บทที่ 229 สุดยอด!
บทที่ 229 สุดยอด! ฉู่เฉินไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้กับหมั่วอู๋โหยวมากนัก ซ่งชิวก็ไม่กล้าพูดมาก ขับรถอย่างระมัดระวัง มาถึงโรงพยาบาล หมั่วอู๋โหยวผลักประตูห้องพักผู้ป่วยออกไป เท้าหยุดชะงัก มองดูข้างในห้อง ดีใจมาก “คุณปู่ ทำไมคุณปู่ถึงลุกขึ้นนั่งได้แล้ว?” หมั่วเสียนดูมีชีวิตชีวา ได้ยินดังนั้น เขาก็หัวเราะเสี...
