บทที่ 36 ความประทับใจของนักท่องเที่ยว! ผลิตภัณฑ์คุณภาพระดับ 2 ชิ้นแรก!
หลังจากจางตงและหลิวลี่ได้บัตรเข้าชมทุ่งดอกคาโนล่า ทั้งคู่ก็เดินไปตรวจบัตรด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความสุข
ส่วนด้านล่างนั้น รถของเฉินเหยียนก็เคลื่อนตัวออกไปพร้อมกับหลิวหลุย เสียงเร่งเครื่องที่ดังแสดงให้เห็นว่าคงไม่พอใจนัก
ผู้คนมักมีความรู้สึกที่แตกต่างกัน
ไม่นานนักก็มีเสียงรถคันใหม่เข้ามาจอดที่ลานจอดด้านล่าง จ้าวหลิน หัวหน้าพนักงานขายบัตรออกมาทำหน้าที่ต้อนรับ
มีรถเก๋งสองคันจอดและผู้คนกลุ่มหนึ่งเดินตรงไปยังศูนย์บริการ
“ยินดีต้อนรับนักท่องเที่ยวทุกท่านค่ะ ท่านสามารถซื้อตั๋วได้ที่ศูนย์บริการแล้วเดินไปชมทุ่งดอกไม้ได้เลยค่ะ” จ้าวหลินกล่าวต้อนรับด้วยรอยยิ้ม พร้อมชี้แนะอย่างมืออาชีพ
นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้เดินตามคำแนะนำเข้าไปยังศูนย์บริการทันที
หลินเจียลี่เป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ชื่นชอบการท่องเที่ยว ครั้งนี้เธอลางานกลับมาเพื่อจัดการธุระ แต่กลับถูกวิดีโอโฆษณาที่ห้างต้าเหรินฝาดึงดูดใจและพอรู้ว่าบ้านเกิดของเธอมีทุ่งดอกคาโนล่าสวยงามแบบนี้ก็ยิ่งสนใจ
เธอจึงใช้วันหยุดที่เหลือพาน้องสาวมาที่นี่ทันที
การมีแหล่งท่องเที่ยวที่บ้านเกิดนับเป็นข้อดีของการอยู่ใกล้สถานที่ท่องเที่ยว และทุ่งดอกคาโนล่าที่ฟาร์มหลียวนนี้ดูน่าดึงดูดใจมาก
สำหรับราคาบัตรเข้าชม 50 หยวนก็ไม่ใช่ปัญหา หากทุ่งดอกไม้ที่ได้ชมจริงๆ มีความสวยสักครึ่งหนึ่งจากในวิดีโอโฆษณา ก็นับว่าคุ้มแล้ว
เมื่อเข้าไปในศูนย์บริการ หลินเจียลี่ก็รู้สึกถึงอารมณ์ที่ดีขึ้นทันที ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความสงสัยในตอนแรก แต่มันชัดเจนว่าเธอรู้สึกผ่อนคลายขึ้น
เสียงของพี่สาวดังขึ้น “เจียลี่ เธอรู้สึกไหมว่าศูนย์บริการนี้ทำออกมาได้ดีจริงๆ แค่เข้ามาก็รู้สึกผ่อนคลายแล้ว”
นักท่องเที่ยวที่อยู่ข้างๆก็เห็นด้วย
“ใช่เลย สร้างได้ดีจริงๆ ทำให้รู้สึกสบายตามาก”
“อืม ของที่สวยก็ย่อมทำให้คนรู้สึกดี”
หลินเจียลี่ประหลาดใจที่ทุกคนก็รู้สึกได้เช่นเดียวกัน และศูนย์บริการนี้ดูสวยงามอย่างมาก เหมือนกับว่ามีผู้เชี่ยวชาญมาดูแลการออกแบบเลยทีเดียว
เธอซื้อบัตรและเข้าไปตรวจบัตร จากนั้นก็เดินไปยังทุ่งดอกคาโนล่าที่อยู่ไม่ไกลจากจุดตรวจบัตรนัก
ทันทีที่เธอเห็นทุ่งดอกไม้สีทองอร่าม แววตาเธอก็หยุดอยู่ที่ภาพนั้นด้วยความตะลึง มันงดงามจนไม่สามารถหาคำบรรยายได้
ความสวยงามที่เห็นนี้เกิดจากคุณสมบัติ “เพิ่มความดึงดูดใจในการชม”
