บทที่ 127 ซ้ำไปซ้ำมา
บทที่ 127 ซ้ำไปซ้ำมา “รีบไปเถอะ ดึกแล้ว” เฉินเฉิงพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเธอยืนเงียบไปสักครู่ พวกเขามีเรียนตอนเย็นเริ่มตั้งแต่หนึ่งทุ่ม โดยมีการเรียนเสริมสองคาบ คาบละหกสิบนาที และเวลาพักยี่สิบนาที ทำให้การเรียนตอนเย็นเลิกตอน 21:20 น. พวกเขาทบทวนบทเรียนในห้องเรียนไปครึ่งชั่วโมง แล้วก็เดินออกมาจากโรงเรียน ...
