ตอนที่แล้วบทที่ 42 ทุ่งดอกไม้แห่งนี้ไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเหรอ?
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 44 ความมั่นใจของผู้อำนวยการ!

บทที่ 43 การกินคนเดียวไม่ใช่เรื่องดี!


จ้าวหานถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินถิง “นายบอกว่าฟาร์มหลียวนไม่ผ่านเกณฑ์?”

สถานที่ของเขานั้นเป็นกระแสฮิตในโลกออนไลน์ และมันมีเสน่ห์ในการดึงดูดคนดูสูงมาก แต่นี่จะบอกว่าไม่ผ่านเกณฑ์ได้ยังไง?

หากฟาร์มหลียวนยังไม่พอผ่านเกณฑ์ จะมีสถานที่ท่องเที่ยวไหนในเมืองอวี๋เฉิงที่ผ่านเกณฑ์อีก?

เฉินถิงรีบอธิบายว่า “ใช่ครับ เมื่อวานเขามากรอกข้อมูลการขอเงินอุดหนุนแล้ว ผมก็ได้ตรวจสอบอย่างละเอียด และเห็นว่าต้องมีการตรวจสอบเพิ่มอีก เพราะทางฝ่ายรองผู้อำนวยการหลินเองก็แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวพื้นที่ปลูกต้นเฟื่องฟ้ามา ซึ่งเราจำเป็นต้องเปรียบเทียบระหว่างสองสถานที่”

เขามีแนวคิดว่าฝั่งฟาร์มหลียวนนั้นไม่รู้จักเข้าหาทางการให้ถูกต้อง จึงคิดว่าอยากจะส่งเสริมพื้นที่อีกด้านหนึ่งแทน

ในเมื่อทั้งสองฝั่งเป็นทุ่งดอกไม้เหมือนกัน ความชอบส่วนตัวก็ย่อมมีได้ไม่ใช่หรือ?

จ้าวหานขมวดคิ้วและถาม “นายไม่ดูข้อมูลออนไลน์บ้างเลยเหรอ?” เขาหยิบมือถือขึ้นมาค้นหาวิดีโอทุ่งดอกคาโนล่าของฟาร์มหลียวนและวางลงบนโต๊ะ “ลองดูเองว่านี่คือสิ่งที่นายบอกว่าไม่ผ่านเกณฑ์จริงหรือ?”

เฉินถิงเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ เมื่อหยิบมือถือขึ้นมาดู เขาเบิกตากว้างทันที

ในวิดีโอนั้นเป็นภาพทุ่งดอกคาโนล่าที่มีความงดงามดึงดูดใจ และที่สำคัญคือสถานที่แห่งนี้เป็นทุ่งดอกคาโนล่าของฟาร์มหลียวน?

นอกจากนี้ วิดีโอดังกล่าวมียอดไลค์ถึง 450,000 ครั้ง และมีคอมเมนต์มากมาย ถือว่าเป็นที่นิยมในโลกออนไลน์แล้วอย่างเต็มตัว

เขาไม่เคยคิดเลยว่าทุ่งดอกคาโนล่าของฟาร์มหลียวนจะงดงามขนาดนี้ และยิ่งไม่คิดว่ามันจะเป็นกระแสฮิต

ถ้ารู้เช่นนี้ เขาคงไม่กล้าเป็นอุปสรรคให้คนอื่น และยิ่งไม่กล้าปฏิเสธความตั้งใจของฟาร์มนี้

หากตอนนี้เขาจะหันไปหาฝ่ายรองผู้อำนวยการเพื่อขอการสนับสนุน ฝ่ายรองก็อาจไม่อยากช่วยเขาแล้ว! ด้วยคุณภาพของฟาร์มหลียวน ฝ่ายรองคงไม่กล้าขัดคำสั่งแน่ๆ

จ้าวหานมองเฉินถิงด้วยสายตาเย็นชา “ดูเหมือนว่าวิสัยทัศน์ของนายจะไม่เหมาะกับสำนักงานการท่องเที่ยวของเรา ฉันจะเรียกประชุมเร็วๆนี้ และให้ทุกคนช่วยกันพิจารณากันใหม่”

จ้าวหานรู้สึกโกรธมาก หากเฉินถิงจัดการเรื่องที่เขามอบหมายอย่างเรียบร้อยเมื่อวานนี้ ก็จะได้สร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างพวกเขากับฟาร์มหลียวนไปแล้ว

