บทที่ 6 สโมสรยิงปืน

แค่อาหารสำเร็จรูป หลินฉินก็ใช้เงินไม่น้อย

ตามฝูงชน หลินฉินเดินต่อ

ผ่านร้านที่ไม่เคยเข้าก็หยุด ปะปนในฝูงชนแล้วทำสำเนา

โดยเฉพาะหน้าแผงไก่เป็ดมีชีวิต คนยืนล้อมไม่น้อย

หลินฉินปะปนในแถว ทำสำเนาฟรีรอบหนึ่ง

เดินทั่วตลาดค้าส่งใช้เวลาสามชั่วโมงถึงเลิก

เที่ยวนี้ ได้ของหลากหลายมาก

หลินฉินยังทำสำเนาวิทยุสื่อสารและหูฟังฟรีด้วย

ของพวกนี้มีประโยชน์มาก

ที่เหลือคือเรื่องที่อยู่อาศัย

แน่นอน ถ้าทำสำเนาเรือเร็ว แถมเฮลิคอปเตอร์ก็สมบูรณ์แบบเลย!

แน่นอน เรือยอชต์เครื่องบินไม่ต้องขับเป็น แต่ต้องมี

ถ้าจำเป็น ลองศึกษาเองก็อาจมีประโยชน์ไม่ใช่หรือ?

แน่นอน เฮลิคอปเตอร์ไม่ต้องคิด ศึกษาผิดนิดเดียวตกเครื่องตาย ชีวิตโกงก็จบ

แต่เรือยอชต์ ศึกษาได้...

ขณะที่หลินฉินกำลังฝันถึงอนาคต เสียงโทรศัพท์ดังขัดจังหวะความคิด

จางเฉียน

เพื่อนสนิทและเพื่อนร่วมงาน

เห็นชื่อจางเฉียนอีกครั้ง หลินฉินเลิกคิ้ว งงไปชั่วครู่

ชาติที่แล้ว จบไม่ดีกว่าเขาเท่าไหร่

พอรับโทรศัพท์ เสียงจางเฉียนดังมาทันที

"พี่ชาย นายแย่แล้ว!"

"นายไม่มาบริษัทสองวัน แม่มดแก่รู้ว่านายหนีงานไม่ลา ตอนนี้โวยวายในออฟฟิศ ขู่จะไล่ออก!"

"ไม่ใช่ฉันพูดนะ นายกล้าขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ลาหยุดแล้วไม่มาบริษัทเลย"

แต่ เกือบลืมไป ก่อนวันสิ้นโลก เขาก็แค่มนุษย์เงินเดือนธรรมดา

มัวแต่คิดจะกักตุนของเตรียมอุปกรณ์ กลับลืมเรื่องลาหยุด

แต่วันสิ้นโลกจะมาแล้ว ชีวิตกำลังจะไม่ปลอดภัย ใครจะกลัวโดนบริษัทไล่ออก ไม่ได้เงินเดือนที่แล้ว

เทียบกับชีวิต พวกนี้เรื่องเล็ก

หลินฉินลังเลครู่หนึ่ง ใจบุญเตือนประโยคหนึ่ง

เขายังทำใจไม่ได้ ที่จะเห็นเพื่อนสนิทตายไปโดยไม่ได้เตรียมตัวอะไรเลย

"ฉันลาออกกับบริษัทแล้ว"

"อะไรนะ??? นายกล้าขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ แค่นี้ยังไม่บอกฉัน"

อีกฝ่ายยังพูดไม่จบ หลินฉินตัดบทไปเลย

"ขอยืมเงินหน่อย ช่วยฉันกักตุนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ขนมปัง อาหารสำเร็จรูปพวกนี้

เก็บไว้ที่บ้านนาย

ฉันยุ่งๆ เสร็จจะไปขนกลับ"

จางเฉียนตกใจ "ซื้อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกับขนมปังเยอะขนาดนั้นทำไม?"

หลินฉิน: "เปิดร้าน"

จางเฉียน "อ๋อ เป็นเจ้าของร้านเองเหรอ ได้ เอาเท่าไหร่ ฉันซื้อให้!"

หลินฉิน: "ขนมปัง บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เครื่องดื่มยี่ห้ออะไรนายดูเอง ร้านขนม อย่างน้อยต้องมีสต็อก 50 ลัง"

ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง

"50 ลัง ไม่ใช่ฉันจะทำลายกำลังใจนะ แต่นายเพิ่งเปิดร้าน ยังไม่รู้เลยว่าลูกค้าเป็นยังไง กักตุนเยอะขนาดนี้ถ้าขาดทุนจะทำไง หรือว่า..."

หลินฉิน: "พูดคำเดียว ช่วยไหม!"

จางเฉียน: "...ช่วย..."

