บทที่ 35: ค่าหัว

หลังจากโคลสันจากไป สำนักงานของชาร์ลส์ก็กลับสู่ความสงบ

ชาร์ลส์ไม่สนใจที่จะจัดการกับพวกที่คอยสอดแนมอยู่ด้านนอก

พวกหมูๆ—จะจ้องมองอย่างไรก็ตามใจ ตอนนี้เขามีเรื่องอื่นต้องทำ และไม่อยากไปรบกวนรังต่อของ SHIELD แบบนี้

แต่ถ้าพวกมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ชาร์ลส์ก็ไม่รังเกียจที่จะส่งพวกมันลงนรกไปพักผ่อน!

จุดสนใจกลับอยู่ที่การปรับปรุงซึ่งดำเนินมาหกวันแล้ว

แม้สำนักงานของชาร์ลส์จะกลับเปิดมาได้สามวัน แต่ก็ยังไม่ได้รับคำขอภารกิจใดๆ

ในช่วงเวลานี้ ชาร์ลส์ยังคงเช็คอินทุกวันและในที่สุดก็ได้ม้วนคัมภีร์อัญเชิญนินจามาอีกหนึ่งม้วน

ส่วนรางวัลอื่นๆ: เหรียญทองแดง 5,000 เหรียญสามครั้ง และคะแนนชื่อเสียง 200 คะแนนสองครั้ง

ตอนนี้ชาร์ลส์สะสมคะแนนชื่อเสียงได้ 7,896 คะแนน

เหรียญทองแดง 2.937 ล้านเหรียญ เหรียญทอง 1,058 เหรียญ

และม้วนคัมภีร์อัญเชิญนินจาหนึ่งม้วน

"พอถึงหมื่นคะแนนชื่อเสียง ฉันจะอัพเกรดอาโอดะ พูดถึงแล้ว ฉันยังไม่ได้เรียกอาโอดะมาคุยเลย"

หลังจากปิดหน้าระบบ ชาร์ลส์กำลังจะออกจากบ้านไปที่สำนักงาน ก็มีข้อความปรากฏบนโทรศัพท์

"ผู้ส่งไม่ระบุชื่อ ประกาศค่าหัวสาธารณะ จอห์น วิค เจ็ดล้านดอลลาร์!"

เห็นข้อความนี้ ชาร์ลส์ก็รู้ว่าจอห์นได้สังหารเจียนนา ดิแอนโทนิโอ หัวหน้าคามอร์ราและสมาชิกสภาสูง

นักฆ่าทุกคนที่ลงทะเบียนที่โรงแรมคอนติเนนทัลได้รับประกาศค่าหัวนี้ เมื่อดูข้อมูลในนั้น นักฆ่าหลายคนถึงกับพูดไม่ออก

นักฆ่าในตำนานอย่าง ชาร์ลส์ ดอยล์ เองก็เคยถูกประกาศค่าหัวเช่นกัน แต่รางวัลมีแค่สองล้านดอลลาร์เท่านั้น

นอกโรงแรมคอนติเนนทัล เป็นภาพการฆ่าหมู่ที่มีศพและเลือดเกลื่อนกลาดไปทั่ว

ครั้งนี้เป็นสัญญาค่าหัวสาธารณะที่ร้ายแรงกว่า โดยมีเป้าหมายเป็นอดีตนักฆ่าในตำนาน บาบายาก้า!

ค่าหัวสาธารณะกับสัญญาสังหารสาธารณะนั้นแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

อันแรกเป็นเพียงหนึ่งในภารกิจค่าหัวมากมายในรายการภารกิจของโรงแรมคอนติเนนทัล ในขณะที่อันหลังถูกส่งตรงถึงมือนักฆ่าทุกคน

นักฆ่าหน้าใหม่บางคนที่ไม่เข้าใจพละกำลังของจอห์นเลือกที่จะละทิ้งภารกิจ

ท้ายที่สุดแล้ว ทั้งสองคนต่างก็เป็นนักฆ่าในตำนาน

ชื่อเสียงของ ชาร์ลส์ ดอยล์ ได้รับการยืนยันเมื่อสามวันก่อน

และคงปลอดภัยที่จะสันนิษฐานว่าอดีตตำนานคนนี้คงไม่อ่อนแอไปกว่ากัน

ในทางกลับกัน นักฆ่ามากประสบการณ์บางคนที่เคยเห็นฝีมือของจอห์น วิคมาก่อน กลับสนใจภารกิจนี้

ถึงแม้จอห์นจะแข็งแกร่ง แต่ความสามารถของเขาก็อยู่ในขอบเขตที่พวกเขาเข้าใจ

เขาบาดเจ็บได้ถ้าถูกยิงและตายได้ถ้าโดนยิงที่หัว ยิ่งไปกว่านั้น จอห์น วิค ไม่สามารถฟันกระสุนให้ขาดครึ่งได้...