แต่เมื่อฝั่งฟาร์มมาถึง ฝ่ายเฉินถิงกลับบอกว่าพวกเขาไม่ผ่านเกณฑ์ ซึ่งถ้าไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง เขาเองก็ไม่เชื่อ

เมื่อนึกถึงสถานการณ์ของสำนักงานการท่องเที่ยวในหลายพื้นที่ ผู้อำนวยการหลายคนถึงกับต้องแต่งตัวแปลกๆลงสนามเอง หรือแม้แต่ใส่ชุดผู้หญิงเพื่อดึงดูดความสนใจในออนไลน์ แต่กว่าจะสร้างกระแสให้แหล่งท่องเที่ยวหนึ่งได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เพื่อที่จะสร้างผลงานในหน้าที่ต่างก็ต้องทำกันขนาดนั้น แต่นี่ยังไม่ทันได้ทำอะไรฟาร์มก็สามารถทำให้วิดีโอท่องเที่ยวมียอดไลค์ถึง 450,000 ครั้งและยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ตอนนี้ทุ่งดอกคาโนล่าของฟาร์มหลียวนเป็นกระแสที่มาเองโดยไม่ต้องลงทุนด้วยซ้ำ ใช้คำพูดหนึ่งจากโลกออนไลน์ได้ว่า “ความมั่งคั่งใหญ่โตมาถึงแล้ว!”

หากในเวลานี้ยังไม่ฉวยโอกาสเชื่อมโยงกับฟาร์มหลียวน เพื่อโปรโมทสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆในเมืองอวี๋เฉิงบ้าง ก็คงจะเป็นเรื่องน่าขายหน้า

แล้วเฉินถิงยังกล้ามาบอกว่าทุ่งดอกไม้ของฟาร์มหลียวนไม่ผ่านเกณฑ์อีก?

ช่างดีจริงๆ เห็นชัดว่าอีกฝ่ายเห็นว่าเขาเป็นคนต่างถิ่นจึงทำเรื่องลับหลังตามใจชอบ นี่กลับกลายเป็นโอกาสให้เขาแล้วในการถอดเฉินถิงออกจากหน้าที่

เฉินถิงได้ยินจ้าวหานพูดเช่นนี้ก็รู้สึกตกใจทันที เขาพูดออกมาอย่างร้อนรนว่า “ท่านผู้อำนวยการ ผมสามารถแก้ไขได้นะครับ จริงๆแล้วสามารถแก้ไขได้…”

ใบหน้าของเขาซีดลงทันทีเมื่อได้ยินว่าท่านผู้อำนวยการจะยกเรื่องนี้ขึ้นที่ประชุม เมื่อทุ่งดอกไม้ของฟาร์มหลียวนกำลังเป็นกระแสแรงขนาดนี้ เขาย่อมรู้ดีว่า หากเรื่องนี้ถูกนำเข้าสู่ที่ประชุมตัวเขาคงต้องหมดอนาคตแน่นอน ดังนั้นขณะพูด เขาจึงรีบหยิบโทรศัพท์หาหมายเลขของจางหลินแล้วโทรออกทันที

ในวันถัดมา

เมื่อจางหลินไปถึงโกดังของฟาร์ม เหลียวเต๋อได้ให้ลูกน้องช่วยกันจัดการลูกพีชและซันไชน์โรสสำหรับหลินทั๋วเรียบร้อยแล้ว

และเขาเองก็ได้เตรียมลูกพีช 500 จินและซันไชน์โรสอีก 500 จินไว้สำหรับจางตงเช่นกัน

ทันใดนั้นเองเสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น เมื่อเห็นชื่อคนโทรมา เขาขมวดคิ้วทันที ปรากฏว่าเป็นหัวหน้าเฉินที่โทรมาตั้งแต่เมื่อวาน

ทั้งๆที่เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ขอรับเงินอุดหนุนจากโครงการท่องเที่ยวนี้แล้ว แต่อีกฝ่ายยังตามโทรมาเรื่อยๆ?

จางหลินขมวดคิ้วและกดรับสายอย่างอึดอัด เพราะเจอคนตื๊อแบบนี้คงต้องอ้างว่าเขาไม่อยู่ในเมืองอวี๋เฉิงแล้ว

เมื่อกดรับสาย เสียงของเฉินถิงก็ดังขึ้นทันที “คุณจาง ผมโทรมาเพื่อพูดคุยเรื่องเงินอุดหนุนโครงการท่องเที่ยว...”

