บทที่ 233 จักรพรรดิ์สวรรค์เย่: ข้ากลายเป็นลูกจ้างจริงๆแล้วใช่ไหม?
จักรพรรดิ์อู่ซือมองดูระฆังไร้ต้นกำเนิดในมือ เขาใช้เวลาครุ่นคิดและขัดแย้งในใจอยู่สักพัก ก่อนที่ในดวงตาของเขาจะฉายแววแน่วแน่ เขาตัดสินใจส่งมอบระฆังไร้ต้นกำเนิด นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว ไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถข้ามแม่น้ำได้ แล้วจะไปช่วยเหลือได้อย่างไร? ในวินาทีต่อมา จักรพรรดิ์อู่ซือสะบัดมือส่งระฆั...