บทที่ 80 โรงแรมรุ่ยลี่ ตอนที่ 17
บทที่ 80 โรงแรมรุ่ยลี่ ตอนที่ 17
แม้ว่าพวกเขาจะค้นหาซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ก็ยังไม่พบอะไร อย่างน้อยพวกเขาก็มั่นใจว่าห้องนี้ไม่มีอะไรผิดปกติจริงๆ
เสิ่นชงหรานและพรรคพวกกลับมาอย่างไม่มีผลสำเร็จ โดยที่ผู้เข้าพักในโรงแรมไม่รู้เรื่องอะไรเลย
...
ในห้องหนึ่งบนชั้นสอง คู่รักคู่หนึ่งเพิ่งอาบน้ำเสร็จ
พวกเขาเป็นคู่รักที่กำลังอยู่ในช่วงหวานแหวว เดินทางมาท่องเที่ยวด้วยกัน ไม่คาดคิดว่าจะถูกกักตัวอยู่ในโรงแรมในคืนที่ไม่ได้ออกไปไหน
ในช่วงแรกฝ่ายหญิงรู้สึกกลัว แต่ด้วยคำปลอบโยนของแฟนหนุ่ม ประกอบกับพนักงานในโรงแรมที่ยังคงทำงานตามปกติ ทำให้ความกลัวค่อยๆ ลดลง
ในโรงแรมทุกอย่างยังคงปกติ ยกเว้นการขาดการเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ต
ขณะนี้ฝ่ายหญิงกำลังอาบน้ำในห้องน้ำ คิดว่าหลังจากนี้จะออกมาดูหนังที่ดาวน์โหลดเก็บไว้กับแฟน เธอจึงอารมณ์ดี ร้องเพลงเบาๆ ระหว่างอาบน้ำ
ที่โถงทางเดินของชั้นสอง ไฟเริ่มดับจากด้านในสุดแล้วค่อยๆ ดับต่อเนื่องออกมาด้านนอก
ไม่นานนัก ความมืดก็ปกคลุมไปทั่วทางเดิน เสียงฝีเท้าที่เบาแผ่วดังขึ้นในความมืด ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ จนกระทั่งหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่ง
ฝ่ายหญิงร้องเพลงเบาๆ ขณะล้างฟองสบู่ออกจากตัว ภายในห้องน้ำเล็กๆ เต็มไปด้วยไอน้ำจนทำให้ทัศนวิสัยพร่ามัว
ขณะที่แฟนหนุ่มนอนอยู่บนเตียงด้วยความเบื่อหน่าย รอให้เธออาบน้ำเสร็จ แท็บเล็ตถูกวางไว้บนเตียง พวกเขาดาวน์โหลดหนังไว้เผื่อจะไม่มีอินเทอร์เน็ตตอนออกเที่ยว และตอนนี้มันก็ได้ใช้จริงๆ
เมื่อรอจนเบื่อ เขานอนหงายบนเตียง ยกแท็บเล็ตขึ้นเพื่อเริ่มดูหนัง รอให้แฟนสาวออกมาจึงค่อยเลื่อนกลับไปดูตั้งแต่ต้น
หนังเริ่มเล่น แต่เพียงไม่กี่วินาที ไฟในห้องก็เริ่มกะพริบ
“นี่มันอะไรกัน...” เขาพึมพำกับตัวเอง ขณะที่ยังสังเกตดูว่าไฟเกิดอะไรขึ้น
เมื่อเขานั่งลุกขึ้น แท็บเล็ตที่กำลังเล่นหนังก็เริ่มมีเสียงซ่าๆ แปลกๆ เขามองหน้าจอแล้วพบว่าภาพเริ่มบิดเบี้ยว เขาขมวดคิ้วแล้วตบที่แท็บเล็ตเบาๆ
ไฟในห้องยังคงกะพริบอยู่ เป็นระยะๆ แสงไฟที่มืดสลับสว่าง สอดคล้องกับเสียงแปลกๆ ที่ดังออกมาจากแท็บเล็ตที่เล่นหนังอยู่ ทำให้บรรยากาศดูแปลกประหลาด
เขาเพิ่งรู้สึกขึ้นมาว่า ก่อนหน้านี้ยังได้ยินแฟนสาวร้องเพลงอยู่ ทำไมตอนนี้ถึงเงียบไปหมด
“โยวโยว?”
เขาเรียกชื่อแฟนสาว แต่ไม่ได้รับการตอบกลับใดๆ
เขารีบลุกจากเตียง แต่ไฟในห้องก็ดับลงทันที นึกถึงสถานการณ์แปลกๆ ในโรงแรมตอนนี้ เขาเริ่มรู้สึกกลัว
“โยวโยว เธออยู่ไหน?”
