บทที่ 336 เรียกข้าว่าพี่เยี่ยนจู้!
หลังจากหนีมาไกลพอสมควร ทั้งสองจึงหยุดพักบนดวงดาวดวงหนึ่ง "ระยะทางขนาดนี้ ต่อให้อสูรกระบองดาวตัวโตกลับมาพบว่าลูกมันตาย ก็คงยากที่จะตามเราเจอในเร็ววัน พวกเราพักผ่อนกันก่อนดีกว่า" หนานกงฉีเอ่ยขึ้น เฉิงไห่อันไม่ได้คัดค้าน เพียงแต่มองหนานกงฉีด้วยสายตาประหลาด ตลอดทางที่ผ่านมา อีกฝ่ายกลับอดทนไม่คิดร้ายกับเ...
