บทที่ 130 คนเจ้าเล่ห์เข้ามาอยู่รวมกัน
บทที่ 130 คนเจ้าเล่ห์เข้ามาอยู่รวมกัน ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าไป ทิ้งไว้เพียงแสงสลัวจาง ๆ ลมเย็นยามค่ำคืนพัดผ่านทำให้เศษหญ้าและใบไม้ที่กระจายอยู่บนพื้นปลิวไปมา ทำให้สุสานรกร้างแห่งนี้ดูเหงาเงียบและเศร้าสร้อยยิ่งขึ้นไปอีก บนลานวงกลมที่ว่างเปล่า บรรดาผู้ที่ฟื้นฟูร่างกายกันเสร็จแล้วต่างท้าทายสายลมเย็น และยื...
