ตอนที่แล้วบทที่ 243 เดินทางถึงงานเลี้ยง
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 245 ถ้าเธอยังพูดมากอีกคำ ฉันจะทำให้เธอพูดไม่ได้อีกเลย!

บทที่ 244 ฉันเป็นโรคแพ้คนโง่


[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 244 ฉันเป็นโรคแพ้คนโง่

สายตาของทุกคนในงานต่างจับจ้องไปที่ซูเฉียนโม่ การปรากฏตัวของเธอทำให้ทุกคนตะลึงงัน

ซูเฉียนโม่และกู่เฉินหนานเดินเข้ามาในงาน พนักงานต้อนรับด้านนอกปิดประตูห้องจัดเลี้ยงลง

เสียงปิดประตูที่ดูเหมือนไม่มีอะไรนี้ กลับดังก้องเหมือนนาฬิกาปลุกยามเช้า ปลุกทุกคนในห้องโถงให้ตื่นจากภวังค์

ทุกคนได้สติกลับคืนมา และรีบเอ่ยทักทายซูเฉียนโม่

"สวัสดีครับ คุณซู"

"คุณซูนี่งดงามจนสะกดทุกสายตาจริง ๆ คิดไม่ถึงเลยว่าที่เมืองของเราจะมี CEO ที่สวยขนาดนี้อยู่ด้วย"

"พวกเราต่างก็ชื่นชมในความสามารถของคุณซู หวังว่าคุณซูจะกรุณาให้คำแนะนำพวกเราด้วยนะครับ"

คำเยินยอมากมายดังขึ้นรอบ ๆ ตัวซูเฉียนโม่อาจเป็นเพราะเธอดูโดดเด่นเกินไป จนทำให้ทุกคนไม่ได้สังเกตเห็น กู่เฉินหนานที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เลย

"ทุกคนชมเกินไปแล้วค่ะ" ซูเฉียนโม่กล่าวพร้อมรอยยิ้ม ท่ามกลางสายตาของทุกคน เธอคว้าแขนของกู่เฉินหนานมาโอบไว้

ทันใดนั้นทุกคนก็ตกใจ และเพิ่งจะสังเกตเห็นกู่เฉินหนานที่อยู่ข้าง ๆ ซูเฉียนโม่

"ไม่ใช่ว่าวันนี้คุณซูจะมาคนเดียวหรอกเหรอ? ผู้ชายคนนี้เป็นใครกัน?"

มีคนถามขึ้นเบา ๆ

ชายคนเดิมเมื่อครู่ อธิบายกับคนในกลุ่มว่า "เฮ้ย ไม่ใช่หรอกมั้ง ผู้ชายคนนั้นก็คือคนที่ฉันบอกไปก่อนหน้านี้ไง คนขับรถของคุณซู!"

"ค..คนขับรถเนี่ยนะ?"

บางคนถึงกับอึ้งไปเลย

คุณซูโอบแขนเขาอยู่นะ นายบอกว่าเขาเป็นแค่คนขับรถของคุณซู?

นายเคยเห็น CEO ผู้หญิงคนไหน โอบแขนคนขับรถต่อหน้าธารกำนัลแบบนี้บ้าง?

"คุณซู คนนี้คือ?"

มีคนหนึ่งถามขึ้นด้วยความสงสัย

ในที่สุดก็มีคนถามถึงสิ่งที่ซูเฉียนโม่รอคอย เธอจงใจพากู่เฉินหนานมาในวันนี้ ก็เพื่อที่จะประกาศให้โลกรู้ว่า เธอคือแฟนของกู่เฉินหนาน! ตัดหน้าผู้หญิงคนอื่น ๆ

เธอเงยหน้ามองกู่เฉินหนานและพูดด้วยรอยยิ้มหวาน "เขาคือคู่หมั้นของฉันค่ะ กู่เฉินหนาน"

"ค..คู่หมั้น?!"

ทุกคนต่างตกใจ และคิดในใจ "คุณซูที่เพียบพร้อมขนาดนี้ มีคู่หมั้นแล้วเหรอเนี่ย น่าเสียดายจริง ๆ !"

ท่ามกลางฝูงชน มีผู้หญิงคนหนึ่งแสดงสีหน้าตกใจสุดขีด เมื่อเธอเห็นกู่เฉินหนานและได้ยินคำพูดของซูเฉียนโม่ปากของเธออ้าค้างราวกับว่าขากรรไกรหลุด ดวงตาก็กระตุกถี่ ๆ เหมือนกับคนเป็นโรคลมชัก

"กู้...กู่เฉินหนาน เป..เป็นคู่หมั้นของคุณซู?!"

