บทที่ 40 เรื่องดีๆแบบนี้ยังมีอีกหรือ?

เฉินเซิ่งเฟยเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยความรู้สึกโล่งสบายอย่างบอกไม่ถูก หลังจากส่งข้อความถึงจางหลินเสร็จ เขาก็นึกถึงน้องชายลูกพี่ลูกน้องที่เพิ่งถูกย้ายมาดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการการท่องเที่ยวของอำเภออวี๋เฉิงเมื่อปีที่แล้ว

แม้ตำแหน่งผู้อำนวยการการท่องเที่ยวของอำเภออวี๋เฉิงจะเป็นงานเล็กๆ และหน่วยงานการท่องเที่ยวของที่นี่ก็เป็นแค่สำนักงานเล็กๆเท่านั้น แต่หากทำดีและสร้างผลงานได้ก็ถือว่ายังมีโอกาสก้าวหน้าได้ เพราะยุคนี้หลายที่มองเห็นผลกำไรจากการท่องเที่ยว หากสามารถสร้างกระแสบนโลกออนไลน์ได้ ที่นี่ก็น่าจะมีโอกาสได้ประโยชน์จากการท่องเที่ยวแบบเต็มๆ

เหมือนกับที่เมืองหมิงได้ประโยชน์มากมายมาแล้ว ดังนั้นอำเภออวี๋เฉิงก็ต้องการเช่นกัน ทว่า อำเภออวี๋เฉิงทำเรื่องนี้มานานแล้วแต่ก็ยังไม่สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ และยังไม่เคยมีสถานที่ท่องเที่ยวไหนที่สร้างกระแสบนโลกออนไลน์ได้เลย

ในสายตาของเฉินเซิ่งเฟย เขามั่นใจว่าฟาร์มของจางหลินจะต้องประสบความสำเร็จแน่ๆ

คิดได้ดังนั้น เขาจึงหยิบโทรศัพท์แล้วโทรหาน้องชายของเขาทันที

“จ้าวหาน อยู่ที่ไหน?” เฉินเซิ่งเฟยเปิดบทสนทนา

เสียงตอบจากปลายสายดังขึ้นว่า “พี่เฟย ผมอยู่ที่เมืองหมิง มาประชุมสัมมนาพัฒนาการท่องเที่ยวครับ”

เฉินเซิ่งเฟยหัวเราะเบาๆ และพูดว่า “วันนี้พี่พาภรรยามาชมทุ่งดอกคาโนล่าที่อวี๋เฉิง ทุ่งดอกคาโนล่าที่นี่สวยมาก น่าจะเป็นที่ดีที่สุดในประเทศ อีกทั้งอาหารของร้านอาหารที่ฟาร์มนี้ก็อร่อยจนติดอันดับต้นๆของเมืองหมิงได้แน่”

“พี่เฟย พี่ล้อเล่นอะไรน่ะ” จ้าวหานตอบด้วยความงง เพราะในฐานะผู้ดูแลการท่องเที่ยวของอวี๋เฉิง เขาจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ามีทุ่งดอกคาโนล่าเปิดให้ชม?

เฉินเซิ่งเฟยหัวเราะเยาะ “จ้าวหาน ทุ่งดอกคาโนล่านี้เพิ่งเปิดวันนี้ ไม่แปลกที่นายจะยังไม่รู้ นี่แสดงว่าพวกเจ้าหน้าที่การท่องเที่ยวอวี๋เฉิงทำงานกันไม่ทั่วถึง เดี๋ยวพี่จะส่งวิดีโอให้ดู”

หลังวางสาย เฉินเซิ่งเฟยจึงส่งวิดีโอที่ถ่ายไว้ให้เจ้าเหล่าผ่านทางแชท

เมืองหมิง…

จ้าวหานรับสายจากพี่ชายอย่างมึนๆ ไม่เชื่อว่าจะมีคนทำทุ่งดอกคาโนล่าในอวี๋เฉิง แต่เมื่อเขาเปิดวิดีโอที่พี่ชายส่งมา ใบหน้าของเขาก็แสดงออกถึงความประหลาดใจสุดขีด “นี่ของจริงหรือเนี่ย? นี่คือทุ่งดอกคาโนล่าที่อวี๋เฉิงจริงๆ หรือ?”

