บทที่ 232 ฉันไม่แกล้งทำแล้ว ฉันเปิดไพ่แล้ว
"เมิ่งซิ่วเจี๋ย ที่แท้คุณก็คือลุงของหลี่เจิ้งข่ายนี่เอง" พูดจบ ลู่อี้หมิงก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ คำพูดประชดนี้ทำให้เมิ่งซิ่วเจี๋ยฟังแล้วงงงวย ในใจทั้งอึดอัดทั้งหวาดกลัว เหงื่อเย็นๆ ไหลซึม หลานชายเรียกเขามาอวดโม้ แต่กลับมาเจอเข้ากับเจ้านายของตัวเอง จะไปฟ้องใครได้? หลี่เจิ้งข่ายได้ยินบทสนทนาของทั้งสอง ...
