บทที่ 118 กลายเป็นคนเมืองกว๋างนิญ
บทที่ 118 กลายเป็นคนเมืองกว๋างนิญ นอกด่านซานไห่ คือดินแดนของฉินเฟิง เขาคิดถึงลมหนาวและหิมะในแคว้นเหลียว คิดถึงเมืองกว๋างนิญ และโหยหากลิ่นอายความเย็นยะเยือก ความหนาวในแคว้นเหลียวมีกลิ่นเฉพาะตัว เป็นกลิ่นที่มีเพียงชาวเหลียวเท่านั้นที่รับรู้ได้ พอออกนอกด่าน แม้แต่ม้าดำที่ลากรถศึกของเหลียวอ๋องก็ยังวิ่งเ...
