด เสินอี้ลุกขึ้นจากพื้นอย่างเหนื่อยหอบ หมอกสีเทาในดวงตาจางหายไป เขาลูบแผลที่หน้าอกเบาๆ การสูญเสียพลังปราณของทักษะเซียนนั้นมหาศาล หนานหยางเองก็ไม่ได้เป็นดินแดนศักดิ์...
