ตอนที่ 4 ฆาตกรรม 200 คดีในสี่เดือน
"ใช่ครับ ทุกคนเป็นคนชั่ว มีทั้งพวกที่ไม่ทำการทำงาน เอาแต่ปล้น ฆ่า และค้ายาเสพติด หรือสมาชิกแก๊งที่น่าสะอิดสะเอียน"
"นอกจากนี้ ผู้ฆ่ามีแนวโน้มว่าจะเป็นบุคคลเดียวที่มีความชำนาญในด้านการหลบเลี่ยงกล้องวงจรปิด อาชญากรรม และการฆ่า และมีความแข็งแกร่ง ความเร็ว การใช้ปืน และทักษะการต่อสู้ในระดับสูง"
"อีกทั้งทักษะทางอาญาของเขาพัฒนาอย่างรวดเร็ว คดีฆาตกรรมในช่วงแรกๆ ได้ทิ้งเบาะแสไว้บ้าง ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลที่มีประโยชน์หรือไม่ แต่จากการฆาตกรรมไม่กี่ครั้งต่อมา เขาก็ไม่ได้ทิ้งร่องรอยอะไรเลย"
"เมื่อสองเดือนก่อน ในวันที่ฝนตก เขาได้บุกเข้าไปในแก๊งเล็กๆ ที่มีสมาชิกประมาณสามสิบคน ในอพาร์ตเมนต์นั้น เขาได้ฆ่าพวกที่เฝ้าประตูอย่างเงียบๆ โดยฆ่าอ้าปากหรือบีบคอจนทำให้พวกเขาหายใจไม่ออก"
"จากนั้นเขาค่อยๆ เคลื่อนที่เข้าไปจนถึงจุดศูนย์กลางฆ่าแกนนำสำคัญรวมทั้งหัวหน้าแก๊ง สมาชิกเหล่านั้นไม่ได้ยิงปืนแม้แต่ครั้งเดียว ไม่มีการต่อต้านใดๆ ทั้งสิ้น พวกเขาตายหมด"
"นอกจากนี้ ผมเชื่อว่าถ้าไม่มีโสเภณีบางคนอยู่ที่นั่น เขาอาจจะเหมือนในบางกรณีก่อนหน้านี้ ที่เปิดแก๊สเพื่อสร้างระเบิดและไฟไหม้ทำลายร่องรอยทั้งหมด"
หัวหน้าตำรวจเริ่มเปิดเผยเบาะแสทั้งหมดที่ทีมสืบสวนได้ตรวจสอบ
ไซมอน ยิ้มและเอนตัวไปข้างหลังในเก้าอี้ ยกมือขึ้นอย่างไม่เชื่อ "นี่มันอะไรกัน? แบทแมน? หรือโรบินผู้มีเลือดสาด?"
"เขาคิดว่าเขาจะกำจัดคนชั่วและสมาชิกแก๊งทั้งหมดเหรอ? เขาคิดว่าเขาเป็นใคร?"
บุคคลเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องที่ไม่เคยได้ยิน โดยเฉพาะในสถานที่อย่างนิวยอร์ก ซึ่งเงินและความชั่วไม่เคยแยกจากกัน ที่ไหนมีความมั่งคั่ง ที่นั่นมีบาป และเมื่อบาปเจริญเติบโต มักจะมีคนที่แสวงหาความยุติธรรม ไม่ว่าจะเป็นเพราะความเกลียดชังหรือเคยถูกกดขี่ เหตุการณ์ในการลงโทษคนชั่วเคยเกิดขึ้นมาก่อน
อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์แบบนี้มักจะล้มเหลวในชั่วพริบตา และบุคคลเหล่านี้มักจะไม่ได้พบจุดจบที่ดี ขาวและดำไม่ได้เป็นตรงข้ามกันเสมอไป มันมักจะเป็นเฉดสีเทาที่ละเอียดอ่อน
เมื่อเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น จะเกิดการร่วมมือกันแบบปริศนาระหว่างทั้งสองฝ่ายได้ง่ายๆ ซึ่งอาจนำไปสู่การจับกุมหรือการฆ่า
ตอนนี้ บุคคลนี้ได้ปรากฏขึ้นอีกครั้ง เพียงแต่มีความลับและซับซ้อนมากขึ้น
"ชัดเจนว่าเรากำลังเผชิญหน้ากับนักฆ่าระดับสูงที่เชื่อว่าเขากำลังลงโทษอาชญากรและคนชั่ว"
หัวหน้าตำรวจวัยกลางคนรักษาสีหน้าเรียบเฉย แต่ในใจเขากลับชื่นชมฆาตกรคนนี้ ชายที่มุ่งเป้าไปที่อาชญากรเท่านั้น ปล่อยให้คนบริสุทธิ์รอด แต่หน้าที่ของเขาในฐานะตำรวจ สมาชิกของ NYPD บังคับให้เขาต้องทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อจับตัวฆาตกรคนนี้
"โอเค เรามีทิศทางในการสืบสวนหรือไม่?"
