บทที่ 16: ข้อเสนอที่ราคาสูงลิ่ว

ครอสยืนรออยู่ข้างนอกสักพัก เขามาหาจินนี่เพราะความจำเป็น

ตั้งแต่จินนี่ออกจากภราดรภาพนักฆ่าเมื่อปีที่แล้ว พวกเขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ถ้าไม่ใช่เพราะสโลนกำลังเล็งลูกชายของเขา เขาคงไม่มารบกวนจินนี่

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เมื่อได้ยินคำว่า "เชิญเข้ามา" ครอสรู้สึกโล่งใจ ดูเหมือนพวกเขาพร้อมจะพูดคุยเรื่องนี้แล้ว

เขาก้าวเข้าสำนักงาน ครอสมองสำรวจคนทั้งสามในห้อง - ชายเอเชียที่มีแผลเป็นบนใบหน้า ชายหนุ่มรูปงาม และจินนี่

เขาไม่แน่ใจว่าควรคุยเรื่องภารกิจกับใคร จึงมองไปที่จินนี่

จินนี่แนะนำ "บอสคะ นี่คือครอส เขาเป็นคนที่ต้องการความช่วยเหลือจากเรา"

"คุณครอส นี่บอสของฉัน ชาร์ลส์ ดอยล์ เขาช่วยจัดการสถานการณ์ของคุณได้"

ชาร์ลส์นึกถึงภาพในหนัง ได้ยินคำแนะนำของจินนี่และมองชายวัยกลางคนตรงหน้า

ภาพของครอสในหนังเริ่มตรงกับภาพของชายตรงหน้า

เขานึกขึ้นได้ ภราดรภาพนักฆ่าดูเหมือนจะมีสมบัติบางอย่าง รวมถึงสิ่งของลึกลับด้วย

สมบัตินั้นคือยาขี้ผึ้งที่ภราดรภาพนักฆ่าใช้ - อาการบาดเจ็บอย่างฟกช้ำ บาดแผล กระดูกหัก จะหายภายในไม่กี่ชั่วโมง

สำหรับชาร์ลส์ที่ตอนนี้ไม่มีนินจาแพทย์หรือนินจุตสึทางการแพทย์ สูตรลับนี้เป็นสินทรัพย์ล้ำค่า

สายตาเขาเป็นประกาย อีกสิ่งหนึ่งที่ลึกลับคือกี่ทอแห่งโชคชะตา หลังทอผ้า กี่นี้จะทิ้งตัวเลขพิเศษไว้

การถอดรหัสเลขฐานสองจะเผยชื่อ และภราดรภาพนักฆ่าจะส่งนักฆ่าไปสังหารคนเหล่านั้น

กี่ทอแห่งโชคชะตากำหนดชีวิตและศีลธรรมของคนบางคน คนที่ชื่อปรากฏล้วนเป็นคนชั่ว ถูกลิขิตให้ตาย

แม้ว่าพวกเขาจะยังไม่ได้ก่ออาชญากรรมใดๆ

ประสบการณ์วัยเด็กของฟอกซ์เป็นข้อพิสูจน์ความแท้จริงของกี่ทอแห่งโชคชะตา

เขาครุ่นคิด ภราดรภาพนักฆ่าดำรงอยู่มาหลายศตวรรษเพราะกี่ทอนี้

ฟังดูค่อนข้างไร้สาระ - ในสังคมสมัยใหม่ กลุ่มนักฆ่าฝีมือดีเชื่อฟังคำสั่งของกี่ทอเพื่อสังหาร

แต่ชาร์ลส์คิดว่านี่ไม่ใช่สังคมสมัยใหม่ธรรมดา แต่เป็นโลกมาร์เวลที่เทคโนโลยี เวทมนตร์ และพลังเทพอยู่ร่วมกัน

บางทีกี่ทอแห่งโชคชะตานี้อาจจะพิเศษจริงๆ?

ใครจะรู้ มันอาจเป็นสมบัติที่เกี่ยวข้องกับโชคชะตาก็ได้?

ความคิดทั้งหมดแวบผ่านในชั่วพริบตา ชาร์ลส์พูดอย่างอบอุ่น "อิรุกะ พาแขกของเราไปห้องประชุมด้วย"

เห็นชาร์ลส์กระตือรือร้น จินนี่ก็ยิ้ม นำครอสเข้าห้องประชุม อิรุกะเดินมาถาม

"ทุกท่านต้องการดื่มอะไรดีครับ? กาแฟ วิสกี้ หรือน้ำเย็น?"

ชาร์ลส์ "ขอวิสกี้แก้วหนึ่ง"

จินนี่ "ขอกาแฟค่ะ"

ครอสตอบ "น้ำเย็นครับ"

"รอสักครู่นะคะ เดี๋ยวกลับมา" อิรุกะพูดและรีบออกไปจัดการตามคำขอ

ชาร์ลส์เอ่ย "คุณครอส เล่าเรื่องภารกิจให้เราฟังหน่อย"

ครอสนั่งตัวตรง หยิบรูปจากกระเป๋าวางบนโต๊ะ "ผมต้องการให้คุณส่งคนไปคุ้มครองลูกชายผม"

"เขาถูกสโลนจากภราดรภาพนักฆ่าเล็งเอาไว้ ผมพาเขาหนีไปไม่ได้ จึงต้องรบกวนให้คุณช่วยคุ้มครอง"

ชาร์ลส์หยิบรูปขึ้นมาดู

ใช่ เด็กที่โชคร้ายคนนั้น ถูกพ่อทิ้ง ถูกแฟนสาวทรยศ

และสุดท้ายถูกสโลนและคนอื่นๆ หลอก นำไปสู่การฆ่าพ่อตัวเอง

"คุณครอส ผมได้ยินว่าคุณเพิ่งออกจากองค์กรนี้ คงพอเข้าใจพละกำลังของพวกเขา"

"องค์กรที่ดำรงอยู่มาหลายศตวรรษจะไม่ยอมล้มเลิกการเล็งเป้าใครง่ายๆ!"

ครอสลังเลครู่หนึ่ง "หมายความว่าไง?"

ใบหน้าชาร์ลส์เปื้อนรอยยิ้ม "เรื่องเพิ่มเงินไงครับ!"

จังหวะที่ครอสกำลังจะพูด เสียงเคาะประตูดังขัดจังหวะ

อิรุกะเดินเข้ามาพร้อมเครื่องดื่ม วางบนโต๊ะแล้วออกไป เขาต้องอยู่ข้างนอกเผื่อมีแขกมาติดต่อ

ชาร์ลส์ยกแก้ววิสกี้ขึ้นจิบ พยักหน้าเชิญให้ครอสพูดต่อ

ครอสคว้าแก้วน้ำเย็นดื่มรวดเดียวหมด ก่อนพูดช้าๆ

"3 ล้าน! ผมจะจ่าย 3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ หวังว่าคุณจะรับประกันความปลอดภัยของลูกชายผมได้"

ชาร์ลส์พูดนิ่งๆ "ระยะเวลาล่ะ?"

"ทำไม?" ครอสถาม

เห็นครอสยังงุนงง ชาร์ลส์อธิบาย

"คุณครอส แม้ผมยังไม่ได้สืบละเอียด แต่ถ้าเดาไม่ผิด คุณมีความขัดแย้งกับภราดรภาพนักฆ่า"

"การคุ้มครองลูกชายคุณไม่ใช่ปัญหา แต่นานแค่ไหน?"

"หนึ่งสัปดาห์ สองสัปดาห์ หนึ่งเดือน หรือนานกว่านั้น?"

"หรือให้รอจนกว่าสถานการณ์ของคุณกับภราดรภาพนักฆ่าจะจบลงสมบูรณ์?"

ครอสชะงัก ได้ยินคำพูดชาร์ลส์ก็ตะลึง จริงด้วย ควรคุ้มครองลูกชายเขานานแค่ไหน?

เขาครุ่นคิด แม้ 3 ล้าน จะไม่ใช่เงินน้อยๆ แต่การคุ้มครองลูกชายจากภราดรภาพนักฆ่าต้องใช้พละกำลังระดับสูงสุด

เหมือนแกะไม่อาจปกป้องลูกจากฝูงหมาป่า ครอสจะหวังให้ลูกชายปลอดภัยจากภราดรภาพได้อย่างไร?

อย่างไรก็ตาม การจ้างนักฆ่าระดับสูงอย่างชาร์ลส์มาคุ้มครองคน โดยเฉพาะเป็นเวลานาน

เป็นไปไม่ได้ด้วยเงินแค่ 3 ล้านดอลลาร์

หลังจากครุ่นคิด ครอสพูด "5 ล้าน หนึ่งเดือน"

ถ้าเขาจัดการสถานการณ์กับสโลนไม่ได้ภายในหนึ่งเดือน ความตายของเขาก็คงไม่ไกล สุดท้ายสโลนก็ไม่มีทางปล่อยเขาไป

ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง เรื่องนี้ต้องมีบทสรุป ถ้าชนะก็ไม่ต้องพูดอะไรมาก

ถ้าแพ้ สโลนคงไม่แม้แต่จะคิดถึงลูกชายธรรมดาๆ ของเขา

ชาร์ลส์ได้ยินครอสเพิ่มราคาเป็น 5 ล้านดอลลาร์สำหรับการคุ้มครองหนึ่งเดือน

เขาเสนอ "ผมมีข้อเสนอ - แบ่งภารกิจนี้เป็นสองส่วน"

"ส่วนแรก คุณจ่าย 3 ล้านดอลลาร์ และสำนักงานเราจะให้การคุ้มครองลูกชายคุณอย่างดี และรับประกันความปลอดภัย"

"ส่วนที่สอง คุณจ่ายค่าจ้างให้ผมกำจัดภราดรภาพนักฆ่า"

ไม่เพียงแต่ครอสที่ดูตกใจ แม้แต่จินนี่ก็ตาโต เธอออกจากภราดรภาพนักฆ่าเพราะไม่เชื่อในสโลนหรือกี่ทอแห่งโชคชะตาอีกต่อไป

ได้ยินข้อเสนอที่ชาร์ลส์พูดทำให้เธอตะลึง

ครอสสงบสติอารมณ์ ครุ่นคิดก่อนพูด "คุณครับ ผมไม่มีเงินมากขนาดนั้น ไม่มีปัญญาจ่ายราคาให้คุณกำจัดภราดรภาพนักฆ่า"

ท้ายที่สุด ภราดรภาพนักฆ่าไม่ใช่แค่คนกลุ่มเล็กๆ แต่เป็นองค์กรที่สืบทอดมาหลายพันปี มีสมาชิกจำนวนมาก