บทที่ 303 หลบเร้นอย่างสงบในชนบท
บทที่ 303 หลบเร้นอย่างสงบในชนบท หยางจิ่วกดหัวของศพไว้แน่น ศพจึงเงยหน้าขึ้นมาไม่ได้ "ซู่ๆๆ" เข็มดอกท้อกับด้ายยั้งเมฆา เย็บทะลุผ่านหัวของศพอย่างต่อเนื่อง หยางจิ่วเย็บหัวที่แตกออก กลับเข้าที่เดิม "เจ้… เจ้า… เจ้าเป็นใครกันแน่?" วิญญาณของศพผู้ชาย ปรากฏตัวต่อหน้าหยางจิ่วอย่างกะทันหัน เขามองสิ่งที่หยางจิ่...