บทที่ 187
ปีนี้ทั้งปีเฉิงอวี้ยังไม่ได้กลับบ้าน และด้วยเหตุนี้ เมื่อเฉิงเซี่ยวเห็นเขากลับมา ใบหน้าก็ประดับไปด้วยรอยยิ้มทันที "ทำไมกลับมาดึกขนาดนี้ล่ะ?" เขาลากเฉิงอวี้มาข้างๆ เขา "มีธุระน่ะครับ" เฉิงอวี้พูดกระชับได้ใจความ เฉิงเซี่ยวพยักหน้า ไม่นานก็พูดว่า "ยังไม่ได้เอาอาหารขึ้นโต๊ะเลย รอก่อนนะ" "ครับ" เฉิงอวี้...
