บทที่ 976 : น้ำแข็งที่ถูกแช่แข็ง

[แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ\]

[Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย]

[หลังแปลจบ คิดว่าจะมีการเกลาคำเบื้องต้น แก้คำผิด ปรับสำนวนให้สละสลวย เทียบคำต่อคำ ขอบคุณที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมานะครับ]

บทที่ 976 : น้ำแข็งที่ถูกแช่แข็ง

"การ์ปอีกแล้ว ครอบครัวของนาย ทั้งลูกน้องของลูกชายนายอีก เห้อ"

ตอนนี้มีไคโดเพิ่มเข้ามาแล้ว ถ้าหากมีดราก้อนเพิ่มมาอีกคน เซ็นโงคุคงต้องพิจารณาเปลี่ยนแผนการรบเสียใหม่ สองจักรพรรดิบวกกับกองทัพปฏิวัติ กองทัพเรือคงรับมือได้ยากลำบาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสถานการณ์ที่การ์ปไม่คิดจะออกแรงเลย

การ์ปไม่ได้นั่งอยู่เฉยๆ  เมื่อครู่เขาเพิ่งต่อย มัลโก้ที่คิดจะช่วยเอส กระเด็นไป

หัวหน้าหน่วยที่ 1 โดนต่อยกระเด็น ทำให้กองทัพเรือฮึกเหิมขึ้นมา แต่ในฐานะคู่หูเก่าของการ์ป เซ็นโงคุรู้ดีว่าการ์ปออกแรงไปกี่ส่วน

จะบอกว่าการ์ปต่อยเพื่อให้มัลโก้ออกจากสนามรบ ก็ไม่ถูกต้องนัก น่าจะบอกว่าการ์ปยังคงรักษาพลังส่วนใหญ่ของมัลโก้ไว้ เพื่อให้เขาไปรับมือกับศัตรูคนอื่นมากกว่า

ตอนนั้นถ้าการ์ปไม่ขยับ เซ็นโงคุก็คงต้องขยับเอง ในฐานะจอมพลเรือ เขาปล่อยให้ใครมาช่วยเอสไปต่อหน้าต่อตาไม่ได้ อย่างน้อยคนๆ  นั้นต้องไม่ใช่มัลโก้

""

การ์ปไม่ได้พูดอะไร เขาเองก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี เซ็นโงคุจึงเริ่มกล่าวสุนทรพจน์ขึ้น

"อย่าแตกตื่น! ก็แค่เด็กใหม่คนหนึ่ง! แต่อย่าประมาทเขา เขาจะเป็นตัวอันตรายในอนาคต!

หมวกฟางลูฟี่ พี่น้องร่วมสาบานที่เติบโตมาด้วยกันกับเอสหมัดอัคคี สายเลือดของเขาคือลูกชายแท้ๆ  ของนักปฏิวัติ ดราก้อน!

ลูกชายของนักปฏิวัติดราก้อน ดูเหมือนจะแจ้งให้ทหารเรือทุกคนทราบ และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกำจัดเขา แต่ในความเป็นจริง คำพูดนี้มีความหมายอีกนัยหนึ่ง

ด้วยความแข็งแกร่งของลูฟี่ ทหารเรือทั่วไปไม่สามารถสร้างความเสียหายให้เขาได้มากนัก พลเรือโทขึ้นไปในสนามรบล้วนเข้าร่วมการต่อสู้ จนไม่มีใครสามารถแยกตัวออกมาได้

คนที่สามารถจัดการกับลูฟี่ได้ มีเพียงแค่ยอดฝีมือไม่กี่คน ซึ่งคนเหล่านี้ล้วนเป็นระดับสูงของกองทัพเรือ พวกเขารู้เรื่องที่ดราก้อนเป็นลูกชายของการ์ปดี

คำพูดของเซ็นโงคุในระดับหนึ่งก็คือการบอกคนเหล่านี้ว่า ลูฟี่เป็นหลานชายของการ์ป ให้ลงมืออย่างเบามือหน่อย

อาคาอินุและคิซารุไม่ได้สนใจเรื่องนี้ พวกเขาไม่สามารถปลีกตัวได้ หนวดขาวในวัยฉกรรจ์แสดงพลังทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัว ทุกการโจมตีล้วนต้องการให้พวกเขารับมืออย่างจริงจัง

คนที่สบายที่สุดคืออาโอคิยิ อย่างน้อยก็ก่อนหน้านี้ หัวหน้าหน่วยธรรมดาๆ  ไม่กี่คนไม่สามารถทำอะไรเขาได้

หลังจากได้ยินเสียงตะโกนของเซ็นโงคุ เขาก็หันความสนใจไปที่ลูฟี่

"หลานชายของคุณการ์ป"

ก่อนที่เขาจะทำอะไร สมองก็ส่งสัญญาณอันตรายมาให้เขา

ตู้ม!

ร่างของอาโอคิยิปรากฏขึ้นอีกครั้งในระยะไกล การแยกส่วนร่างกายอย่างทันท่วงทีทำให้เขารอดพ้นจากการโจมตีของยามาโตะได้

"อารารา ฉันจำได้ว่าเธอไม่ใช่ประเภทที่ชอบต่อสู้นี่นา แล้วก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับกลุ่มโจรสลัดหนวดขาวด้วย?"

เมื่อเห็นยามาโตะจ้องมาที่เขา อาโอคิยิก็รู้สึกไม่เข้าใจ ในบรรดาพลเอกทั้งสามของกองทัพเรือ เขาเป็นคนที่ติดต่อกับยามาโตะมากที่สุด ถ้าให้เขาประเมิน ยามาโตะแตกต่างจากไคโดโดยสิ้นเชิง

ทุกครั้งที่เจอเธอ จะให้ความรู้สึกเหมือนนักท่องเที่ยว ไม่มีความคิดที่จะต่อสู้เลย

"ไม่มีหรอก ฉันก็ไม่ได้อยากสู้ แต่ที่ต้องสู้กับนาย ก็เพราะไม่อยากสู้ยังไงล่ะ"

"เธอไม่คิดว่าคำพูดมันขัดแย้งกันไปหน่อยเหรอ?"

ทันทีที่ไคโดเริ่มขยับ แผนตีเนียนของยามาโตะก็เปลี่ยนไปด้วย แฮนค็อกกับจินเบเล่นละครตบตาในระยะไกลได้แป๊บเดียว ไคโดไม่โง่ คงดูออกแน่ ดังนั้นเธอจึงต้องการคู่ต่อสู้คนใหม่

หนวดขาวกำลังยื้อกับพลเอกสองคน เธอไม่อยากเข้าไปยุ่ง ถ้าเข้าไปคงยิ่งวุ่นวาย หนวดขาวก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ เธอไม่จำเป็นต้องลงแรงขนาดนั้น

คนที่เหลืออยู่ คุซันจึงกลายเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

ผู้หญิงทุกคนล้วนมีความลับ ยามาโตะก็เช่นกัน เธอมีความลับบางอย่างที่แม้แต่ไคโดก็ไม่รู้ เช่น ภูมิคุ้มกันพลังน้ำแข็ง

พลังของไคโดครอบคลุมหลายด้าน ทั้งสายฟ้า เปลวไฟ และคมมีดลม ล้วนเป็นธาตุที่เขาใช้เป็นประจำ นอกจากนี้ก็มีพละกำลังอันแข็งแกร่ง น้ำแข็งไม่ได้อยู่ในขอบเขตพลังที่เขาใช้บ่อย

เนื่องจากศิลาแห่งน้ำแข็งเพิ่งกลับคืนมา ภายในกลุ่มร้อยอสูรจึงไม่มีใครเชี่ยวชาญการใช้น้ำแข็ง ดังนั้นหลังจากยามาโตะทะลวงขีดจำกัดจนได้ความสามารถในการต้านทานน้ำแข็ง จึงไม่มีโอกาสได้แสดงพลังนี้ในกลุ่มเลย

ส่วนคุซันในฐานะผู้ใช้พลังผลน้ำแข็งเยือกแข็ง วิธีที่ใช้บ่อยที่สุดคือการแช่แข็ง เมื่อเทียบกับแสงกับลาวา พลังของคุซันมีพลังทำลายโดยตรงน้อยกว่าเล็กน้อย เมื่อเผชิญหน้ากับยามาโตะที่ต้านทานพลังของเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ เขาก็ทำได้แค่ใช้พลังกายภาพเท่านั้น

เมื่อต้องต่อสู้ด้วยพลังกายภาพ ยามาโตะที่ถูกไคโดฝึกฝนมาอย่างหนัก ยิ่งไม่เกรงกลัว มองไปทั่วทั้งสนามรบ คุซันเป็นคนที่ชื่อเสียงโด่งดัง มีพลังแข็งแกร่ง แต่กลับเป็นคนที่ทำร้ายเธอได้ยากที่สุด

อาศัยข้อมูลที่ไคโดไม่รู้ เธอเชื่อว่าตัวเองสามารถทำตามแผนตีเนียนได้อย่างสมบูรณ์แบบ

"ช่างเถอะ เพื่อชีวิตที่สุขสบายในอนาคตของฉัน ก็รบกวนนายแสดงพลังออกมาเยอะๆ  หน่อยแล้วกัน"

"ชีวิตที่สุขสบาย?  ถ้าพวกของเธอหายไปหมด โลกนี้ถึงจะสงบสุขอย่างแท้จริงต่างหาก! ลูกบอลน้ำแข็ง!"

