บทที่ 434 : บุกถึงถ้ำสือถัว
มีเพียงซาเซิงผู้ซื่อสัตย์เท่านั้นที่ยังคงเงียบไม่พูดอะไร เจียงหานได้ยินคำถามแล้วหัวเราะเย็นๆ ก่อนจะกล่าวว่า “ปล่อยเขาไป? ไม่มีทาง ข้าจงใจให้เขาหนีไปต่างหาก” “จงใจให้เขาหนีไป?” จูปาจี้มองด้วยความสงสัยอย่างมาก “ถูกต้อง เจ้าโง่ เจ้ารู้ไหมว่าหลังจากพญานกทองปีกใหญ่หนีไปแล้ว มันจะไปที่ไหน?” “ไปที่ไหนล่ะ?...