ทุ่งดอกคาโนล่าในวิดีโอดูสวยงามจนเหลือเชื่อ เขาซึ่งทำงานด้านการท่องเที่ยวจึงมีความรู้สึกไวต่อการมองเห็นและประเมินสถานที่ต่างๆเป็นพิเศษ เมื่อมองดูแวบเดียวก็รู้ได้ทันทีว่าทุ่งดอกคาโนล่านี้หากได้รับการโปรโมตดีๆจะต้องกลายเป็นกระแสโด่งดังแน่ๆ

เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและสั่งการทันที ฟาร์มที่สร้างทุ่งดอกคาโนล่าที่สวยงามแบบนี้ เจ้าของฟาร์มคงต้องเป็นคนที่มีฝีมือมากแน่นอน เขาจึงสั่งให้ผู้ช่วยแจ้งให้เจ้าของฟาร์มมายื่นขอรับสิทธิ์การสนับสนุนสถานที่ท่องเที่ยวจากทางการ เพราะที่ผ่านมาสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆในอวี๋เฉิงต่างก็ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลทั้งสิ้น

สิทธิ์สนับสนุนนี้มีตั้งแต่หลักแสน หลักล้าน ไปจนถึงหลักสิบล้านก็เคยมีมาแล้ว

…

หลังจากจางหลินส่งฟู่เหยากลับไปที่โรงเรียน เขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความจากเฉินเซิ่งเฟย

เขาเองก็รู้ดีว่าคุณสมบัติ “รักษาอาการท้องผูก +2” นั้นคงมีประสิทธิภาพสูง แต่ไม่คิดว่าผลลัพธ์จะดีมากขนาดนี้ เรียกได้ว่าชาดอกสายน้ำผึ้งนี้เป็นสวรรค์ของคนที่มีปัญหาท้องผูกเลยทีเดียว

หากเขานำชานี้ไปจำหน่าย ก็อาจจะทำให้ฟาร์มของเขามีสินค้าเด่นเฉพาะตัวขึ้นมาได้

ตามสัดส่วนที่ระบุในสูตร ชาดอกสายน้ำผึ้งขนาด 500 มิลลิลิตรจะใช้ดอกสายน้ำผึ้งเพียงแค่ 1 กรัม นั่นหมายความว่า ดอกสายน้ำผึ้ง 1 จิน (500 กรัม) สามารถผลิตชาได้ถึง 500 แก้ว หากขายในราคาแก้วละ 200 หยวน นั่นเท่ากับว่า 500 แก้วจะทำรายได้ถึง 100,000 หยวน

คนทั่วไปอาจจะไม่ยอมจ่าย 200 หยวนเพียงเพื่อดื่มชา แต่สำหรับคนที่ถูกทรมานจากอาการท้องผูก การจ่าย 200 หยวนเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดนั้นคุ้มค่าแน่นอน

ถ้าชาดอกสายน้ำผึ้งนี้สร้างชื่อเสียงขึ้นมาได้ รายได้จะไม่ใช่เรื่องหลัก แต่จะกลายเป็นวิธีดึงดูดลูกค้าเข้าสู่ฟาร์ม

คิดได้เช่นนั้น จางหลินก็รู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่ดี แต่หากต้องการขายในราคา 200 หยวนต่อแก้ว ก็ควรใส่ใจเรื่องบรรจุภัณฑ์ด้วย เขาคิดว่าจะใช้แก้วชาคุณภาพดี พร้อมออกแบบโลโก้และลวดลายเฉพาะของฟาร์มหลียวน

จางหลินขี่สกู๊ตเตอร์ไปที่บริษัทโฆษณาเชียนซี ซึ่งเคยทำงานร่วมกันมาก่อน ทั้งการจัดทำธงและป้ายโฆษณา หากมีงานต้องออกแบบอีก เขาคิดว่าจะให้บริษัทนี้ดูแลต่อ

เขาโทรหาคุณหลินเหยาที่ดูแลเขาในครั้งก่อน

“ยินดีต้อนรับครับ คุณจาง” หลินเหยาทักทายอย่างอบอุ่น “ไม่ทราบว่ารอบนี้มีอะไรให้บริการครับ?”

จางหลินยิ้มและอธิบาย “คราวนี้ผมอยากได้การออกแบบโลโก้และลวดลายสำหรับแก้วชาดอกสายน้ำผึ้ง นอกจากนี้ผมต้องการแผ่นโฆษณาสูง 2 เมตร กว้าง 1 เมตร เพื่อโปรโมตสินค้าตัวใหม่นี้ โดยระบุคุณสมบัติของชาว่าช่วยให้รู้สึกสดชื่น ลดอาการร้อนใน และช่วยบรรเทาอาการท้องผูก”

หลินเหยาถามอย่างสงสัย “คุณจาง ชานี้ช่วยเรื่องท้องผูกได้จริงหรือครับ? มีประสิทธิภาพดีไหม?”

