บทที่ 575:  อ่อย  

ความแข็งแกร่งของหลูมู่หยาน เพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดเนื่องจากเขาไม่ได้ซ่อนพรสวรรค์อีกต่อไปและได้ชำระล้างไขกระดูกของเขาแล้ว นอกจากนี้ ด้วยยาเม็ดคุณภาพสูงและไวน์วิญญาณที่หลูมู่หยานจัดหาให้ เขาก็บรรลุถึงระดับปรมาจารย์ดาบขั้นสูงสุดได้สำเร็จ

หลังจากพักผ่อนมาทั้งวันหลูมู่หยานและหมิงซิ่วได้จัดเตรียมอาร์เรย์ความก้าวหน้าจิตวิญญาณอีกครั้งเพื่อช่วยให้หลูโม่หยูก้าวไปข้างหน้า

หลังจากเลื่อนขั้นเป็นปรมาจารย์นักดาบ หลูโม่ถิงตัดสินใจที่จะออกไปหาประสบการณ์และฝึกฝนแทนที่จะฝึกฝนต่อไปอย่างสันโดษ

หลูมู่หยานไม่ได้พยายามเกลี้ยกล่อมเขาเช่นกัน ท้ายที่สุดแล้ว มันไม่ง่ายเลยที่จะปรับปรุงโดยใช้เพียงการฝึกฝนอย่างสันโดษหลังจากปรมาจารย์นักดาบ

“ท่านพ่อ ลูกมีอาร์เรย์ระดับ 7 รวมไว้ทั้งรับและรุกหลายลูกที่นี่ และเครื่องรางของขลังระดับ 7 หากท่านพ่อพบอันตรายใด ๆ ท่านพ่อสามารถเปิดใช้งานได้”

หลูมู่หยาน มอบแหวนมิติให้กับหลูโม่หยู

“ยาเม็ด ไวน์จิตวิญญาณ และหินจิตวิญญาณในที่นี่ควรสนับสนุนท่านพ่อจนกว่าท่านพ่อจะก้าวไปสู่ ​ดาบเซียน”

ดวงตาของหลูโม่หยูเต็มไปด้วยความพอใจและความอบอุ่น เขาไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะต้องการให้ลูกสาวของเขากังวลมาก เขาต้องแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว!

"ได้!!" เขาหยิบวงแหวนอวกาศ ความเงียบพูดนับพัน

“ท่านพ่อจะไปหุบเขาทมิฬไหม” หลูมู่ถิงถาม

หลูโม่หยูพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม

“ลุงของเจ้าพบอาณาจักรลับเล็ก ๆ ใน หุบเขาทมิฬและเราตกลงที่จะสำรวจด้วยกัน”

“นั่นก็ดีเหมือนกัน แม้ว่าหุบเขาทมิฬจะอันตราย แต่ก็เป็นสถานที่ที่ดีในการปรับปรุงความแข็งแกร่ง” หลูมู่ถิงได้รับโอกาสในการก้าวไปสู่ ​​ปรมาจารย์นักดาบในหุบเขาทมิฬดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับมัน

อาของมารดาคนโตของพวกเขาไม่ได้ตายหลังจากถูกท่านปู่ตัวปลอมโยนลงไปในหุบเขาหมอกสีดำ แต่ถูกขังอยู่ในถ้ำของผู้ฝึกฝนโบราณแทน แม้ว่าเขาจะได้รับโอกาสในการก้าวไปสู่นักแปลงดาบขั้นสูง ​​แต่เขาก็ไม่สามารถออกมาได้

ครั้งสุดท้าย หลูมู่ถิงและกลุ่มทหารรับจ้างของเขาบังเอิญเปิดกลไกเพื่อเข้าไปช่วยเขา

ด้วยความช่วยเหลือของหลูมู่หยานและหมิงซิ่ว ลุงคนโตของพวกเขาก็ก้าวไปสู่ ​ปรมาจารย์นักดาบได้สำเร็จ

การมีหลูโม่หยูและเขาไปเที่ยวด้วยกันทำให้มั่นใจมากขึ้น

“ท่านต้องระวังเมื่อท่านไปที่หน้าผาหยินซา” ฐานการบ่มเพาะของหลูโม่หยูไม่เพียงพอที่จะเข้าสู่ หน้าผาหยินซาดังนั้นเขาจึงตัดสินใจไปที่หุบเขาทมิฬ เพื่อฝึกฝน แต่เขาก็ยังกังวลมากเกี่ยวกับความปลอดภัยของสามพี่น้อง

หลูมู่หยานยิ้มและพูดว่า

“ไม่ต้องกังวลพ่อเราจะออกมาจากหน้าผาหยินซาอย่างปลอดภัยและบางทีเราทุกคนอาจไปถึงฐานการเพาะปลูกเพื่อขึ้นสู่โลกกวงหลิง”

"ได้!. หากพี่น้องของพวกเจ้าสามารถขึ้นไปที่โลกกวงหลิงได้ ให้ไปหาแม่ของเจ้าก่อน”หลูโม่หยูยังคงมั่นใจในความสามารถของลูกทั้งสามของเขา

เป็นความจริงที่ว่าสามพี่น้องจะขึ้นสู่โลกกวงหลิงก่อนเขาและปู่

“ถ้าเราไปถึงโลกกวงหลิงก่อน เราจะไปหาท่านแม่ก่อน แล้วค่อยรอให้ท่านพ่อและท่านปู่กลับมารวมกันอีกครั้ง” หลูมู่หยานรู้สึกว่านางอยู่ไม่ไกลจากการก้าวไปสู่อาณาจักรที่สูงที่สุดในทวีปเทียนหลิง

"ได้!!"