จางหลินได้ยินว่าเป็นเรื่องนี้ ก็รีบพูดแทรกขึ้นทันที “คุณเฉิน ขอโทษด้วยนะครับ พอดีผมออกมาข้างนอกแล้ว ตอนนี้กำลังขับรถอยู่ คุยกันทีหลังนะครับ!”

พูดจบก็วางสายทันที

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงบล็อกหมายเลขของอีกฝ่ายเพื่อแสดงจุดยืนของเขา

หากจะหาผลประโยชน์ก็อย่ามายุ่งกับเขาดีกว่า

ยิ่งไปกว่านั้นฟาร์มหลียวนของเขากำลังเป็นกระแสฮิต ถ้าอีกฝ่ายคิดจะสร้างปัญหาใดๆ เขาก็ไม่ลังเลที่จะให้พวกเขาได้เห็นพลังของโลกออนไลน์

ยิ่งไปกว่านั้น เอกสารและใบอนุญาตต่างๆของพ่อเขาก็ดำเนินการผ่านกรมเกษตร ซึ่งฟาร์มแนวชมธรรมชาตินี้ก็อยู่ในความรับผิดชอบของกรมเกษตร ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับกรมการท่องเที่ยวเลย

อีกด้านหนึ่ง เมื่อเฉินถิงถูกตัดสายก็รู้สึกกระวนกระวายใจ เขาคิดว่าอีกฝ่ายน่าจะให้โอกาสพูดบ้าง

เขารีบโทรออกอีกครั้ง แต่พบว่าไม่สามารถโทรออกได้แล้ว ซึ่งทำให้เขาถึงกับอึ้ง

ที่ฟาร์มหลียวน

จางหลินกำลังจะวางโทรศัพท์ แต่ก็มีหมายเลขแปลกโทรเข้ามาอีกครั้ง คงไม่ใช่ว่าหัวหน้าเฉินเปลี่ยนหมายเลขโทรมาอีกแล้วใช่ไหม?

ทำไมถึงตามติดขนาดนี้?

เขากดรับสาย แต่เสียงที่ได้ยินจากปลายสายทำให้เขาตกใจเล็กน้อย “คุณจาง ผมเว่ยหยวน ผู้อำนวยการกรมเกษตร ขอยินดีกับคุณด้วย ทุ่งดอกไม้ของฟาร์มหลียวนของคุณกลายเป็นกระแสฮิตในโลกออนไลน์แล้ว ผมรู้ว่าการโทรมาครั้งนี้อาจจะดูเสียมารยาท แต่ทางกรมเกษตรมีเรื่องขอความร่วมมืออยู่สักหน่อย พอดีเรามีการส่งเสริมปลูกผลไม้สายพันธุ์ใหม่ในอวี๋เฉิงมาระยะหนึ่งแล้ว แต่การโปรโมทยังเป็นปัญหา”

“ก่อนหน้านี้เราคิดจะให้เกษตรกรรวมตัวกันจ้างเน็ตไอดอลมาช่วยโปรโมทสินค้า เนื่องจากตอนนี้มีการทำแบบนี้กันมาก แต่พอเห็นฟาร์มหลียวนของคุณเป็นที่นิยม เราจึงอยากจะขอรบกวนให้ช่วยนำผลไม้พันธุ์ใหม่เหล่านี้มาลองขายที่ฟาร์มของคุณดู”

“และในเมื่อฟาร์มของคุณกำลังมีกระแสอยู่แล้ว ลองพิจารณาทำการไลฟ์ขายผลไม้ดูบ้าง อาจช่วยให้เกษตรกรขายผลผลิตได้บ้าง ทางกรมเกษตรจะให้การสนับสนุนตามนโยบายต่างๆ รวมถึงค่าใช้จ่ายเพิ่มเติมให้ด้วย เราก็ถือว่าได้ช่วยคนของเราเองแทนที่จะจ้างคนอื่น”

จางหลินไม่คิดว่าทางกรมเกษตรจะโทรมาด้วยตัวเอง และยิ่งไม่คิดว่าผู้อำนวยการจะโทรมาด้วยตนเองแบบนี้

อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงของอีกฝ่ายนั้นสุภาพมาก อีกทั้งยังแสดงถึงความจริงใจ