แม้จะกลัว แต่เขายังตัดสินใจเดินไปที่ห้องน้ำอย่างกล้าๆ กลัวๆ ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากเตียงนัก
“ซ่า—ฉันอยากให้เธอแต่งงานกับฉัน ตอนนี้เลย...แต่งงานกับฉัน...”
เขาได้ยินเสียงเพลงขึ้นมาอีกครั้ง เขารีบหันไปมองแท็บเล็ต เห็นว่ามันยังคงฉายหนังอยู่ แต่ในความมืด เขามองเห็นหน้าจอได้ชัดเจน เพลงที่ได้ยินนั้นเป็นเพลงรักยอดนิยมเมื่อหลายปีก่อน
“ที่รัก ฉันจะสร้างบ้านที่อบอุ่นที่สุดให้กับเธอ...”
ภาพบนหน้าจอยังคงเป็นเนื้อเรื่องในหนัง แต่เสียงที่ออกมาเป็นเพลง และดูเหมือนจะไม่ใช่เสียงต้นฉบับ
เหงื่อเย็นไหลออกมาตามขมับของเขา
“ตอนนี้ฉันคุกเข่าข้างหนึ่งแล้ว เธอจะยอมเชื่อใจฉันไหม...” เมื่อถึงตรงนี้ เสียงเพลงเปลี่ยนเป็นโทนที่แปลกประหลาด ไม่เหลือความสดใสร่าเริงเหมือนเพลงต้นฉบับเลย
ไม่รู้ทำไม สายตาของเขาถูกดึงไปที่ข้างเตียง ด้วยแสงจากแท็บเล็ต เขามองเห็นร่างคนหนึ่งยืนอยู่ที่ปลายเตียง
เขาเริ่มหายใจถี่ขึ้นเล็กน้อย สายตาเหมือนถูกสะกดไม่ให้ละจากเงาที่ปลายเตียงได้
“ใครอยู่ตรงนั้น โยวโยว เธอใช่ไหม...”
ในห้องที่เต็มไปด้วยเพลงที่น่าขนลุก เสียงถามของเขาก็เงียบลง
จากนั้นร่างกายของเขาก็เริ่มสั่นเทา ขายกขึ้นจากพื้น เขาดิ้นรนอย่างสุดชีวิตแต่ไม่อาจหลุดพ้นได้
เสียง “ฉึก” ดังขึ้น เลือดอุ่นจำนวนมากกระจายเต็มพื้นพรม...
...
ในห้องน้ำ ฝ่ายหญิงอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอสวมชุดนอนยาวและใช้ผ้าเช็ดผม คิดจะออกไปเซอร์ไพรส์แฟนหนุ่มด้วยท่าทีสวยงามหลังอาบน้ำเสร็จ
เมื่อเปิดประตูห้องน้ำ ไอน้ำจำนวนมากพวยพุ่งออกมา แต่ข้างนอกกลับมืดสนิท
เธอยืนงงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนคิดว่าแฟนหนุ่มคงอยากจะทำเซอร์ไพรส์หรือตั้งใจจะแกล้งเธอ
“ดึกขนาดนี้แล้ว ยังจะเล่นอีก รีบเปิดไฟสิ”
เธอก้าวออกจากห้องน้ำ แต่จู่ๆ ก็ได้กลิ่นคาวเลือดฉุนเตะจมูก หญิงสาวที่คุ้นเคยกับกลิ่นเลือดเพราะประจำเดือนที่มาทุกเดือนก็ไม่แปลกใจมากนัก...
"นี่มันอะไร ทำไมถึงได้มีกลิ่นคาวเลือดขนาดนี้" หญิงสาวบ่นพลางยกมือปิดจมูกด้วยความรังเกียจ
เธอก้าวไปข้างหน้าอีกสองสามก้าว แต่รู้สึกเหมือนเหยียบอะไรที่เหนียวหนึบๆ ใต้ฝ่าเท้า เธอเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จแท้ๆ
"ถ้าเธอยังไม่เปิดไฟ ฉันจะโกรธแล้วนะ เร็วๆ หน่อยสิ"
แต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับใดๆ เธอเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ
หญิงสาวเริ่มหายใจช้าลง ร่างกายที่อบอุ่นหลังจากอาบน้ำเริ่มเย็นลงอย่างรวดเร็วจากบรรยากาศที่น่ากลัวรอบตัว
เธอค่อยๆ ถอยหลัง คิดจะเปิดประตูเพื่อดูด้านนอก
แต่เมื่อถอยหลังไปได้สักพัก เธอรู้สึกถึงบางอย่างสัมผัสที่ไหล่
"อ๊า!" หญิงสาวตกใจจนไม่กล้าถอยหลังอีกต่อไป เธอรีบวิ่งไปข้างหน้าโดยไม่สนใจของเหนียวๆ ใต้ฝ่าเท้า
ทันใดนั้น ขาของเธอลื่นจนล้มลงกับพื้นพรม กลิ่นคาวเลือดพุ่งเข้าจมูกอย่างแรง
นี่มันเลือดจริงๆ และยังอุ่นอยู่!
