บทที่ 30 กักขังปีศาจ (2)
เจตนาฆ่าถูกปลดปล่อยออกมา บรรยากาศนั้นหนักอึ้ง! ทำให้ขนสัตว์อย่างหัวจื้อนั้นลุกชันโดยไม่รู้ตัว เสียงกลืนน้ำลายอึกในลำคอดังมาเป็นระยะ สิงอวี้เซิงค่อนข้างมีความสามารถในการหลอกคนเช่นนี้ มุมปากของมู่ฉางถิงโค้งขึ้น จ้องรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดของภูติปีศาจจนพอใจแล้ว จึงเดินไปหยุดที่ด้านหลังของสิงอวี้เซิงอย่าง...
