บทที่ 287 ขอให้ช่วยหน่อย
เซียวจิ่นกลืนชาลงไปอย่างไม่สนใจนัก กล่าวว่า “ไม่เป็นไร ข้าจะรออีกหน่อยก็แล้วกัน” ท่าทางที่สงบนิ่งของเขายิ่งทำให้ซูเล่ออวิ๋นรู้สึกสงสัยขึ้นอีก เซียวจิ่นมาที่นี่เพื่ออะไรกันแน่ ซูเล่ออวิ๋นเดินตามสาวใช้ไปจนถึงสวน จากนั้นสาวใช้ก็เดินจากไป “คุณหนูซู” เสียงของหลิวเฟิงดังขึ้นมาจากข้างหลัง ทำให้ซูเล่ออวิ๋นห...