บทที่ 168 เพียงแค่มุขนายท่านหนึ่ง!
ราวกับดาวตกที่ลุกโชนพุ่งทะลุชั้นเมฆ ร่างอันแหลมคมนั้นทิ้งเส้นทางสว่างไสวไว้บนท้องฟ้า เมื่อชุดขาวนั้นก้าวย่างมาถึง ขุนเขาทั้งหลายก็สั่นสะเทือน! จวบจนบัดนี้ ทุกคนจึงได้เห็นโฉมหน้าของเขาอย่างชัดเจน นั่นคือชายหนุ่มชุดขาวผู้ถือทวนศักดิ์สิทธิ์ ก้าวเหินอากาศมา ระหว่างคิ้วมีเส้นทองเปล่งประกายจ้า ท้องฟ้าไม่...