หลังจากจู้จี้มากขึ้น หลูโม่หยูก็ออกจากตระกูลหลูและไปที่ตระกูลหลิงเพื่อไปเยี่ยมพ่อตาของเขาและพบกับพี่เขยคนโตของเขา

ท่านปู่อยู่ในความสันโดษตลอดเวลา และเขาอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อที่สำคัญ หลูมู่หยานก็ไม่รบกวนเขาเช่นกัน ทิ้งทรัพยากรการบ่มเพาะไว้มากมาย จากนั้นไปที่น้ำตกผี

ทั้งสี่คนมาถึงน้ำตกผีในอีกสองวันต่อมา

หลังจากกำเนิดหินออบซิเดียนแล้ว น้ำตกผีก็ฟื้นกลับมาเป็นน้ำใส ในบางครั้ง ทหารรับจ้างหรือปรมาจารย์ดาบจะเข้าและออกเพื่อค้นหาสมุนไพรจิตวิญญาณหรือล่าสัตว์อสูรและภายในระยะของ หน้าผาหยินซามีคนไม่กี่คนที่กล้าเข้าไป

หลังจากที่หลูมู่ถิงก้าวไปสู่ ​ดาบเซียน พลังจิตของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นมากเช่นกัน ทันทีที่เขาก้าวเข้าไปในป่าลึกของหน้าผาหยินซาเขาก็ค้นพบออร่าที่ซ่อนอยู่มากมาย

“มีแมลงวันจำนวนมากซุ่มอยู่ที่นี่!”

หลูมู่หยานกวาดพื้นที่อย่างลวกๆ “หกเทพดาบ ยี่สิบเซียนดาบ และเซียนดาบกว่าร้อยคน เมืองซ่อนเร้นมีแผนบางอย่างสำหรับหน้าผาหยินซา”

“เจ้านาย ทำไมท่านไม่ปล่อยให้นกเหม็นและมังกรโง่ ๆ ไปกำจัดแมลงวัน” เหมี่ยวเหมี่ยวพูดอย่างเกียจคร้านในอ้อมแขนของหลูมู่ถิง

“ไม่จำเป็น ไปที่หน้าผาหยินซาโดยตรงเพื่อล่อพวกมันออกมา” หลูมู่หยานเม้มปากและพูดด้วยรอยยิ้ม

“เสวี่ยเสวี่ยถึงระดับพีคเฟสที่ 9 แล้ว หากผู้คนทั้งหมดในเมืองซ่อนเร้นที่นี่หมกมุ่น เขาควรจะก้าวไปสู่ระดับ 10 ได้”

เซี่ยเซี่ยโอบรอบข้อมือของหลูมู่หยานและตื่นเต้นมาก

“เจ้านาย เจ้านาย ข้าต้องการพวกเขา”

ในบรรดาสัตว์เลี้ยงวิญญาณไม่กี่ตัวในตอนนี้ มีเพียงเขาและ จีฮวงเท่านั้นที่ยังไม่ก้าวไปสู่ระดับ 10 จีฮวงได้ก้าวเข้าสู่ระดับ 9 ในตอนนี้และกำลังวางไข่ ในไม่ช้า จะมีการผลิตผึ้งแดงระดับ 8 จำนวนมากในอนาคต และพวกมันจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อเจ้านาย ดังนั้นเขาจึงต้องการพัฒนาอย่างเร่งด่วนเพื่อพัฒนาความแข็งแกร่งของเขา

หลูมู่หยานสะบัดหัวเบา ๆ และพูดด้วยรอยยิ้ม

“ข้าจะทำให้เจ้าอิ่มในภายหลัง”

“เจ้านายที่ดีที่สุด!” เซี่ยเซี่ยลูบข้อมือของหลูมู่หยานอย่างสนิทสนม

ความสัมพันธ์ของเหมี่ยวเหมี่ยวและเซี่ยเซี่ยนั้นดีที่สุด นางดึงผมของหลูมู่ถิงและพูดว่า "คนบ้า อย่าปล่อยให้สารอาหารของเซี่ยเซี่ยหมดไปในภายหลัง"

หลูมู่ถิงหยิกแก้มนางแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

“อย่ากังวลไป”

บิงจิและหลงเหยาซ่อนตัวอยู่ในอากาศและตามไป

“เจ้ามังกรโง่ เหมี่ยวเหมี่ยวของครอบครัวข้ากำลังจะถูกพี่รองของเจ้านายลักพาตัวไป ทำไมท่านถึงยังเฉยเมย” บิงจิเคลื่อนย้ายไปข้างๆ หลงเหยาและพูดอย่างมีความหมาย

