บทที่ 29
ภายในสนามบินกว้างขวาง แสงไฟสว่างจ้า ผู้คนเดินไปมาพลุกพล่าน เสียงเซ็งแซ่ต่างๆกลบเสียงสะอื้นของซังจื้อเอาไว้ เธอรู้สึกตอนนี้เธอตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เธออยากจะหาที่กำบังซ่อนตัว อยากจะหยุดน้ำตาที่ไหลนี่และทำเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น จะอะไรก็ได้ อย่างน้อยๆต้องไม่ใช่ที่เป็นอยู่แบบนี้ เธอรู้สึกอ...