หญิงสาวรีบเช็ดเลือดบนมือกับชุดนอนยาวของเธอ เธอจับขอบเตียงเพื่อดันตัวขึ้น
ขณะที่น้ำตาไหลคลอเต็มตา อยู่ๆ ก็มีเสียงแปลกๆ ดังขึ้นข้างๆ และห้องที่มืดสนิทก็สว่างขึ้นเล็กน้อย
เธอเงยหน้ามอง พบว่าแสงสว่างนั้นมาจากแท็บเล็ตที่พวกเขานำมาดูหนังขณะท่องเที่ยว
ตอนนี้แท็บเล็ตกำลังเล่นหนังเรื่องที่พวกเขาตั้งใจจะดูหลังจากนี้
หญิงสาวยื่นมือที่สั่นเทาไปหยิบแท็บเล็ตขึ้นมา เมื่อได้มาอยู่ในมือแล้ว เธอก็เริ่มลังเลว่าจะใช้แสงจากแท็บเล็ตส่องดูสิ่งที่เธอสัมผัสเมื่อครู่ดีไหม
แต่เมื่อคิดถึงความรู้สึกนั้น มันเหมือนกับการสัมผัสกับเท้าของใครบางคน
เธอยังคงยืนหันหลังให้ประตู ไม่กล้าหันไปมอง
“แป๊ะ!”
ไฟในห้องสว่างขึ้น หญิงสาวเห็นเลือดที่เลอะอยู่บนมือและชุดของเธอ
เธอหอบหายใจแรง วางแท็บเล็ตลงและก้มมองไปที่พื้นพรม ซึ่งตอนนี้ชุ่มไปด้วยเลือด
เมื่อเธอเงยหน้ามองอีกครั้ง ไม่พบร่องรอยของแฟนหนุ่ม หญิงสาวรู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว
เธอตัดสินใจรวบรวมความกล้า ค่อยๆ หันกลับมา
เธอพบแฟนหนุ่มของเธอ ร่างของเขาถูกแขวนค้างกลางอากาศโดยที่คอถูกเฉือนออกครึ่งหนึ่ง แขวนอยู่บนเพดาน ร่างกายเต็มไปด้วยรอยฉีกขาด ราวกับถูกสัตว์ป่าทำร้าย
สิ่งที่เธอสัมผัสเมื่อครู่ก็คือเท้าของแฟนหนุ่มที่ตายแล้ว
“ไม่... ไม่จริง...” หญิงสาวส่ายหน้า น้ำตาไหลริน
เพียงไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ แฟนหนุ่มของเธอยังเล่นหัวกับเธออยู่ แต่ตอนนี้เขากลับถูกฆ่าในสภาพน่าสยดสยองโดยที่เธอไม่ได้ยินอะไรเลย
“ไม่จริง เธอจะตายได้ยังไง!”
หญิงสาวทรุดตัวลงนั่งบนพรม ร้องไห้คร่ำครวญอยู่ครู่หนึ่ง แต่เสียงร้องไห้ของเธอก็เงียบลงอย่างรวดเร็ว
จากมุมมองที่นั่งอยู่บนพื้น เธอเห็นบางสิ่งอยู่เบื้องหน้า
มันคือขาของใครบางคน ข้อเท้าขวาเบี้ยวผิดรูป เหมือนกระดูกหัก
เธอเงยหน้าขึ้น สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ
เธอไม่สนใจความน่ากลัวของเจ้าของขาคู่นั้น พุ่งตัวเข้าใส่ด้วยความไม่ลังเล “ฉันจะฆ่าแก!”
เสียงดังปะทะกันสองสามครั้งในห้อง ก่อนที่ทุกอย่างจะกลับสู่ความเงียบ
ในห้องที่สว่างไสว ร่างของคู่รักทั้งสองถูกแขวนอยู่บนเพดาน แกว่งไกวอย่างช้าๆ
ไฟในทางเดินข้างนอกกลับมาสว่างอีกครั้ง ราวกับว่าไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้น
...........