บทที่ 134 ตายทั้งเป็นโดยไม่รู้ตัว
บทที่ 134 ตายทั้งเป็นโดยไม่รู้ตัว เมื่อสวีเฟิงหลันเห็นสายตาของอู๋เซี่ยน ดวงตาของเธอพลันสว่างวาบด้วยความหวัง เธอยิ้มเดินเข้าไปหาอู๋เซี่ยนและพยายามจะจับแขนของเขา แต่เขาหลบออกอย่างแผ่วเบา ในใจเธอได้แต่ถอนหายใจเบา ๆ ถูกเขารังเกียจอีกแล้ว... แต่ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการมีชีวิตรอด เธอคงไม่ต้องลดตัวมาทำอะไรแบบ...
