บทที่ 39 ชาดอกสายน้ำผึ้งที่มหัศจรรย์!

เฉินเซิ่งเฟยและฟู่ชิงหันมามองจางหลินด้วยสายตาชื่นชม พวกเขาคิดว่าหากที่นี่มีบริการครบถ้วนมากขึ้น เช่น มีที่พักก็คงเหมาะแก่การรับรองลูกค้า บริษัทของพวกเขากำลังจะจัดการประชุมสามวันที่ต้องรองรับลูกค้าในอีกสองเดือนข้างหน้า หากสามารถจัดที่นี่ก็คงทำให้ลูกค้าประทับใจได้เป็นอย่างมาก

ในขณะนั้น ฟู่เหยามีสีหน้าประทับใจมาก “พี่ลุง อาหารในร้านนี้อร่อยสุดๆเลยค่ะ ตั้งแต่เกิดมา หนูยังไม่เคยได้ทานอะไรอร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย!”

เธอพูดความจริง เพราะในอำเภออวี๋เฉิงไม่มีร้านไหนที่ทำอาหารอร่อยขนาดนี้ได้ แม้ว่าแม่ของเธอจะพาไปทานในร้านอาหารหรูในเมืองหมิง แต่ก็ยังไม่อร่อยเท่ากับร้านอาหารธรรมดาในอำเภอด้วยซ้ำ และยิ่งไม่เทียบเท่ากับอาหารที่เธอทานอยู่ตอนนี้

“พี่ลุง ร้านนี้ของพี่จะต้องมีคนมาเยอะมากแน่ๆค่ะ” ฟู่เหยาพูดด้วยความมั่นใจ

“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็คงดี” จางหลินยิ้มตอบ

ไม่นานนัก หลิวเต๋อก็กลับมาพร้อมกับสมุนไพรที่จางหลินสั่งซื้อ เขาส่งถุงให้ “เถ้าแก่ นี่คือของที่คุณต้องการครับ”

จางหลินรับสมุนไพรมาแล้วหันไปบอกฟู่เหยา “เธอกินไปก่อนนะ ฉันจะไปต้มชาดอกสายน้ำผึ้งในครัวสักครู่”

“ค่ะ พี่ลุง” ฟู่เหยาพยักหน้าด้วยความอยากรู้ถึงสูตรพิเศษของชาดอกสายน้ำผึ้งที่จางหลินเคยพูดถึง

จางหลินถือสมุนไพรและดอกสายน้ำผึ้งเข้าไปในครัวทันที ที่นั่นร้อนมากแต่พ่อครัวและแม่ครัวทุกคนยังคงทำงานอย่างแข็งขัน แม้จะมีนักท่องเที่ยวเพียงร้อยกว่าคนในตอนเช้า แต่ก็มีหลายโต๊ะที่สั่งอาหารพร้อมๆกัน พ่อครัวแม่ครัวจึงทำงานอย่างต่อเนื่อง

จางหลินเลือกเตาเล็กๆ เพื่อต้มชาดอกสายน้ำผึ้ง ขั้นตอนนั้นไม่ยาก ใช้เวลาเพียงไม่ถึงสิบนาทีก็เสร็จ และในสูตรบอกว่าใช้ดอกสายน้ำผึ้งเพียง 1 กรัม ต่อน้ำ 1000 มิลลิลิตร

เมื่อใส่ดอกสายน้ำผึ้งและสมุนไพรอื่นๆลงไปแล้ว ไม่นานนักกลิ่นหอมจางๆ ของสมุนไพรก็เริ่มฟุ้งออกมา ไม่มีกลิ่นที่แรงจนเกินไป ทำให้รู้สึกสดชื่น

เมื่อต้มเสร็จ เขาจึงนำชาที่ได้ไปแช่ในตู้เย็นให้เย็นลงตามสูตร ซึ่งจะทำให้ชาดอกสายน้ำผึ้งนี้มีคุณสมบัติช่วยให้รู้สึกเย็นสดชื่น +1 ลดอาการร้อนใน +1 และช่วยรักษาอาการท้องผูก +2 ซึ่งคุณสมบัติสุดท้ายนี้ก็ถือว่าเป็นจุดเด่นสำคัญทีเดียว

หลังจากที่ชาเย็นได้ที่แล้ว จางหลินจึงรินใส่แก้วพลาสติกขนาด 500 มิลลิลิตรสองใบ ก่อนจะเดินออกมาจากครัว

เมื่อมาถึงร้านอาหาร ฟู่เหยาที่ทานอาหารเสร็จแล้วกำลังหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปการตกแต่งภายในร้าน เมื่อเห็นจางหลินถือชาออกมา เธอก็เข้ามาหาพร้อมถามว่า “พี่ลุง นี่คือชาดอกสายน้ำผึ้งสูตรพิเศษของพี่ใช่ไหมคะ?”