เจ็ดล้านดอลลาร์มากพอที่จะทำให้พวกเขาเสี่ยง

ขณะที่ชาร์ลส์กำลังจะออกจากบ้าน โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

"บอส จอห์น วิค คนที่คุณเคยช่วยไว้ก่อนหน้านี้ กลับมาอยู่ในรายชื่อค่าหัวอีกแล้ว"

"และครั้งนี้เป็นสัญญาสังหารสาธารณะ รางวัลตอนนี้ขึ้นไปถึงเจ็ดล้านดอลลาร์แล้ว"

"มูลค่าของเขาเพิ่มขึ้นเร็วมากจริงๆ!"

"บอส การลงทุนของคุณกับเขาอาจจะสูญเปล่านะ"

ชาร์ลส์ยิ้มพลางพูด "จินนี่ ไม่ต้องกังวล การลงทุนของฉันจะไม่สูญเปล่า และเขาจะไม่ตาย"

"บอส ถ้าคุณมั่นใจก็ดีแล้ว ฉันแค่อยากเตือนคุณ"

"อีกอย่าง ครอสส่งเงินมาให้เราสี่ล้านดอลลาร์ เขาอยากให้ฉันบอกคุณว่าเขาหาเงินสดของสโลนเจอแล้ว"

"แต่เขาไม่สามารถเข้าถึงเงินในบัญชีธนาคารได้ รวมถึงสมาชิกภราดรภาพคนอื่นๆ ด้วย ไม่มีใครสามารถเข้าถึงเงินในบัญชีธนาคารได้เลย"

ได้ยินว่ามีเงินเข้ามาเพิ่ม ชาร์ลส์หัวเราะ

"บอกเขาว่าฉันรับรู้ไมตรีจิตของเขาแล้ว ถ้ามีภารกิจอื่นอีก ช่วยเตือนให้เขาติดต่อสำนักงานชาร์ลส์"

ส่วนเรื่องเงินในบัญชีธนาคาร ชาร์ลส์ไม่สนใจ ท้ายที่สุดแล้ว เงินที่เข้าถึงไม่ได้ก็เหมือนไม่มีอยู่

วางสาย ชาร์ลส์ปิดประตู ขึ้นรถแล้วขับไปที่โรงแรมคอนติเนนทัล

"คุณชาร์ลส์ ดอยล์ ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง"

ชารอนทักทายชาร์ลส์อย่างให้เกียรติ

ชาร์ลส์ยิ้มตอบ "ชารอน ยินดีที่ได้พบคุณเช่นกัน"

"ผู้จัดการอยู่หรือเปล่า?"

ชารอนตอบ "เขาอยู่ที่นี่ตลอด"

"ต้องการให้ผมแจ้งเขาไหมครับ?"

ชาร์ลส์หัวเราะเบาๆ "ดีเลย"

ชารอนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร "ท่านครับ คุณชาร์ลส์ ดอยล์ ต้องการมาพบท่าน"

"ได้!"

หลังจากวางสาย ชารอนพูด

"ผู้จัดการอยู่ที่ห้องอาหารของโรงแรม คุณสามารถพบเขาได้ที่นั่น"

ชาร์ลส์พยักหน้าแล้วมุ่งหน้าไปยังห้องอาหารที่อยู่ชั้นใต้ดิน

เมื่อมาถึงห้องอาหาร เขาก็เห็นวินสตันที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อย่างรวดเร็ว เขาเดินไปนั่งตรงข้ามอีกฝ่าย

วินสตันพับหนังสือพิมพ์วางบนโต๊ะหลังจากปรับแว่น แล้วพูดช้าๆ

"ชาร์ลส์ คุณมาเพราะเรื่องของจอห์นใช่มั้ย?"