เดิมทีเธอเคยกังวลว่าวิดีโอที่โปรโมตอาจดูเกินจริง และเมื่อได้เห็นสถานที่จริงอาจไม่สวยเท่า ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติในยุคที่การโปรโมตเกินจริงทางออนไลน์แพร่หลาย จนเกิดวิดีโอเปรียบเทียบความต่างระหว่างสิ่งที่โปรโมตกับความจริงขึ้นมากมาย
เหมือนกับนักรีวิวที่เปิดฟิลเตอร์แล้วทำให้ภาพดูสวยงามเกินจริง
แต่เธอไม่คาดคิดเลยว่า ทุ่งดอกคาโนล่าที่บ้านเกิดแห่งนี้จะซื่อสัตย์กับความงามจริงๆ ภาพที่เห็นตรงหน้าดูสวยงามกว่าในโฆษณาเสียอีก และมีเสน่ห์มากจริงๆ
เธอยืนยันได้ว่าไม่มีทุ่งดอกคาโนล่าใดในประเทศที่เทียบได้
เสียงอุทานชื่นชมจากรอบข้างก็ดังขึ้นต่อเนื่อง
“สวยมาก รู้สึกว่าสวยกว่าในวิดีโออีก ดูแล้วรู้สึกสดชื่นมาก”
“ใช่เลย ฉันไม่เคยเห็นทุ่งดอกคาโนล่าที่สวยแบบนี้มาก่อนเลย”
หลินเจียลี่เห็นด้วยกับพี่สาวและคนรอบข้างจนต้องหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายวิดีโอทันที
“สวยจริงๆ” หลินเจียลี่พึมพำกับตัวเอง เมื่อปรับมือถือเพื่อถ่ายวิดีโออีกครั้ง เธอก็ประหลาดใจเพราะวิดีโอนั้นมีความรู้สึกของมุมกล้องและแสงที่สวยงามไปในตัว
นักศึกษาคณะถ่ายภาพเก่งๆ ก็คงถ่ายไม่ได้แบบนี้ใช่ไหม?
ไม่เพียงแต่เธอ คนที่มากับเธอก็หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายและพบว่าวิดีโอที่ถ่ายออกมาก็ดูสวยมาก มีความดึงดูดเหมือนในโฆษณา
หลินเจียลี่ลองถ่ายวิดีโออีกสองคลิปก็ยืนยันได้ว่า ทุ่งดอกคาโนล่าแห่งนี้ถ่ายออกมายังไงก็ดูสวย
เธอรู้ตัวดีว่าฝีมือการถ่ายภาพของตัวเองเป็นอย่างไร หากถ่ายออกมาได้สวยขนาดนี้ ก็บอกได้ว่าทุ่งดอกคาโนล่าตรงหน้านี้สวยจริงๆ
“ตอนนี้ฉันเชื่อคำที่พูดถึงหลักสามข้อในการถ่ายภาพแล้ว!” พี่สาวของเธอกล่าว
หลินเจียลี่จึงถามว่า “หนึ่ง นางแบบต้องสวย สอง นางแบบต้องสวย สาม นางแบบต้องสวย ใช่ไหม?”
พี่สาวส่ายหน้าพลางแก้ไขว่า “หนึ่ง วิวต้องสวย สอง วิวต้องสวย สาม วิวต้องสวย”
หลินเจียลี่หัวเราะและเห็นด้วย หลักการเหล่านี้สามารถใช้ร่วมกันได้
สิ่งสวยงามไม่จำเป็นต้องผ่านการปรับแต่งมากมาย แค่ถ่ายภาพในจุดที่สวยงามจริงๆก็สามารถสร้างความดึงดูดได้เหมือนกับวิดีโอที่เธอถ่าย
หลินเจียลี่อดไม่ได้ที่จะส่งวิดีโอเข้ากลุ่มเพื่อนในมหาวิทยาลัย พร้อมกับข้อความว่า “เพื่อนๆ มาแบ่งปันทุ่งดอกคาโนล่าที่สวยที่สุดในประเทศ”
ทันใดนั้น กลุ่มก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“ว้าว เจียลี่ นี่คือที่ไหนกัน ทุ่งดอกไม้สวยมาก!”
“ขอพิกัดด่วน แค่วิดีโอก็ทำให้ฉันอยากไปเที่ยวแล้ว”
“เจียลี่ลางานไปเที่ยวเหรอ ใจร้ายมาก ทำเอาพวกเราตาร้อนกันหมด!”