หลงเหยากลอกตาไปที่เขาและพูดด้วยความโกรธ

“เหมี่ยวเหมี่ยวถูกลักพาตัวไปเกี่ยวอะไรกับข้า”

“เหมี่ยวเหมี่ยวของครอบครัวข้ามาจากสายเลือดมังกรทอง ทำไมเจ้าถึงต้องการมองหาคู่มังกรหญิงในอนาคตเมื่อมีอยู่ตรงนี้” บิงจิพูดติดตลก

แม้ว่าหลงเหยาจะโง่ไปหน่อย แต่สายเลือดของเขาบริสุทธิ์เกินไป และเผ่าพันธุ์มังกรแห่งความว่างเปล่าโบราณนั้นสูงส่งกว่าสายเลือดมังกรทอง

เดาว่าเขาแทบจะไม่คู่ควรกับเหมี่ยวเหมี่ยวของครอบครัวเลย

หลงเหยามองดูสาวน้อยน่ารักที่บอบบางและน่ารักที่อุ้มอยู่ในอ้อมแขนของหลูมู่ถิง จากนั้นเหลือบมองโมหยานขนปุกปุยซึ่งนอนอยู่บนไหล่ของหลูมู่หยาน

เขาถอนหายใจและพูดอย่างเสียใจ

“ข้าไม่สนใจมังกรตัวเมีย ข้ายังคงชอบคนอย่างโมหยานทำไมเขาถึงไม่ใช่ผู้หญิง? แล้วข้าจะได้เขาเป็นภรรยาของข้า”

ทันทีที่สิ้นเสียง โมหยานที่อยู่บนไหล่ของหลูมู่หยานก็สะบัดหัวของเขากลับมาทันทีพร้อมกับความเย็นชาที่ชัดเจนในดวงตาของเขา ริมฝีปากของเขาเปิดออกเบา ๆ และพูดอย่างเย็นชา

“เจ้ามังกรโง่ ถ้าเจ้าไม่อยากตาย ก็หุบปากซะ”

“ฮ่าฮ่า มังกรโง่ เจ้ากล้าที่จะโลภอยากได้หัวหน้าโมจริงๆ เจ้ากล้าหาญมาก” บิงจิอดไม่ได้ที่จะหัวเราะด้วยความยินดี

หัวหน้าโมของครอบครัวเขาสูงส่งและสง่างามมาก ไม่มีใครเทียบเขาได้ หากสักวันหนึ่งมังกรโง่เขลาตัวนี้ได้รับหัวหน้าโมเขาจะต้องถูกทุบตีสิบครั้งต่อวันอย่างแน่นอน

ทันใดนั้นเขาก็รอคอยที่จะได้เห็นฉากดังกล่าว!

น่าเสียดายที่หัวหน้าโมเป็นผู้ชาย ดังนั้นเขาจึงได้แต่คิดถึงเรื่องนี้

โมหยานเตือนบิงจิ ว่า “เจ้าก็หุบปากแทนข้าด้วย”

“…” บิงจิหดคอของเขาและจ้องมองที่หลงเหยาอย่างดุเดือด

การแสดงออกที่เย็นชาของหลงเหยาแตกร้าว แต่ดวงตาของเขายังคงเป็นประกาย จ้องมองไปที่โมหยาน ซึ่งหันหัวของเขาไปรอบ ๆ ด้วยท่าทางที่งุนงง

ข้าอยากจะคว้าโมหยาน และกอดเขาไว้ในอ้อมแขนจริงๆ ข้าควรทำอย่างไร? ถ้าโมหยานเป็นผู้หญิง…

หมิงซิ่วหรี่ตาของเขาในทิศทางของหลงเหยาเมื่อเห็นท่าทางงี่เง่าของเขา เขาก็ส่ายหัวและกระซิบ

“คนงี่เง่า!”

ผู้คนไม่ได้ควบคุมออร่าของพวกเขา แต่เดินเตร่ไปตามภูเขาที่ปกคลุมด้วยป่าลึกไปจนถึงหน้าผาหยินซา

ในเวลานี้ ผู้เชี่ยวชาญเมืองเร้นลับที่ซุ่มอยู่ใกล้กับหน้าผาหยินชาได้สังเกตเห็นร่องรอยของปาร์ตี้ เมื่อพวกเขาค้นพบว่าแท้จริงแล้วทั้งสี่เป็นเทพแห่งดาบ พวกเขาทั้งหมดให้ความสนใจมากขึ้น

สำหรับความกลัวไม่มีสิ่งนั้น ด้านข้างของพวกเขามีขุมพลังดาบเซียนอยู่หกแห่ง และพวกเขาทั้งหมดก็พร้อมที่จะรวมตัวกันที่ด้านบนของหน้าผาหยินซาเพื่อร่วมสนุก ท้ายที่สุดการอยู่ที่นี่มานานกว่าหนึ่งปีทำให้มันน่าเบื่อมาก