"ซานติโน ดิแอนโทนิโอไร้จรรยาบรรณ เพิ่งจะให้จอห์นทำตามคำสาบานเลือดเสร็จ ก็ประกาศค่าหัวเจ็ดล้านดอลลาร์ตามหาเขา"

ชาร์ลส์หยุดชั่วครู่แล้วพูดต่อ

"สิ่งที่สำคัญที่สุดคือจอห์น วิคต้องไม่ตาย เหรียญคำสาบานเลือดที่ฉันได้มาต้องไม่สูญเปล่า"

เห็นสีหน้าจริงจังของชาร์ลส์ วินสตันคิดในใจ: ประโยคสุดท้ายนั่นแหละคือเรื่องที่สำคัญจริงๆ

จากนั้นเขาก็พูดอย่างใจเย็น

"การประกาศค่าหัวเป็นสิทธิ์ที่สมาชิกทุกคนของโรงแรมคอนติเนนทัลมี"

"ยิ่งไปกว่านั้น ซานติโน ดิแอนโทนิโอได้สืบทอดตำแหน่งของตระกูลและกลายเป็นสมาชิกสภาสูงแล้ว เขามีสิทธิพิเศษและการประกาศค่าหัวก็มีเหตุผล"

"ที่สำคัญที่สุด เจียนนา ดิแอนโทนิโอเป็นสมาชิกสภาสูงมาตั้งแต่แรก"

"ถ้าจอห์นฆ่าสมาชิกสภาสูง เขาย่อมต้องเผชิญกับผลกระทบจากสภาสูงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้"

"ใครก็ตามที่ฆ่าสมาชิกสภาสูงจะต้องเผชิญกับผลที่ตามมา รวมถึงคนที่ช่วยเหลือเขาด้วย!"

ชาร์ลส์ยิ้มพลางพูด

"วินสตัน อย่าลืมตำแหน่งของเจียนนา ดิแอนโทนิโอ เธอแค่เป็นสมาชิกสภาสูง และเพิ่งเข้ามาไม่นาน"

"แม้แต่ซานติโน ดิแอนโทนิโอที่สืบทอดการนำคามอร์ราก็แค่เป็นสมาชิกสภาสูงเท่านั้น"

"พวกเขาไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคณะผู้บริหารสภาสูง ไม่ต้องพูดถึงหนึ่งในสิบสามที่นั่ง"

"นอกจากนี้ ผมไม่เชื่อว่าซานติโน ที่เข้ารับตำแหน่งแทนพี่สาวที่ถูกฆ่า จะรับมือกับการแก้แค้นของจอห์น วิคได้หลังจากทำให้เขาโกรธ"

"ไอ้หมอนี่เผาบ้านของจอห์น สถานที่ที่เขาเคยอยู่กับคนรัก"

วินสตันประเมินชาร์ลส์ครู่หนึ่งแล้วถามอย่างสงสัย

"คุณรู้จักจอห์นดีนี่"

ชาร์ลส์ยิ้ม

"วินสตัน จะพนันหรือไม่พนันก็ตาม ซานติโน ดิแอนโทนิโอ จะต้องมาขอลี้ภัยที่โรงแรมคอนติเนนทัลแน่นอน มันจะเกิดขึ้นคืนพรุ่งนี้"

มองชาร์ลส์ ดอยล์ที่เต็มไปด้วยความมั่นใจ วินสตันลุกขึ้นจากที่นั่งพลางพูด

"ผมก็เต็มไปด้วยความมั่นใจในตัวจอห์นเช่นกัน!"

"ขอให้สนุกกับเวลาที่โรงแรมคอนติเนนทัลนะ คุณชาร์ลส์"

มองวินสตันจากไป ชาร์ลส์รู้ว่าเขากำลังจะไปเอาเหรียญพันธะสัญญาเลือดคืนจากซานติโน ดิแอนโทนิโอ

ในตอนนี้ ชาร์ลส์ ดอล์ยส์ คิดในใจ

"มันมาแล้ว มันมาแล้ว ได้เวลาอันควรแล้ว!"

"สภาสูงที่ยืนหยัดมานานจนนับเวลาไม่ได้ ก็ควรจะมีการเปลี่ยนแปลงผู้นำได้แล้ว!"