จางหลินจึงพิจารณาและตอบกลับว่า “คุณเว่ย หากสิ่งนี้จะช่วยเหลือเกษตรกรได้ ผมยินดีลองดู เพียงแต่ผมไม่เคยทำด้านนี้มาก่อน”

สำหรับเรื่องนี้ เขาไม่ได้ลังเลเลย

ถึงแม้ฟาร์มหลียวนจะมีกระแสอยู่แล้ว แต่ที่ฟาร์มยังค่อนข้างขาดแคลนในหลายด้าน ถึงจะมีกระแสแต่ยังไม่สามารถสร้างรายได้ให้ได้เต็มที่ นอกจากจะดึงดูดนักท่องเที่ยวได้เล็กน้อยเท่านั้น

สำคัญที่สุดคือ เขาเข้าใจดีว่าการแบ่งปันโอกาสย่อมดีกว่าการเก็บไว้คนเดียว

ตอนนี้เขายังไม่มีวิธีใช้ประโยชน์จากกระแสได้เต็มที่ ดังนั้นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อำนวยการเว่ยก็ไม่น่าเสียหาย

หากสำเร็จ เขาก็จะได้รับผลประโยชน์มากขึ้นอีกส่วนหนึ่งไม่ใช่หรือ?

แต่ทั้งนี้ คุณภาพต้องไม่ต่ำกว่ามาตรฐานที่เขาตั้งไว้

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่กรมเกษตรส่งเสริมนั้นล้วนเป็นโครงการที่สร้างความสำเร็จให้คนในพื้นที่ ซึ่งพวกเขาย่อมใส่ใจคุณภาพไม่ให้เสียชื่ออยู่แล้ว

เขาไม่คาดคิดเลยว่าเพียงแค่ทุ่งดอกไม้ของเขาเป็นกระแสออนไลน์ ก็ทำให้ทั้งกรมการท่องเที่ยวและกรมเกษตรต่างโทรมาหาเขาติดต่อกัน

นี่แสดงให้เห็นว่าในยุคนี้ กระแส นั้นมีอิทธิพลอย่างแท้จริง

ไม่น่าแปลกใจเลยที่ครั้งหนึ่งเด็กหนุ่มนามสกุลติงกลายเป็นกระแสอย่างคาดไม่ถึง รัฐบาลท้องถิ่นก็ให้การสนับสนุนเต็มที่เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวและทำให้กระแสมีประโยชน์

เว่ยหยวนได้ยินจางหลินตอบรับก็รีบพูดอย่างยินดี “คุณจางวางใจได้ครับ เราได้วางแผนเตรียมการอย่างดีสำหรับเรื่องนี้ คุณมีเวลาไหมครับ? ผมจะไปพบคุณที่ฟาร์มเพื่อคุยรายละเอียดเพิ่มเติม”

“ได้ครับ วันนี้ผมอยู่ที่ฟาร์มทั้งวัน” จางหลินตอบกลับทันที

“ดีเลย ผมจะไปเดี๋ยวนี้ครับ!” หลังจากวางสาย เว่ยหยวนก็ยิ้มกว้างพลางมองไปยังหญิงสาวสวยที่นั่งรออยู่หน้าโต๊ะทำงานของเขาและพูดว่า “เมิ่งซี ดีที่เธอค้นพบเรื่องฟาร์มหลียวนตั้งแต่เช้า อีกทั้งคุณจางดูเหมือนจะเป็นคนพูดง่ายด้วย”

“เดี๋ยวเธอไปฟาร์มกับฉัน และช่วยดูเรื่องแผนการนี้ หากสำเร็จ เธอจะได้พิสูจน์ตัวเองว่าไม่ได้พึ่งใบบุญของลุงในการเข้าทำงาน”

เมิ่งซีตอบด้วยความมั่นใจ “ไม่ต้องกังวลค่ะท่านผู้อำนวยการ ฉันเตรียมตัวอย่างดีแล้ว”

“งั้นไปกันเถอะ!” เว่ยหยวนพูดอย่างร้อนใจ

เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าเมืองอวี๋เฉิงจะมีฟาร์มที่สร้างทุ่งดอกคาโนล่าซึ่งมีความดึงดูดขนาดนี้ อีกทั้งยังเป็นกระแสในโลกออนไลน์ได้ นับว่าเหลือเชื่อจริงๆ

(จบบท)

5 1 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด