บทที่ 980: อาคาอินุ, คิซารุ, ตัวเลือกผู้ทำลายสมดุล

[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 980: อาคาอินุ, คิซารุ, ตัวเลือกผู้ทำลายสมดุล

ข้อได้เปรียบที่ใหญ่ที่สุดอย่างหนึ่งของกองทัพเรือคือจำนวนคน ไม่ใช่แค่กำลังพลระดับล่าง แต่รวมถึงระดับสูงด้วย หากการต่อสู้แบบหนึ่งต่อหนึ่งไม่สามารถตัดสินผลแพ้ชนะได้ในทันที ก็ให้ส่งคนไปสองคน กองกำลังอื่นอาจทำแบบนี้ไม่ได้ แต่กองทัพเรือมีทรัพยากรมากพอ

อดีตพลเอกก็ยังคงเป็นพลเอก สภาพร่างกายของเซเฟอร์อาจถดถอยลงบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ว่าใครจะรับมือได้ง่ายๆ

พลเอกเรือแห่งยุคที่ไม่ฆ่าฟันนั้นกลายเป็นอดีตไปแล้ว หลังจากประสบกับเหตุการณ์ครอบครัวและลูกศิษย์ถูกฆ่าตายอย่างโหดเหี้ยม จิตใจของเซเฟอร์ก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ถึงแม้จะยังคงเชื่อมั่นในกองทัพเรือ แต่เขาก็ได้ก่อตั้งกลุ่มโจรสลัดขึ้นมา โดยมีเป้าหมายเพื่อไล่ล่าโจรสลัดในทะเล

แน่นอนว่าสงครามมารีนฟอร์ดครั้งนี้ ก็ได้เรียกตัวเซเฟอร์กลับมาเช่นกัน

"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ เพื่อนเก่า"

"อืม ครั้งล่าสุดที่เราต่อสู้ด้วยกันก็หลายสิบปีแล้วสินะ"

"ใช่แล้ว"

หลังจากที่ครอบครัวถูกฆ่าตายเมื่อ 30 ปีก่อน เซเฟอร์ก็ถอนตัวจากแนวหน้า ต้องขอบคุณอาโอคิยิที่รั้งเขาไว้ เขาจึงยังคงอยู่ในกองทัพเรือ ถึงแม้จะเป็นคนยุคเดียวกัน แต่ความสัมพันธ์ของเซเฟอร์กับเซ็นโงคุนั้นห่างไกลจากสึรุกับการ์ป

หากไม่ใช่เพราะสงครามมารีนฟอร์ด พวกเขาก็คงไม่มีโอกาสได้ร่วมมือกันแบบนี้

การปล่อยให้โจรสลัดสู้แบบตัวต่อตัวโดยไม่ใช้ประโยชน์จากจำนวนคนที่มีมากกว่า คงเป็นเพราะสมองของพวกเขาคงมีปัญหาแล้ว

"บอสไคโด บอสต้องการให้ข้าช่วยสกัดใครคนหนึ่งไว้ให้หรือไม่?"

คิงที่กำลังบินอยู่บนท้องฟ้าเพื่อค้นหาร่องรอยของหนวดดำ ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังไคโด เขายังไม่พบหนวดดำ แต่กลับเห็นไคโดที่กำลังถูกเซเฟอร์และเซ็นโงคุรุมโจมตี

"ไม่จำเป็น ไปทำหน้าที่ของนายเถอะ ที่นี่ไม่ต้องการนาย อย่ายุ่งกับการต่อสู้ของฉัน"

"รับทราบ"

คิงบินขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้ง ขณะที่ไคโดก็สะบัดแขน เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้รอบสอง เขาไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับการต่อสู้ของเขา แต่ก็ไม่ได้รังเกียจที่จำนวนศัตรูจะเพิ่มขึ้น ยิ่งมีคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็นการแสวงหาความสนุกมากขึ้นเท่านั้น

ในเวลานั้นเอง เซเฟอร์ก็หยิบสเปรย์พ่นยาออกมาจากอกเสื้อ แล้วสูดดมเข้าไปสองครั้ง เมื่อร่างกายเริ่มโรยรา เขาก็เริ่มมีอาการคล้ายโรคหอบหืด ซึ่งอาจกำเริบขึ้นได้ตลอดเวลาในระหว่างการต่อสู้ที่ดุเดือด จึงจำเป็นต้องใช้ยาช่วย

อาการป่วยของเขากับหนวดขาวนั้นแตกต่างกัน เป็นโรคเรื้อรังที่รักษาให้หายขาดได้ยาก

"ร่างกายของนายจะไหวเหรอ?"

"การต่อสู้นี้ยังไหวอยู่ แต่ฉันจะช่วยคุ้มกันให้นายเอง"

เซเฟอร์รู้จักร่างกายของตัวเองดี เขามีความสามารถในการเข้าร่วมการต่อสู้ระดับนี้ แต่กลับไม่มีความสามารถในการเป็นฝ่ายรุกหลัก หลังจากสูญเสียแขนขวาไป พลังของเขาก็ถูกจำกัดอยู่แล้ว

หน่วยวิทยาศาสตร์ได้ติดตั้งแขนเทียมพิเศษที่เรียกว่า "เครื่องบด" ให้กับเขา แต่มันก็ยังเทียบไม่ได้กับแขนข้างเดิม

เครื่องบดก็ใช่ว่าจะไม่มีข้อดี ภายในติดตั้งหินไคโรเซกิ จึงถือเป็นอาวุธสแลงของผู้ใช้พลัง เพราะแบบนี้เซเฟอร์ถึงกล้าพูดแบบนั้น

"ตกลงกันเสร็จแล้วใช่ไหม?  งั้นก็มาต่อกันเลย การต่อสู้รอบสอง กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว!"

ไคโดกระโดดขึ้นเล็กน้อย พลังของ "มังกรเต้นระบำ" หลอมรวมเข้ากับร่างกาย พุ่งเข้าใส่ทั้งสองคนก่อน เป้าหมายของเขาไม่ใช่เซ็นโงคุหรือเซเฟอร์ แต่เป็นเครื่องบดของเซเฟอร์ อาวุธชิ้นนั้นเป็นภัยคุกคามร้ายแรงสำหรับเขา จึงจำเป็นต้องจัดการก่อน

หินไคโรที่ใช้สร้างมันมาจากวาโนะคุนิ ตอนนั้นซีซาร์ก็มีส่วนร่วมในการสร้างเครื่องบดด้วย หลังจากที่เขาหนีไปทำงานให้กับโดฟลามิงโก้ ข้อมูลของเครื่องบดก็ถูกส่งไปยังห้องเก็บข้อมูลของกลุ่มร้อยอสูร

ศัตรูที่ไคโดให้ความสนใจมีอยู่ไม่กี่คน เขาจึงมีความรู้เรื่องนี้อยู่บ้าง

ด้วย "ฮัสไซไค" ในมือ เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องการสัมผัสทางร่างกาย การทำเช่นนี้ก็เพื่อป้องกันไว้ก่อน

"พายุหมุนมังกรบด!"

เครื่องบดของเซเฟอร์กระแทกลงกับพื้น อิฐและหินแตกเป็นเสี่ยงๆ  ภายใต้การโจมตีของเขา จากนั้นส่วนปลายของเครื่องบดก็เริ่มหมุน พายุหมุนพัดออกมาจากเครื่องบด พัดพาเศษอิฐเศษหินและกระสุนไคโรที่ยิงออกมาจากเครื่องบด พุ่งเข้าใส่ไคโดที่อยู่ข้างหน้า

การโจมตีแบบนี้ดูเหมือนจะไม่สร้างความเสียหายใดๆ  แต่กลับเป็นการเปิดโอกาสให้เซ็นโงคุได้โจมตีไคโดได้อย่างเต็มที่

ในขณะที่ไคโดกำลังหลบการโจมตีของเซเฟอร์ เซ็นโงคุก็พุ่งตัวขึ้นสูง ฝ่ามือยักษ์เปล่งประกายคลื่นกระแทกสีทองอร่าม พุ่งเข้าโจมตีไคโดจากทั้งสองด้าน

ณ ลานกว้างเบื้องหน้า การต่อสู้ของหนวดขาวกลับดุเดือดยิ่งกว่า

"หมัดลาวา!"

หมัดลาวาขนาดยักษ์ปะทะเข้ากับหมัดของหนวดขาว เสื้อคลุมแห่งความยุติธรรมปลิวสะบัดตามแรงลม อาคาอินุไม่มีทีท่าว่าจะถอย แม้แต่น้อย ราวกับตอกตะปูตรึงแน่นอยู่ตรงหน้าหนวดขาว

"ยาซาคานิ โนะ มากาทามะ!"

แสงสีเหลืองเจิดจ้าปรากฏขึ้นข้างกายอาคาอินุและหนวดขาว ดุจดวงอาทิตย์ดวงน้อย สว่างวาบจนแสบตา

ลำแสงเลเซอร์นับร้อยนับพันพุ่งออกมาจากดวงอาทิตย์ พุ่งเข้าใส่หนวดขาวราวกับสายฝน

คิซารุเองก็จริงจังไม่แพ้กัน เขาเล็งลำแสงเลเซอร์ความเร็วสูงเข้าใส่หนวดขาวอย่างแม่นยำ

ก่อนจะหายตัวไปในพริบตา หลบการโจมตีสวนกลับของหนวดขาวได้อย่างหวุดหวิด

"น่ากลัวราวกับปีศาจ แม้แต่การโจมตีแบบนี้ก็ยังเอาไม่อยู่"

ร่างกายของหนวดขาวเต็มไปด้วยรอยไหม้สีแดง แต่ก็ไม่ได้ถูกทะลุ หนวดขาวยังคงต้านทานการโจมตีของคิซารุได้ด้วยร่างกายที่แข็งแกร่ง

"เมโก!"

ในจังหวะที่หนวดขาวหันไปโจมตีคิซารุ แขนของอาคาอินุที่กลายเป็นลาวาก็ยืดออกอย่างรวดเร็ว พุ่งเข้าหาศีรษะของหนวดขาว ทว่าข้อศอกของหนวดขาวกลับเปล่งแสงสั่นสะเทือนออกมา เขาใช้จังหวะที่หันตัวนี้โจมตีสวนกลับอาคาอินุ

แม้จะเป็นร่างกายของผลปีศาจ แต่แรงสั่นสะเทือนก็ส่งผลกระทบต่ออวัยวะภายในของอาคาอินุไม่น้อย แม้กระนั้น เขาก็ยังไม่ถอย ร่างกายทั้งหมดกลายเป็นลาวา พร้อมกับโจมตีอย่างดุเดือดต่อไป

อาคาอินุรับมือกับแรงกดดันจากหนวดขาวอยู่เบื้องหน้า ส่วนคิซารุก็หาจังหวะโจมตีอยู่ด้านข้าง นี่คือกลยุทธ์ของทั้งสอง ที่ดึงเอาข้อได้เปรียบของตนเองออกมาใช้อย่างเต็มที่

แม้หนวดขาวจะกลับมาหนุ่มอีกครั้ง แต่การร่วมมือกันโจมตีของอาคาอินุและคิซารุก็สามารถยื้อเขาไว้ได้ ขัดขวางไม่ให้เขาเข้าใกล้แท่นประหาร

แต่พวกเขาก็ไม่สามารถเอาชนะหนวดขาวได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน การต่อสู้จึงตกอยู่ในสถานการณ์ชะงักงัน

"ยาตะ โนะ คางามิ!"

คิซารุที่เพิ่งถูกหนวดขาวเตะกลางอากาศไปหลายครั้ง ลำแสงเลเซอร์พุ่งเข้าใส่ร่างกายของหนวดขาวราวกับฝูงอีกา แต่ก็ถูกมัลโก้ใช้ร่างกายเข้าขวางไว้กลางอากาศ

"พ่อ พวกเราฝ่าไปไม่ได้ เส้นทางไปยังแท่นประหารถูกพวกทหารเรือปิดตายแล้ว!"

เปลวเพลิงแห่งการฟื้นฟูรักษาร่างกายของมัลโก้ เมื่อครู่โจสเข้ามารับมือกับพลเรือโทที่รุมล้อมเขา ทำให้เขามีเวลาเข้ามาหาหนวดขาว เพื่อถามถึงแผนการขั้นต่อไป

แม้ว่ากำลังพลระดับพลเอกจะถูกยื้อไว้ได้เกือบหมดแล้ว แต่หน้าแท่นประหารก็ยังมีการ์ปอยู่ หนวดขาวไม่มีกำลังพลเหลือพอที่จะรับมือเขาได้อีกแล้ว

ตู้ม!

หนวดขาวเหวี่ยงหมัดเข้าใส่อาคาอินุที่อยู่เบื้องหน้า พลางกวาดสายตามองไปทั่วสนามรบ สุดท้ายสายตาก็จับจ้องไปที่ลูฟี่ที่ถูกล้อมด้วยทหารเรือกลุ่มใหญ่

ดูเหมือนว่า คนที่สามารถฝ่าแนวป้องกันของการ์ปไปได้ จะมีเพียงลูฟี่เท่านั้น

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_