“ใช่แล้ว” จางหลินพยักหน้าแล้วยื่นแก้วชาให้เธอ

ฟู่เหยาเคยดื่มชาดอกสายน้ำผึ้งจากฝีมือคุณตาของเธอมาก่อน จึงอยากรู้ว่าสูตรพิเศษนี้จะแตกต่างอย่างไร เธอลองดื่มชาคำแรกแล้วก็หยุดนิ่งไป จากนั้นจึงดื่มต่ออีกหลายคำอย่างรวดเร็ว

เธอแทบไม่เชื่อว่าชานี้จะเป็นชาดอกสายน้ำผึ้งจริงๆ

ขณะเดียวกัน เฉินเซิ่งเฟยและฟู่ชิงก็เพิ่งทานอาหารเสร็จและเดินมาจ่ายเงินที่เคาน์เตอร์ เฉินเซิ่งเฟยเห็นจางหลินออกมาจึงเดินไปทักทายก่อนจะไปชมทุ่งดอกไม้

เขารู้สึกว่าเจ้าของฟาร์มคนนี้น่าจะไม่ธรรมดาจริงๆ เพราะหากร้านอาหารที่มีรสชาติระดับนี้อยู่ในเมืองหมิง คงจะมีชื่อเสียงโด่งดังแน่นอน และคงต้องจองล่วงหน้าเหมือนกับร้านจินฝู

เมื่อเดินไปใกล้ก็ได้ยินฟู่เหยาพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “พี่ลุง ชาดอกสายน้ำผึ้งนี้สุดยอดมากเลยค่ะ ดื่มแล้วรู้สึกสดชื่นกว่าดื่มโค้กเย็นๆในวันแดดร้อนๆอีก”

“เจ๋งใช่ไหมล่ะ?” จางหลินยิ้มตอบ

“ค่ะ พี่ลุงเก่งมากจริงๆ” ฟู่เหยาพูดด้วยความชื่นชมในตัวจางหลิน

เธอรู้สึกว่าเขานั้นเก่งจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการทำทุ่งดอกคาโนล่าที่สวยงาม ร้านอาหารที่อาหารอร่อยล้ำ และตอนนี้ยังมีชาดอกสายน้ำผึ้งที่ชวนให้สดชื่นอีกด้วย

จางหลินไม่รู้ว่าฟู่เหยาคิดอะไร เขาเพียงแค่ยิ้มแล้วบอกว่า “แต่ชาดอกสายน้ำผึ้งนี้ยังมีคุณสมบัติอีกอย่างนะ ซึ่งเป็นเหตุผลที่เรียกว่าสูตรลับ เพราะมันช่วยบรรเทาอาการท้องผูกได้ดีมาก”

เฉินเซิ่งเฟยซึ่งเพิ่งเดินมาถึงได้ยินสิ่งที่จางหลินพูดก็ถึงกับอึ้ง เขาถามแทบจะทันทีว่า “คุณจาง ชาดอกสายน้ำผึ้งนี้รักษาอาการท้องผูกได้จริงๆหรือครับ?”

คำพูดของเขามีแววของความหวังเล็กๆ

จางหลินหันไปยิ้มและตอบว่า “ใช่ครับ คุณเฉิน สูตรนี้ของผมมีคุณสมบัติช่วยบรรเทาอาการท้องผูกได้ดีมากจริงๆ”

เฉินเซิ่งเฟยจึงพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “คุณจาง ภรรยาผมกำลังมีปัญหาเรื่องท้องผูกพอดี ไม่ทราบว่าขอชาได้ไหมครับ ยินดีจ่ายเงิน”

“พอดีว่าผมต้มไว้ไม่มาก เหลืออีกแก้วพอดี” จางหลินรีบหยิบแก้วชาอีกใบที่เตรียมไว้แล้วยื่นให้เฉินเซิ่งเฟย “ไม่ต้องจ่ายเงินหรอกครับ”

“ขอบคุณมากครับ คุณจาง!” เฉินเซิ่งเฟยรับชาไว้และกล่าวขอบคุณ จากนั้นจึงเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อจ่ายเงินค่าอาหาร

ฟู่ชิงถามสามีเมื่อเห็นเขาถือชาไว้ “คุณถืออะไรมา?”