เมื่อเทียบกับโจรสลัดที่มุ่งปล้นสะดมและฆ่าฟัน ยามาโตะใจดีกว่ามาก แต่เธอก็ยังเป็นโจรสลัดอยู่ดี

สำหรับกองทัพเรือ โจรสลัดคือต้นตอของความวุ่นวายในท้องทะเล

คุซันยกมือเล็งไปที่ยามาโตะ เสาน้ำแข็งพุ่งออกจากฝ่ามือ ทันทีที่โดน ยามาโตะก็ถูกห่อหุ้มด้วยลูกบอลน้ำแข็ง แต่คุซันกลับไม่รู้สึกผ่อนคลายเลยแม้แต่น้อย

"ดาบน้ำแข็ง!"

อากาศเย็นยะเยือกก่อตัวเป็นดาบโค้งในฝ่ามือของเขา เธออาศัยพลังฮาคิ ฟาดฟันไปยังลูกบอลน้ำแข็งที่เขาสร้างขึ้น

พลังผลน้ำแข็งเยือกแข็งของเขายากที่จะสังหารศัตรูโดยตรง แม้จะกลายเป็นรูปปั้นน้ำแข็ง หากละลายได้ก็ไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต หากต้องการสังหารศัตรู ต้องทำให้เป้าหมายแตกสลายในขณะที่ถูกแช่แข็ง

ใบมีดน้ำแข็งบางเฉียบ คมกริบ อาศัยพลังฮาคิ อาวุธที่สร้างขึ้นชั่วคราวนี้ไม่ด้อยไปกว่าดาบชั้นดีทั่วไป แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเข้าใกล้ ลูกบอลน้ำแข็งก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ยามาโตะกลายร่างเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งสัตว์แล้ว ใช้กระบองรับอาวุธของเขา

"อย่างที่คิด การโจมตีระดับนี้คงหยุดเธอไม่ได้แล้วสินะ?"

"พยายามอีกหน่อยก็น่าจะได้นะ ให้ฉันดูหน่อยสิว่าพลเอกแห่งกองทัพเรือจะทำได้ถึงขั้นไหน!"

ไม่ต้องพูดถึงไคโด แม้แต่คุซันก็ไม่รู้ว่าพลังของยามาโตะคืออะไร เขาไม่เคยได้ยินว่ามีพลังอะไรที่ต้านทานการแช่แข็งได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เขาแค่คิดว่าสาเหตุที่ยามาโตะต้านทานน้ำแข็งของเขาได้มากกว่า เพราะเธอสามารถใช้น้ำแข็งได้เช่นกัน

ถึงแม้ยามาโตะจะเคยสู้กับคุซัน แต่ตอนนั้นใจเธอไม่ได้อยู่ที่การต่อสู้เลย ถ้าไคโดไม่คอยจ้องอยู่ข้างๆ  เธอคงหนีไปไหนต่อไหนแล้ว

ภายใต้การบีบบังคับของไคโด ยามาโตะถูกบังคับให้ต่อสู้อย่างเต็มกำลัง ซึ่งทำให้คุซันต้องประเมินเธอใหม่

"คมมีดมายา!"

"ไก่ฟ้าฟันน้ำแข็ง!"

คุซันจดจ่ออยู่กับทาเครุเป็นหลัก ไม่ได้สนใจอากาศเย็นยะเยือกที่ติดมากับมัน

"เธอกับฉันต่างก็เป็นน้ำแข็ง น้ำแข็งทำร้ายน้ำแข็งไม่ได้หรอก"

"นั่นก็ยังไม่แน่! พลังพิฆาตมังกรน้ำแข็ง!"

ไอเย็นรอบกายทาเครุก่อตัวเป็นมังกรน้ำแข็ง เลื้อยพันดาบน้ำแข็งขึ้นมาถึงแขน

ถึงจะไม่ใช่พลังฮาคิ หรือการโจมตีทางกายภาพ แต่คุซันก็ไม่ได้ประมาท ทว่าชั่วพริบตาต่อมา ความรู้สึกประหลาดก็แล่นริ้วขึ้นมาบนแขน

"เหยี่ยวน้ำแข็ง!"

มือซ้ายปล่อยนกน้ำแข็งตัวมหึมา พุ่งเข้าใส่ยามาโตะที่ยืนอยู่เบื้องหน้า ถึงพลังของยามาโตะจะต้านทานผลกระทบจากการแช่แข็งได้ แต่มิอาจต้านทานแรงกระแทกทางกายภาพจากน้ำแข็งได้ นกน้ำแข็งขนาดมหึมาที่มีปีกกว้างกว่าสิบเมตร ทำให้คุซันได้โอกาสถอยห่างออกมา

"นี่ เธอทำบ้าอะไรกับฉัน? !”

บนข้อมือขวาของอาโอคิยิ ปรากฏรอยแผลเป็นสีม่วงดำขึ้นหลายจุด ในฐานะผู้ใช้พลังผลน้ำแข็งย่อมรู้ดีว่ามันคืออะไร

โดยทั่วไปแล้ว สิ่งนี้เรียกว่า - อาการบาดเจ็บจากความเย็น

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_