ไซมอนไม่ต้องการคิดให้ลึกซึ้ง เขาจึงพูดออกไป
"เรามีความเชื่อว่าสมาชิกคนนี้อาจจะเป็นทหารผ่านศึกที่อาศัยอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก เมื่อกระทำอาชญากรรม เขาได้เอาเงินสดจากเหยื่อ เรากำลังเก็บข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้"
หัวหน้าตำรวจพูดอย่างกระชับ
ไซมอนพยักหน้า "ผมไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีไหน แต่คุณต้องจับเขาให้ได้ภายในหนึ่งเดือน คุณสามารถระดมทรัพยากรและกำลังทั้งหมดที่มี หากจำเป็น คุณสามารถรายงานให้ผมทราบ และผมจะตอบรับทุกเงื่อนไขของคุณ"
ด้วยคำพูดนี้ น้ำเสียงของเขาก็เริ่มจริงจัง
เขาจ้องไปที่หัวหน้าตำรวจที่อยู่รอบๆ: "ผมต้องการผลลัพธ์ ผมต้องการให้ผู้ชายคนนี้ติดคุก ผมต้องการให้เหตุการณ์แบบนี้หยุดเกิดขึ้น เข้าใจไหม?"
"ครับท่าน" หัวหน้าตำรวจตอบพร้อมกัน
ทันใดนั้น โทรศัพท์บนโต๊ะก็ดังขึ้น ไซมอนโบกมือ และหัวหน้าตำรวจทุกคนก็ออกจากสำนักงานอย่างรวดเร็ว
ไซมอนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
"นี่ไซมอน"
"FBI? พวกเขาต้องการเข้ามาเกี่ยวข้องในคดีนี้? เข้าใจแล้วครับ"
ไซมอนวางโทรศัพท์ลง นั่งพิงหลังเก้าอี้ด้วยสีหน้าสงสัย
ระบบตำรวจและหน่วยงานของรัฐบาลอย่าง FBI เป็นเอนทิตีที่แยกจากกันโดยสิ้นเชิง แม้กระทั่งในแง่ของอำนาจ ซึ่งระบบตำรวจเหมือนกับบริษัทที่จ้างงานแบบเอกชน โดยไม่มีความแตกต่างในระดับอำนาจกับ FBI ถึงแม้ว่า FBI จะดูมีชื่อเสียงจากภายนอก แต่ตำรวจสามารถดำเนินการได้อย่างอิสระจากพวกเขา
เว้นแต่ว่าจะมีคำสั่งโดยตรงจากระดับสูงสุด
เคยมีการปะทะกันระหว่างทั้งสองมาก่อน
ส่วนคดีฆาตกรรมต่อเนื่องนี้ ผลกระทบมันมีมากเกินไป ในอดีต หรือกล่าวอีกอย่างหนึ่ง ในระบบตำรวจ การมีส่วนร่วมของ FBI ไม่จำเป็น แต่คดีนี้มันร้ายแรงเกินไป และการสอบสวนก็ยากเกินไปเช่นกัน
FBI ไม่ใช่คนโง่ การเข้ามาเกี่ยวข้องในเวลานี้หมายความว่า หากคดีนี้ได้รับการแก้ไข ทั้งสองฝ่ายจะได้รับเครดิตร่วมกัน แต่ถ้าไม่สามารถแก้ไขได้อย่างสมบูรณ์ FBI จะต้องรับผิดชอบบางส่วน แบ่งเบาผลกระทบกับตำรวจ
นี่เป็นการเสี่ยงโชคที่ชัดเจน หรือกล่าวได้ว่า รางวัลที่ได้อาจไม่สมเหตุสมผลกับความพยายาม
แต่สำหรับไซมอน นี่คือพัฒนาการที่ดี หาก FBI ยินดีเข้ามาเกี่ยวข้อง เขาก็ยินดี
อย่างน้อย ไม่ว่าเคสนี้จะถูกแก้ไขหรือไม่ เขาก็สามารถแบ่งเบาภาระความรับผิดชอบบางส่วนได้
เมื่อคิดแบบนั้น เขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง: "ให้จอร์จเข้ามาที่นี่"
"ครับ ท่าน"
หลังจากวางสาย ชายตำรวจผิวขาวอายุสามสิบคนหนึ่งเคาะประตูและเข้ามาหาหัวหน้าไซมอน: "หัวหน้า"
"จอร์จ ตำรวจเอฟบีไอจะมาถึงสถานีตำรวจเพื่อร่วมทีมสืบสวนในไม่ช้านี้ คุณจะเป็นผู้รับผิดชอบในการประสานงานกับพวกเขา"
"ครับ แต่เรื่องอำนาจ..."
"อำนาจเท่าเทียมกัน เป็นความร่วมมือ คุณจะเป็นผู้ควบคุม" ไซมอนชี้แจง หมายความว่าจอร์จควรป้องกันไม่ให้เจ้าหน้าที่เอฟบีไอทำเกินขอบเขต เพราะมีสไตล์การปฏิบัติที่แตกต่างกัน
"ครับ ท่าน"
"ไปได้"
ไซมอนมองจอร์จออกไป คิดสักพักแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง
"นี่ไซมอน..."
…
หนึ่งชั่วโมงต่อมา รถยนต์เชฟโรเลตเอสยูวีสีดำจอดอยู่หน้าสถานีตำรวจควีนส์ และมีผู้คนสี่คน คือผู้ชายสามคนและผู้หญิงหนึ่งคน ลงจากรถ
จอร์จรออยู่แล้วและทักทายแต่ละคนด้วยการจับมือ
ชายผิวขาววัยกลางคนที่เป็นผู้นำกลุ่มพูดก่อนว่า: "หัวหน้าจอร์จ? ฉันคือโคลสัน"
"เจ้าหน้าที่โคลสัน ผมมีหน้าที่มาต้อนรับคุณ"
"ขอบคุณครับ หวังว่าเราจะร่วมมือกันได้อย่างดี"