เฉินเซิ่งเฟยตอบว่า “ชาดอกสายน้ำผึ้ง คุณจางบอกว่าเป็นสูตรพิเศษที่ช่วยเรื่องท้องผูก”

ฟู่ชิงจึงพูดว่า “ถ้าช่วยได้จริงก็ดีเลย คุณดื่มดูหน่อยสิว่าจะได้ผลไหม เพราะตอนนี้อาการของคุณดูจะหนักทีเดียว”

“ครับ ภรรยา” เฉินเซิ่งเฟยตอบรับ ด้วยสีหน้าที่ดูเกรงใจเล็กน้อย

ฟู่ชิงรู้สึกว่าสามีมีท่าทีแปลกๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร

ในขณะนั้น จางหลินเดินออกมาจากร้านพร้อมฟู่เหยา เมื่อเห็นเฉินเซิ่งเฟยเขาจึงบอกว่า “คุณเฉิน หากคุณหรือภรรยาดื่มชานี้แล้วได้ผลยังไง บอกผมด้วยนะครับ”

“ได้เลยครับ…ได้แน่นอน” เฉินเซิ่งเฟยตอบอย่างอายๆ ก่อนจะหันไปมองภรรยา

ฟู่ชิงจึงเหลือบตามองสามีด้วยความหงุดหงิดนิดๆ และคิดในใจว่า มีอะไรถึงต้องปิดบังขนาดนั้น

เมื่อจางหลินพาฟู่เหยาออกไปแล้ว ฟู่ชิงจึงเดินไปที่จุดซื้อตั๋วเพื่อเข้าสวนดอกไม้ เฉินเซิ่งเฟยรีบดื่มชาดอกสายน้ำผึ้งจนหมดแก้วแล้วทิ้งแก้วในถังขยะ

ไม่นานนัก เขาก็รู้สึกถึงความแปลกประหลาดบางอย่าง บริเวณท้องน้อยรู้สึกอุ่นๆ และสบายตัวอย่างบอกไม่ถูก

ฟู่ชิงกลับมาพร้อมตั๋วและชวนให้เขาเดินไปทางสวนดอกไม้

เธอรู้สึกตื่นเต้นเมื่อเห็นทุ่งดอกคาโนล่าขนาดใหญ่และสวยงามที่อยู่ตรงหน้า ความงดงามนั้นมีความน่าประทับใจอย่างมาก

เฉินเซิ่งเฟยถึงแม้จะไม่ชอบท่องเที่ยวหรือชมธรรมชาติ แต่เมื่อเขาเห็นทุ่งดอกไม้ในครั้งนี้ก็อดตะลึงกับความสวยงามไม่ได้

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกแปลกๆ และต้องรีบหันไปบอกภรรยา “ที่รัก ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

ฟู่ชิงจึงนึกถึงคุณสมบัติของชาดอกสายน้ำผึ้งที่จางหลินพูดถึง ก็ยิ่งมั่นใจว่าชานี้ต้องมีคุณภาพจริงๆ

เฉินเซิ่งเฟยรีบตรงไปยังศูนย์บริการและเข้าห้องน้ำทันที และไม่นานก็มีเสียงอุทานดังขึ้นจากในห้องน้ำ “โล่งสุดๆ!”

หลังจากออกมาจากห้องน้ำ ใบหน้าของเฉินเซิ่งเฟยสดชื่นขึ้นมากและดูพึงพอใจกับผลลัพธ์ของชานี้

จางหลินทำสูตรชาได้ผลลัพธ์ดีเยี่ยมจริงๆ ซึ่งเปรียบเทียบกับยาที่โรงพยาบาลให้มาก็ไม่ได้ใกล้เคียงเลย ชาดอกสายน้ำผึ้งของจางหลินเป็นอะไรที่วิเศษมาก

เขารีบหยิบมือถือขึ้นมาและส่งข้อความในแชทไปให้จางหลินว่า “คุณจาง ชาดอกสายน้ำผึ้งของคุณเยี่ยมมาก ภรรยาผมดื่มแล้วเห็นผลทันที เธอสดชื่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเลย”

(จบบท)