สั่งเสร็จ หลินฉินก็วางสาย

ไม่ได้ยินที่จางเฉียนพูดต่อชัดเจน ตอนนี้สนใจแต่วีแชทที่เด้งขึ้นมา

เป็นข้อความจากเสี่ยวเสวีย นายหน้าอสังหาฯ คนเมื่อกี้

หลินฉินดูบ้านที่ส่งมาคร่าวๆ พยักหน้าพอใจ

บ้านอยู่ชานเมือง แต่ก็ห่างจากย่านคึกคัก

แต่ละหลังห่างกัน 200 เมตร

และหมู่บ้านนี้มีความหนาแน่นของบ้านต่ำมาก

รวม 20 ครัวเรือน

บ้าน 300 ตารางเมตร ตกแต่งหรูหราแต่ไม่รกตา พื้นที่โดยรวมค่อนข้างใหญ่

ถึงจะดัดแปลงทีหลัง ก็มีที่ใช้พอ

สำคัญที่สุดคือห้องใต้ดินทำเป็นห้องบันเทิง มีการกันเสียงอยู่แล้ว ทำให้หลินฉินประหยัดแรงไปเยอะ

ทันที หลินฉินก็ตัดสินใจเอาหลังนี้

โดยเฉพาะหลังดูบ้านจริง หลินฉินยิ่งรู้สึกว่าคุ้มค่า

หนึ่ง ระยะห่างระหว่างบ้านไกลพอ แต่ละหลังมีพื้นที่กิจกรรมกว้างมาก และมีพื้นที่สีเขียวเยอะ

สอง สวนประมาณ 50 ตารางเมตร พอดีติดตั้งแผงโซลาร์เซลล์ได้

เวลาเหลือสี่วัน หลินฉินไม่มีเวลามากพอจะเปลี่ยนแปลงใหญ่

ทำได้แค่ชนะในรายละเอียด

เขาปูแผ่นเหล็กหนาบนผนังก่อน แล้วก่ออิฐเพิ่ม ทำให้ผนังแข็งแรงหนาและสูงขึ้น

กันสาดยืดหดอัตโนมัติไม่ได้ทำสูงมาก ต่ำกว่ากำแพงนิดหน่อย แต่คลุมสวนได้สมบูรณ์

รื้อหน้าต่างบานเฟี้ยมทั้งหมด ก่อผนังใหม่เหลือหน้าต่างขนาดปกติ ฝังเหล็กเส้นในผนังเชื่อมกับวงกบเหล็ก

ส่วนกระจกหน้าต่าง หลินฉินเลือกกระจกนิรภัย

เทียบกับกระจกธรรมดา กระจกนิรภัยแข็งแรงกว่า เสถียรกว่า ทนอุณหภูมิได้กว้างกว่า โดยทั่วไปทนความเย็นถึง -100 องศา ร้อนถึง 380 องศา

แน่นอน ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ หลินฉินระวังมาก ติดตั้งแผ่นเหล็กบนหน้าต่างอีกแผ่น เปิดปิดได้ตลอด

ถ้ากระจกต้านทานการโจมตีไม่ไหว ยังมีเหล็กเส้น แผ่นเหล็กรองรับ

ประตูใหญ่ใช้วิธีเดียวกัน เปลี่ยนเป็นประตูกันขโมยกับประตูเหล็ก

เพื่อรับมือการโจมตีของซอมบี้

พร้อมกันนั้นยังสั่งคนงานเตรียมประตูลับหนีภัยที่ห้องใต้ดินกับชั้นสาม

ประตูลับติดตั้งประตูระดับตู้นิรภัยธนาคาร มีแค่หลินฉินคนเดียวเปิดได้

บันไดลงห้องใต้ดิน หลินฉินใช้อิฐกับแผ่นเหล็กก่อขึ้น ทำประตูลับเข้าออกได้

พร้อมกันนั้นให้ช่างดัดแปลงท่อระบายอากาศเดิมของบ้าน ให้กรองอากาศห้องใต้ดินหมุนเวียนได้

แบบนี้ ถึงข้างบนไม่ปลอดภัย สำหรับหลินฉิน ห้องใต้ดินก็ปลอดภัย

ถ้าจำเป็น หนีออกทางประตูลับห้องใต้ดินก็ยังได้!

ขั้นตอนสุดท้าย คือการกันความร้อนและระบายน้ำของบ้านทั้งหลัง

เผื่อเหตุไม่คาดฝัน งานพวกนี้หลินฉินหาผู้รับเหมาจากเมืองอื่น 3 ที่

แต่ละทีมรับผิดชอบแค่ส่วนเดียว

ทีมก่อสร้างในพื้นที่ หลังวันสิ้นโลกเริ่มต้องตามมาแน่

ถ้าเป็นต่างถิ่น ซอมบี้กับระยะทางก็เป็นกำแพงธรรมชาติ!

โดยรวมแล้ว แค่เสริมกำแพง ดัดแปลงประตูหน้าต่าง ติดกันสาด ทำประตูลับ ระบายอากาศ กันความร้อน เพิ่มการกันเสียงและระบายน้ำ ก็ไม่ถือว่าเป็นการดัดแปลงใหญ่

ทีมก่อสร้างทำงานอย่างรวดเร็ว

หลินฉินก็ไม่ได้อยู่ว่าง

นอกจากรับพัสดุประจำวัน ยังสอบถามหาช่องทางซื้ออาวุธหลายที่

แต่ต้องยอมรับว่า เขาเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดา ไม่มีช่องทางเยอะเหมือนคนรวย นอกจากค้นในเน็ต ก็ไม่กล้าถามที่ไหน แต่หลินฉินก็เจอที่หนึ่งจริงๆ

สโมสรยิงปืน

(จบบทที่ 6)