“นี่ทุ่งดอกไม้ที่บ้านเกิดฉันเองนะ ฉันลางานกลับมาทำธุระ แล้วมาแวะดูทุ่งดอกไม้ที่นี่” หลินเจียลี่ตอบในกลุ่มพลางยิ้ม เธอมั่นใจว่าคนในกลุ่มคงถูกดึงดูดให้มาที่นี่เหมือนที่เธอเคยโดนมาแล้ว
ไม่เพียงแต่หลินเจียลี่ คนอื่นๆ ที่มาที่นี่ก็ต่างถ่ายวิดีโอและโพสต์ลงในกลุ่มต่างๆ รวมถึงในWechat ทำให้มีคนสนใจทุ่งดอกคาโนล่านี้มากขึ้นเรื่อยๆ
…
จางหลินนั่งอยู่ในมุมหนึ่งของร้านอาหารและตรวจสอบ “ภารกิจต้อนรับนักท่องเที่ยว” เกมในจิตใจ
ในแต่ละช่วงเวลา มีนักท่องเที่ยวเข้ามาเรื่อยๆ ทำให้ยอดนักท่องเที่ยวในภารกิจนี้เพิ่มขึ้น โดยหากเขาต้อนรับนักท่องเที่ยวได้ 100 คน เขาจะได้รับรางวัลภารกิจแรก
เมื่อถึงเวลา 11 โมง จำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเยือนก็ถึง 85 คนแล้ว
คิดเป็นรายได้จากบัตรเข้าชมรวมเป็นเงิน 4,250 หยวน
ถึงแม้จำนวนนี้จะน้อยกว่ากำไรจากการขายลูกพีช 1,500 จินและซันไชน์โรส 1,000 จินซึ่งสร้างรายได้วันละ 64,000 หยวน แต่สำหรับการเปิดให้บริการวันแรกก็ถือว่าดีมาก เพราะจะมีคนมาใช้บริการร้านอาหารช่วงกลางวันเพิ่มด้วย และตอนบ่ายก็จะยังมีนักท่องเที่ยวเดินทางมาอีก
ในอนาคตเมื่อตัวสถานที่มีชื่อเสียงมากขึ้น นักท่องเที่ยวก็จะมากันแน่นอน
ภารกิจต้อนรับนักท่องเที่ยวให้ครบ 100 คนนั้น คงจะสำเร็จก่อนเที่ยงนี้แน่ๆ
ขณะนั้นเอง เขาได้รับข้อความจากฟู่เหยาในWechatว่า “ลุงคะ คาบสุดท้ายแล้วค่ะ”
จางหลินนึกขึ้นได้ว่าเขาสัญญาไว้ว่าจะไปรับฟู่เหยาในวันเปิดฟาร์ม
เขารีบขี่สกู๊ตเตอร์ไปยังหน้าโรงเรียนมัธยมอี้จงในเมืองอวี๋เฉิง และส่งวิดีโอไปให้ฟู่เหยาดู
ระหว่างที่เขากำลังรอ จู่ๆ ก็มีเสียงแจ้งเตือนจากเกมดังขึ้นในจิตใจ:
“ยินดีด้วย คุณได้บรรลุภารกิจต้อนรับนักท่องเที่ยวครบ 100 คน ได้รับรางวัลภารกิจคือ ตลาดจะมีการเปิดจำหน่ายผลิตภัณฑ์พิเศษ ‘ดอกสายน้ำผึ้งแห้งชนิดพิเศษ’ โดยมีโควตาให้ซื้อวันละ 1 จิน”
จางหลินเห็นรางวัลเป็นดอกสายน้ำผึ้งแห้งเพียงแค่ 1 จิน ก็อดคิดว่ารางวัลนี้จะน้อยไปหน่อย
แต่ในจังหวะนั้น มีข้อความจากเกมโผล่ขึ้นมาอีกครั้ง:
“ยินดีด้วย เมื่อเกิดการรีเฟรชรายการดอกสายน้ำผึ้งแห้ง คุณได้รับการรีเฟรชสินค้าคุณภาพสูง ซึ่งเพิ่มระดับคุณภาพสินค้าเป็น +2!”
จางหลินตกใจเมื่อเห็นข้อความนี้แล้วเผยรอยยิ้มออกมา
ในเกม《นักเล่นเกษตรรายใหญ่》 ส่วนใหญ่ผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่จะมีคุณภาพระดับ 1 แต่บางครั้งก็จะมีการรีเฟรชสินค้าคุณภาพสูง ทำให้ผลิตภัณฑ์บางรายการเปลี่ยนเป็นคุณภาพระดับ 2
สินค้าที่มีคุณภาพสูงนี้มักจะกลายเป็นสินค้าตราสัญลักษณ์ที่สำคัญของผู้เล่นได้
เพียงแต่โอกาสเกิดการรีเฟรชคุณภาพสูงนั้นต่ำมาก
การที่เกมมอบสินค้าคุณภาพ 2 ให้กับเขานั้นถือเป็นโชคดีอย่างมาก
เขาเปิดดูตลาดในเกมทันทีและพบรายการ “ดอกสายน้ำผึ้งแห้งคุณภาพ 2” ราคาอยู่ที่ 45 หยวนต่อ 1 จิน และสามารถซื้อได้วันละ 1 จิน
สินค้าเกมระดับคุณภาพ 1 ก็มีความพิเศษอยู่แล้ว และเมื่อเพิ่มมาเป็นคุณภาพระดับ 2 เขายิ่งรู้สึกคาดหวังกับผลลัพธ์ที่จะได้มากขึ้น
(จบบท)