ผู้หญิงคนนั้นก็คือ หลิวว่าน

เธอถอยหลังไปหลายก้าวด้วยความไม่อยากจะเชื่อ จนกระทั่งต้องยึดเสาในห้องจัดเลี้ยงไว้จึงหยุดได้

สีหน้าของเธอสับเปลี่ยนไปมาระหว่างตกใจ ประหลาดใจ สงสัย และไม่อยากจะเชื่อ ราวกับว่าเธอกำลังฝึกเปลี่ยนหน้ากากงิ้วอยู่

"ไม่ถูกต้อง แน่นอนว่าต้องมีอะไรไม่ถูกต้อง!"

"คุณซูเป็นคนเก่งขนาดนั้น ทำไมถึงไปชอบกู่เฉินหนานไอ้บ้านั่นได้?"

"อีกอย่าง กู่เฉินหนานกับคุณซูมันคนละโลกกันเลย เขาไปรู้จักกับคุณซูได้ยังไง?"

"ฉันยอมรับว่ากู่เฉินหนานหน้าตาดีมาก แต่ดูยังไงคุณซูก็ไม่น่าจะหาผู้ชายหน้าหวานแบบนั้นมาเป็นแฟนนะ?"

ไม่ใช่แค่หลิวว่านที่สงสัย คนอื่น ๆ ก็งุนงงเช่นกัน

เมื่อกี้ไม่ใช่ว่าบอกว่าคุณซูมากับคนขับรถเหรอ? ทำไมตอนนี้กลายเป็นคู่หมั้นไปได้?

คุณซูสามารถซื้อบริษัทใหญ่โตอย่างไฉ่หยิ่ง ได้ เป็นไปได้เหรอที่จะไม่มีคนขับรถ?

หรือว่า...ผู้ชายคนนี้เป็นทั้งคู่หมั้นและคนขับรถของคุณซู?

ไม่แน่ใจ รอดูต่อไปก่อนดีกว่า

"คุณซูเก่งขนาดนี้ คู่หมั้นของคุณซูคงจะไม่ธรรมดาเหมือนกันใช่ไหมครับ?" มีคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเพื่อผูกมิตร ก่อนจะหันไปถามกู่เฉินหนานว่า "คุณกู่ ไม่ทราบว่าคุณทำงานอะไรครับ?"

ผมทำงานอะไร?

กู่เฉินหนานมองไปยังสายตาที่คาดหวังของคนตรงหน้า ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบว่า "ปกติผมก็อยู่ที่บริษัท ช่วยเฉียนโม่จัดการเรื่องต่าง ๆ นิดหน่อย ไม่ได้มีอะไรน่าพูดถึงหรอกครับ"

เมื่อได้ยินคำตอบนี้ สีหน้าของทุกคนก็เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

เห็นได้ชัดว่า บริษัทที่กู่เฉินหนานพูดถึงก็คือไฉ่หยิ่ง ถ้าอย่างนั้น การที่เขาอยู่ที่บริษัทของคุณซูเป็นประจำ แสดงว่าเขาไม่ได้มีงานการอะไรทำ

ส่วนที่เขาบอกว่าช่วยคุณซูจัดการเรื่องต่าง ๆ นิดหน่อย ทุกคนก็คิดไปเองว่าคงเป็นงานจิปาถะเล็ก ๆ น้อย ๆ

อืมมม...

ถ้าอย่างนั้น คู่หมั้นของคุณซูก็เป็นแค่คนขับรถจริง ๆ น่ะสิ?

บ้าเอ๊ย! ไอ้หน้าหวาน!

เมื่อได้ข้อสรุปนี้ สายตาที่ทุกคนมองกู่เฉินหนานก็เปลี่ยนไป บางคนถึงกับหันกลับไปสนใจซูเฉียนโม่แทน

จริง ๆ แล้วก็ไม่ใช่ความผิดของคนอื่น

เป็นเพราะกู่เฉินหนานไม่ได้เปิดเผยตัวตนที่แท้จริง ยิ่งไปกว่านั้น วันนี้กู่เฉินหนานขับรถมาส่งซูเฉียนโม่ในสายตาของคนอื่น ๆ จึงมองว่าเขาเป็นแค่คนขับรถของเธอ

แต่ซูเฉียนโม่กลับบอกว่ากู่เฉินหนานคือคู่หมั้น

ดังนั้น ในสายตาของคนอื่น กู่เฉินหนานจึงกลายเป็นได้แค่ คนขับรถ+คู่หมั้น = ไอ้หน้าหวาน

หลิวว่านมองกู่เฉินหนานด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา

เธอยังคงไม่อยากจะเชื่อว่า ซูเฉียนโม่ CEO สาวผู้มากความสามารถ จะไปชอบกู่เฉินหนาน แถมยังหมั้นหมายและกลายเป็นคู่หมั้นของเขาอีก

คนที่เธอเคยดูถูก กลับกลายเป็นคู่หมั้นของ CEO ไฉ่หยิ่ง!

มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

ถ้าไม่เห็นความรุ่งโรจน์ของไฉ่หยิ่งเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา เธอคงคิดว่าซูเฉียนโม่เป็นผู้หญิงโง่ ๆ ไปแล้ว

ยิ่งได้เห็นเหตุการณ์ในวันนี้ ยิ่งทำให้หลิวว่านมั่นใจในสิ่งที่เธอเคยคิดตอนที่ไปดูตัวกับกู่เฉินหนาน

กู่เฉินหนานมันก็แค่ไอ้หน้าหวานที่หวังจะเกาะผู้หญิงกิน!

...

"คุณซู เชิญทางนี้เลยครับ รบกวนคุณซูให้คำแนะนำพวกเราด้วย"

"ใช่ครับคุณซู ผมมีคำถามมากมายอยากจะขอคำปรึกษา"

ผู้คนจากบริษัทเครื่องสำอางอื่น ๆ ต่างพากันรุมล้อมซูเฉียนโม่

เมื่อได้ยินคำเยินยอของทุกคน ซูเฉียนโม่รู้ดีว่านี่เป็นแค่คำพูดที่ใช้ในการเข้าสังคมไม่สามารถจริงจังได้ทั้งหมด เธอจึงพูดพร้อมกับรอยยิ้มว่า "เรื่องคำแนะนำ คงไม่ต้องหรอกค่ะ ทุกท่านล้วนเป็นผู้คร่ำหวอดในวงการเครื่องสำอาง ฉันต่างหากที่ต้องรบกวนทุกท่าน"

"คุณซูพูดอะไรอย่างนั้น พวกเราต่างหากที่..."

เมื่อเห็นซูเฉียนโม่พูดคุยกับคนอื่น ๆ กู่เฉินหนานจึงหยิบค็อกเทลส่งให้เธอ พร้อมกับส่งสายตาบอกเป็นนัยว่า หากมีอะไรให้เรียกเขาได้ตลอดเวลา จากนั้นก็เดินไปนั่งที่มุมห้องจัดเลี้ยง

ก่อนมางานวันนี้ กู่เฉินหนานรู้ดีว่า หากซูเฉียนโม่ปรากฏตัว เธอจะต้องกลายเป็นจุดสนใจ ไม่ใช่เพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอกของเธอเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะชื่อเสียงของไฉ่หยิ่งในปัจจุบัน

ถ้าสามารถสร้างสัมพันธ์อันดีกับไฉ่หยิ่งได้ บริษัทอื่น ๆ ก็จะสามารถเกาะกระแสไฉ่หยิ่งไปด้วย

"คิดไม่ถึงเลยว่าจะได้เจอนายที่นี่"

ในตอนนั้นเอง หลิวว่านถือแก้วไวน์แดง ฝ่าฝูงชนเข้ามาหากู่เฉินหนาน

เมื่อเห็นว่าเป็นหลิวว่านกู่เฉินหนานก็ยักไหล่ด้วยความประหลาดใจ "ใช่ คิดไม่ถึงเหมือนกัน"

หลิวว่านหันไปมองซูเฉียนโม่ที่กำลังพูดคุยอย่างสนุกสนานกับเหล่า CEO ก่อนจะหันกลับมาพูดว่า "รู้สึกดีไหมล่ะ ที่ได้เกาะกิ่งสูง?"

"นั่น CEO ของไฉ่หยิ่งเชียวนะ ฝันไปเถอะว่าจะมีวันนี้"

กู่เฉินหนานขมวดคิ้ว "มันเกี่ยวอะไรกับเธอ?"

"แน่นอนว่าไม่เกี่ยว" หลิวว่านส่ายหัวพร้อมกับหัวเราะ "ฉันแค่เกลียดผู้ชายกินข้าวบ้านเพื่อน เท่านั้นเอง"

"หึ" กู่เฉินหนานหัวเราะเยาะ "ขอโทษนะ ฉันเกลียดผู้หญิงที่มั่นหน้า รบกวนเธออย่าเข้ามาคุยกับฉัน ฉันเป็นโรคแพ้คนโง่"

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด