บทที่6 ทำพันธะสัญญา

ปกติแล้วราชามังกรจะมีผิวเกล็ดและดวงตาสีน้ำเงิน แต่ราชามังกรของริวกลับเป็นเกล็ดสีเงินและดวงตาสีทองที่ดูสง่างาม

“เป็นไปได้ไหมว่านี่คือ สัตว์อสูรรูปแบบราชา” ริวคาดเดาอยู่ในใจ

โดยปกติสัตว์อสูรชนิดเดียวกันจะมีลักษณะภายนอกเหมือนกันหมด ยกเว้นจำพวกหนึ่งคือสัตว์อสูรรูปแบบราชา

สัตว์อสูรรูปแบบนี้จะรูปลักษณะที่แตกต่างจากเผ่าพันธุ์ของพวกเขาอย่างชัดเจนและมีพรสวรรค์มากกว่ารูปแบบปกติมาก เสมือนราชาในเผ่าพันธุ์

ความล้ำค่าและความหายากของมันสามารถเทียบได้สัตว์อสูรกึ่งเทพได้เลย!

สัตว์อสูรกึ่งเทพเป็นสัตว์อสูรที่มีเชื้อสายพันธุ์ที่สูงส่งมากและมีความสามารถมากกว่าสัตว์อสูรทั่วไปหลายสิบเท่า สัตว์อสูรกึ่งเทพไม่มีตัวไหนที่เกิดมาแล้วมีคุณสมบัติต่ำกว่าระดับราชา!

มันเป็นสัตว์อสูรที่หายากที่สุดและมีความสามารถมากที่สุดในเหล่าสัตว์อสูร ยกเว้นสัตว์เทพ

ณ ปัจจุบันสัตว์กึ่งเทพส่วนใหญ่ถูกควบคุมดูแลโดยสหพันธ์โลกอสูรเพื่อเพาะพันธุ์ ซึ่งในแต่ละทวีปต่างมีสัตว์กึ่งเทพที่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง

“ฉันโชคดีมากจริงๆ! ปัจจุบันราชามังกรนักสู้มีจำนวนน้อยมากอยู่แล้ว เกรงว่านี่จะเป็นราชามังกรนักสู้รูปแบบราชาตัวเดียวในโลก” ริวพูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่เบ่งบาน

นี่จะเป็นสัตว์อสูรที่จะเป็นเอกลักษณ์ของเขา

ทุกวันนี้แชมเปี้ยนแต่ละคนต่างมีสัตว์อสูรที่มีเอกลักษณ์ของตัวเองอยู่ เมื่อพูดถึงสัตว์อสูรตัวนี้หลายคนจะนึกถึงเขา และ เมื่อพูดถึงเขาหลายคนจะนึกถึงสัตว์อสูรตัวนี้เช่นกัน

" โยชิ!  โยชิ ! "

ราชามังกรนักสู้ส่งเสียงร้องออกมาและยกมือทั้งสองข้างขึ้นราวกับอยากจะให้อุ้มเขา แน่นอนว่าริวที่เห็นแบบนั้นก็อุ้มเขาด้วยรอยยิ้มทันที ราชามังกรนักสู้ที่ถูกอุ้มก็ส่งเสียงดีใจออกมา

“เจ้าตัวน้อยนี่น่ารักจริงๆ” ริวพูดออกมาด้วยรอยยิ้มสดใส ถึงแม้ว่าตอนนี้มันจะน่ารักมากก็จริงแต่หลังจากที่มันวิวัฒนาการหน้าตาของมันจะเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่กลายเป็นมังกรที่ทรงพลังและมีอำนาจ

“ไข่ฟักแล้วเหรอลูก!?”

ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้นและมีร่างสามร่างเดินเข้ามาซึ่งนั้นก็คือ พ่อ แม่และพี่ชาย ดูจากสีหน้าที่ยิ้มของอากิดูเหมือนมังกรเพลิงตะวันของเขาจะพัฒนาไปเป็นระดับอิลิทแล้ว

“ใช่ครับแม่! นี่คือราชามังกรสู้” ริวพูดออกมาและราชามังกรสู้ที่อยู่ในอ้อมแขนมองคนแปลกหน้าที่เข้ามาด้วยแววตาสงสัยและหวาดระแวงเล็กน้อย

“ฮึม!? ราชามังกรนักสู้มีลักษณะตัวเป็นสีน้ำเงินไม่ใช่เหรอ!?” อามิพูดถามด้วยความสงสัย

“แม่..นี่คือราชามังกรนักสู้รูปแบบราชา!”

“รูปแบบราชา!”

ทั้งสามอุทานด้วยความตกใจ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์อสูรเผ่าพันธุ์อะไรก็ตามที่มีรูปแบบราชามันจะสามารถไปถึงระดับราชาได้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด

“ลูกต้องฝึกฝนราชามังกรตัวนี้ให้ดีล่ะ.. ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดในอนาคตมันสามารถไปถึงระดับราชาได้” อามิพูดออกมาด้วยน้ำเสียงดีใจและรอยยิ้ม

เธอดีใจกับริวจริงๆเพราะด้วยสิ่งนี้ในอนาคตเขาสามารถเป็นผู้ฝึกสัตว์อสูรระดับราชาได้!

“อีกอย่างอย่าเปิดเผยมันเมื่อลูกออกจากเมืองถ้าไม่จำเป็น” ทาชิพูดเตือนด้วยน้ำเสียงจริงจัง แน่นอนว่าราชามังกรนักสู้ตัวนี้สามารถดึงดูดความโลภของคนจำนวนมาก

ถ้าเป็นในเมืองซึ่งเป็นอาณาเขตของพวกเขา พวกเขามั่นใจมากว่าจะปกป้องริวได้ แต่เมื่ออยู่ข้างนอกเมืองพวกเขาไม่มีความมั่นใจมากนัก

“เข้าใจแล้วครับ!” ริวพูดออกมาอย่างเข้าใจ

แน่นอนว่าเขารู้อยู่แล้วว่าเข้าต้องระวังตัวให้มากขึ้น ถ้าเป็นที่สาธารณะเขามั่นใจว่าจะไม่มีใครลอบโจมตีขโมยสัตว์อสูรของเขา เพราะนอกจากเขาจะเป็นน้องชายของหัวหน้ายิมแล้ว

เขายังมีสายสัมพันธ์กับนักวิจัยสัตว์อสูรหลายคนซึ่งในนั้นมีคนที่เป็นแชมเปี้ยนด้วย! แน่นอนว่าการเป็นศัตรูกับแชมเปี้ยมเพื่อแลกกับสัตว์อสูรคุณสมบัติราชาไม่คุ้มค่ากันสักนิด

นี่คือพลังของคอลเน็คชั่น! แน่นอนว่าถ้าริวไม่มีความสามารถเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาได้จะได้คอลเน็คชั่นนี้

แต่เมื่อออกไปข้างนอกริวจำเป็นต้องระมัดระวังยิ่งขึ้น เพราะถึงจะไม่สามารถทำเบื้องหน้าได้ ไม่ได้แปลว่าพวกเขาจะไม่ลงมือเบื้องหลัง

“เอาล่ะวันนี้อากิประสบความสำเร็จกลายเป็นผู้ฝึกอสูรระดับอิลิทแล้ว พวกเรามาฉลองกันดีกว่า!”  ทาชิพูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่ร่าเริง

อากิเป็นผู้ฝึกอสูรระดับอิลิท ส่วนริวก็ได้สัตว์อสูรที่ยอดเยี่ยม มันคุ้มค่าต่อการฉลองจริงๆ

จากนั้นครอบครัวของพวกเขาก็ได้ฉลองกัน ขณะนั้นเองริวก็ได้บอกความตั้งของเขาเกี่ยวกับการทำอาหารสัตว์อสูร แน่นอนว่าพ่อและแม่ต่างสนับสนุนเขาเต็มที่

ทั้งสองตกลงจะจัดหาวัตถุดิบและจัดตั้งโรงงานการผลิตให้ตามที่ริวต้องการ พวกเขามั่นใจว่าอาหารสัตว์อสูรที่ริวตั้งใจจะต้องเป็นสิ่งดีแน่นอน

หลังจากฉลองเสร็จริวก็ตัดสินใจก็เดินไปหาราชามังกรนักสู้ตัวน้อยที่กำลังหลับน้ำลายไหลอยู่ซึ่งทำให้เขาหัวเราะเล็กน้อย เจ้าตัวน้อยนี่เหมือนไก่มากกว่ามังกรอีก

ในขณะที่ริวเดินเข้าไปเรื่อยๆอสูรตัวน้อยก็ดูเหมือนจะสัมผัสได้และตื่นขึ้นมาทันทีพร้อมวิ่งเข้ามาหาริวอย่างร่าเริง จากนั้นมันก็ลูบท้องราวกับจะส่งสัญญาณบางอย่าง

“เจ้าตัวน้อยนายหิวแล้วเหรอ!?  รอแป๊บนึงนะเดี๋ยวฉันจะทำอาหารให้นายเอง” ริวพูดด้วยรอยยิ้มก่อนจะอุ้มเจ้าตัวน้อยไปที่โต๊ะอาหาร

ริวหาวัตถุดิบที่จะทำอาหารตามสูตรที่ได้รับมา ตอนนี้เขาสามารถทำตามสูตรอาหารระดับกลางได้เท่านั้น เนื่องจากขาดวัตถุดิบบางอย่าง  ยิ่งอาหารมีคุณภาพสูงเท่าไหร่ ยิ่งต้องใช้วัตถุดิบที่มีคุณภาพมากขึ้นเท่านั้น

หลังจัดเตรียมวัตถุดิบเสร็จ ริวจึงเดินไปที่ห้องครัวทันที

“ถึงเวลาแสดงทักษะที่แท้จริงแล้ว!”

“ฟึบ! ฟึบ”

ริวจ้องมองไปที่วัตถุดิบด้วยแววตาเคร่งขรึม ภาพในหัวของเขาเริ่มปรากฏสูตรและทักษะการทำอาหารต่างๆ จากนั้นริวก็ได้ลงมือทำอาหารทันทีด้วยท่าทีเชี่ยวชาญและรวดเร็วมากราวกับทำมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

เสียงของกระทะดังขึ้นอย่างต่อเนื่องในขณะเดียวกันกลิ่นหอมที่ชวนกระตุ้นความอยากอาหารก็เริ่มลอยไป ทำให้ราชามังกรนักสู้ตัวน้อยที่นั่งรออยู่น้ำลายไหล

ไม่นานริวก็ยกอาหารที่เต็มไปด้วยกลิ่นหอมและดูสวยงามราวกับงานประติมากรรมาวางไว้บนโต๊ะ

“กินได้เลย! เจ้าตัวน้อย”

“ง่ำ ง่ำ”

ราชามังกรนักสู้ตัวน้อยไม่รอช้ารีบกินอย่างมูมมามทัน ความอร่อยของมันทำให้ราชามังกรนักสู้เหมือนอยู่ในสวรรค์ หากเหมือนการ์ตูนเรื่องหนึ่งที่ริวเคยดูเสื้อผ้าของเจ้าตัวน้อยคงระเบิดแล้วแน่นอน

ซึ่งนอกจากที่มันจะอร่อยมากแล้วมันยังมีโภชนาการที่สูงมากทำให้ราชามังกรตัวน้อยเต็มไปด้วยพลังงานที่เข้าไปหล่อเลี้ยงร่างกาย

ไม่นานราชามังกรนักสู้ตัวน้อยก็กินจนหมด สีหน้าของมันเต็มไปด้วยความพอใจและท้องยื่นออกมาเล็กน้อย

“เอาล่ะ! เจ้าตัวน้อยเรามาทำพันธะสัญญากันดีกว่า”

ริวคิดว่าถึงเวลาที่เขากับเจ้าตัวน้อยจะต้องทำพันธสัญญากันแล้ว แน่นอนว่าการทำพันธะสัญญาต้องอาศัยความเต็มใจจากทั้งสองฝ่ายซึ่งไม่มีปัญหาเลย เพราะเจ้าตัวน้อยนี่ถือว่าริวเป็นพ่อของมันแล้ว

ริวเดินไปหาราชามังกรนักสู้ตัวน้อยก่อนจะจับมือของมันและกระตุ้นพื้นที่จิตวิญญาณของเขา ทันใดนั้นก็มีสายสีทองบางๆราวกับเส้นใยออกมาจากตัวของริว แล้วค่อยๆเคลื่อนตัวไปรอบๆราชามังกรนักสู้

“เจ้าตัวน้อยจำไว้อย่าขัดขืน”

ราชามังกรนักสู้ที่ตอนแรกรู้สึกอึดอัดเล็กน้อยและพยายามขัดขืน เมื่อมันได้ยินเสียงของริวมันก็ไม่แสดงท่าทีขัดขืนอีกต่อไป

ทันใดนั้นเองก็มีเส้นใยสีทองออกมาจากร่างของราชามังกรนักสู้เช่นกัน ก่อนที่มันจะไปพัวพันกับเส้นใยของริวและหลอมรวมเข้าด้วยกันจนเกิดแสงสีขาวขึ้นมาแล้วค่อยๆจางหายไปอย่างช้าๆ

“สำเร็จ”

ริวพูดด้วยรอยยิ้ม เขาสัมผัสได้ถึงความผูกพันธฺุ์ระหว่างเขาและราชามังกรนักสู้

“ฉันจะพานายไปที่ๆนายจะอยู่อาศัยในอนาคต”

แสงสีขาวปลุกคลุมร่างของราชามังกรนักสู้ ก่อนที่ร่างของมันจะหายไปทันที จากนั้นริวก็ได้เคลื่อนย้ายจิตสำนึกไปพื้นที่จิตวิญญาณของเขา

ร่างที่หายไปของราชามังกรนักสู้ปรากฏที่พื้นหญ้าเห็นหนึ่งที่กว้างใหญ่ นอกจากพื้นหญ้าที่กว้างใหญ่แล้วรอบๆต่างมีป่าไม้ทีอุดมสมบูรณ์

ส่วนอีกฝั่งจะเป็นชายหาดทรายและมีท้องทะเลที่กว้างใหญ่  อากาศบริสุทธิ์ที่ล่องลอยไปตามทะเลและป่าทำให้เกิดความรู้สดชื่นผ่อนคลาย

แน่นอนว่าถ้าเป็นพื้นที่จิตวิญญาณของคนอื่นเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีพื้นที่ๆกว้างใหญ่และท้องทะเลแบบนี้ แน่นอนว่าริวต้องยกความดีความชอบให้กับหยกที่อยู่ในร่างกายเขามาตั้งแต่เกิด

มันมีส่วนช่วยพัฒนาและหล่อเลี้ยงพื้นที่จิตวิญญาณของเขาอย่างมาก

“นี่คือบ้านของนายนะ ถึงตอนนี่จะดูโดดเดี่ยวหน่อยแต่ในอนาคตนายจะมีเพื่อนที่อยู่ด้วยกันมากกว่านี้”

ด้านหลังของราชามังกรนักสู้มีร่างของริวปรากฏขึ้น เมื่อมันเห็นริวมันก็แสดงท่าทีดีใจและมองไปรอบๆอย่างร่าเริงด้วยความอยากรู้อยากเห็น

“ว่าแต่ดูเหมือนฉันจะยังไม่ได้ตั้งชื่อให้นายเลย”

ริวทำท่าครุ่นคิดโดยมีราชามังกรนักสู้น้อยมองอยู่ด้วยดวงตาที่แวววาว

“เอาล่ะ! ตั้งแต่นี้ไปนายจะมีชื่อว่า ไคจู ฉันจะทำให้นายเป็นสัตว์อสูรที่แข็งแกร่งที่สุดเอง!”

“โอ้!”  ราชามังกรนักสู้กำมือขึ้นมาด้วยท่าทีร่าเริงและมุ่งมั่น