จางหลินยิ้มและพยักหน้า “ดีมากเลยครับ คุณหลินมีปัญหานี้หรือเปล่าครับ?”

หลินเหยารีบปฏิเสธทันที “ไม่ใช่ผมแน่นอน เป็นเพื่อนของผมต่างหาก ผมแค่ช่วยถามให้เขาน่ะครับ”

จางหลินยิ้มอย่างรู้ทัน “ถ้าสินค้าออกวางขายเมื่อไหร่ บอกเพื่อนของคุณให้ลองดูนะครับ”

“แน่นอนครับ ผมจะให้เขาลองทันที!” หลินเหยาตอบรับอย่างรวดเร็ว

หลังจากเซ็นสัญญากับบริษัทเชียนซีเรียบร้อย จางหลินก็กลับไปที่ฟาร์มเพื่อตรวจสอบรายงานการดำเนินงานในช่วงเช้า

เพียงช่วงเช้าวันเดียว มีนักท่องเที่ยวมาชมทุ่งดอกคาโนล่าถึง 153 คน ร้านอาหารก็มีลูกค้า 16 โต๊ะ

แม้จำนวนนักท่องเที่ยวนี้อาจดูเล็กน้อยสำหรับแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียง แต่เมื่อเทียบกับสถานที่อื่นๆ ในอวี๋เฉิงแล้ว ถือว่าจำนวนนี้เยอะมาก อีกทั้งยังเพิ่งเปิดแค่ครึ่งวันและยังไม่ได้มีการโปรโมตออนไลน์มากนัก

บัตรผ่าน 153 ใบ ใบละ 50 หยวน รวมแล้วเป็นเงิน 7,650 หยวน เมื่อรวมกับยอดขายจากร้านอาหารอีก 5,345 หยวน รวมเป็นรายได้เช้านี้ 12,995 หยวน

ช่วงบ่ายจำนวนนักท่องเที่ยวจะเพิ่มมากขึ้นไปอีก วันนี้น่าจะทำรายได้เพิ่มขึ้นอย่างน้อยอีกเท่าตัว และหากมีการโปรโมตออนไลน์ ยอดขายก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เมื่อคิดเช่นนั้น จางหลินจึงเริ่มโปรโมตออนไลน์ทันที เขาอัปโหลดวิดีโอทุ่งดอกคาโนล่าที่มีฟู่เหยาเป็นนางแบบพร้อมกดโฆษณา DOU+ ด้วยงบประมาณ 10,000 หยวน

แม้เงินจำนวนนั้นจะไม่มากเมื่อเทียบกับงบโฆษณาหลักแสนของสถานที่อื่น แต่สำหรับสถานที่ท่องเที่ยวขนาดนี้ถือว่าไม่น้อย อีกทั้งวิดีโอมีคุณสมบัติ “ถ่ายภาพสวย +1” จึงทำให้ดึงดูดคนรับชมได้ไม่ยาก ซึ่งควรทำให้ยอดการรับชมและแชร์เพิ่มขึ้นแน่นอน

เมื่อเริ่มโฆษณาแล้ว ยอดรับชมก็เกิน 2,000 อย่างรวดเร็ว และยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ รวมถึงยอดไลก์และความคิดเห็น

ทันใดนั้นเอง จางหลินก็ได้รับการแจ้งเตือนในระบบเกม

 “ฟาร์มของคุณเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้ว และได้ทำการโปรโมตออนไลน์ กรุณาดึงดูดผู้ติดตามเพจของฟาร์มให้เพียงพอ เมื่อจำนวนผู้ติดตามครบตามกำหนด คุณจะได้รับรางวัล!”

รางวัลของภารกิจนี้สูงกว่าภารกิจที่ให้บริการนักท่องเที่ยวมาก ภารกิจการบริการนักท่องเที่ยวครั้งแรกใช้เพียงนักท่องเที่ยว 100 คน แต่ภารกิจนี้ต้องการผู้ติดตามถึง 10,000 คน

หากแคมเปญโฆษณาครั้งนี้ได้ผลดี เขาคิดว่าการทำยอดผู้ติดตาม 10,000 คนก็คงจะเป็นไปได้ไม่ยาก

ขณะคิดอยู่ โทรศัพท์ของจางหลินก็ดังขึ้น เป็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย แต่เขาก็กดรับสาย

เมื่อได้ยินปลายสายพูด สิ่งที่เขาได้ยินทำให้เขาถึงกับประหลาดใจ

“ยังมีเรื่องดีๆแบบนี้เกิดขึ้นอีกหรือ?”

(จบบท)