บทที่ 94: ทายาท

มีหลายคำที่สามารถใช้อธิบายความรู้สึกของทอมได้ แต่ตอนนี้คำว่า "น่าอนาถ" และ "น่าสังเวช" ก็เพียงพอแล้ว

ทำไมบัตรถึงใช้ไม่ได้? แผนการคือจะพนันกับผู้หญิงรวยคนนั้น แล้วตกลงที่จะยกเลิกการตบ 10 ครั้งถ้าเธอจ่ายค่ารถคันใหม่ให้ เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะแพ้พนันครั้งนี้

"ลองอีกครั้ง" เขาบอกพนักงานที่เริ่มหมดความอดทน "คุณคะ นี่เป็นครั้งที่ห้าแล้ว บัตรแจ้งว่าใช้งานไม่ได้ คุณแน่ใจหรือว่านี่เป็นบัตรของคุณ?" พนักงานถามอย่างสุภาพ ขณะที่หญิงวัยกลางคนมองมาด้วยรอยยิ้มเยาะจากด้านหลัง ช่างโง่จริง เธอคิดขณะที่มองกระดาษที่เซ็นสัญญาในมือ เด็กโง่คนนี้เขียนและเซ็นข้อตกลงการพนันเอาไว้ ตอนนี้เขาเป็นของเธอสำหรับคืนนี้แล้ว

บางทีเธอควรพาเขาไปเป็นสัตว์เลี้ยงตัวน้อยๆ ที่งานปาร์ตี้คืนนี้ เพื่อนๆ จะต้องอิจฉาแน่ๆ

"รอสักครู่" ทอมพูดขณะโทรไปที่ธนาคาร

"ขออภัยครับ มีข้อสงสัยเรื่องการฟอกเงินในบัญชี เราจึงอายัดไว้เพื่อตรวจสอบ น่าจะกลับมาใช้งานได้ตามปกติพรุ่งนี้" เจ้าหน้าที่ธนาคารพูดก่อนวางสาย

"บ้าชิบ" ทอมสบถขณะหันไปมองและเห็นหญิงชราหยิบสายจูงและปลอกคอออกมาจากกระเป๋าถือใบใหญ่ที่ดูบวมๆ อะไรนะ? ทำไมเธอถึงพกของพวกนี้ติดตัวด้วย?

"นายจะใส่เองหรือให้ฉันช่วยใส่ให้?" เธอถามทอมพร้อมใบหน้าที่แดงเรื่อเล็กน้อย

...

วิคเตอร์ถอนหายใจขณะที่นอนพักผ่อนบนโซฟาและมองไปที่ไอริส การช่วยชีวิตเด็กสาวคนนี้ทำให้เขาหมดแรง ตอนแรกเขาคิดว่าการใช้เกราะระดับ S ที่ซื้อให้อเล็กซ์น่าจะได้ผล แต่สถานะความตายก็ไม่หายไป ดังนั้นแผนที่สองคือพาเธอไปที่ห้องนิรภัย สถานที่แห่งนี้ เหมือนกับตึกของตระกูลทุกแห่งที่มีห้องแบบนี้ แต่มันก็ไม่ได้ผลเช่นกัน เขาตรวจสอบร่างกายเธอหลายครั้งแต่ไม่พบยาพิษหรือสถานะผิดปกติหรือคำสาปใดๆ เขาจึงเชื่อว่าสิ่งที่คุกคามเธอต้องเป็นอะไรจากภายนอกและต้องใช้การโจมตีทางวิญญาณ เขาจึงใช้ทักษะปลอมตัวสร้างร่างจำลองของเธอ พร้อมกับมอบอัญมณีของโฮรัสให้เธอหลังจากตั้งค่าเป็นโหมดตาย

มันได้ผล และปีศาจตนนั้นก็กินโซฟาขณะที่เลียริมฝีปากเพราะเขาปลอมรสชาติของมัน ใครจะคิดว่าคุณสมบัติที่ดูไร้ประโยชน์ของทักษะนี้จะมาเป็นประโยชน์?

การเห็นปีศาจตนนั้นทำให้เขาคิดถึงความเป็นไปได้ที่ไม่เคยคิดถึงมาก่อน

"เล่าเรื่องราวของเธอให้ฉันฟังหน่อย" เขาถามไอริสขณะที่ยื่นขวดน้ำจากตู้เย็นเล็กๆ ด้านข้างให้เธอ เธอยังคงช็อกอยู่เล็กน้อย

"ฉันเป็นเด็กกำพร้า พ่อแม่ที่แท้จริงทิ้งฉันไว้ที่หน้าประตูสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่นั่นฉันถูกรับเลี้ยงพร้อมกับเด็กผู้หญิงอีกคนที่กลายมาเป็นน้องสาวคนใหม่ของฉัน โดยพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยงตอนฉันอายุ 8 ขวบ" เธอพูดพลางปฏิเสธที่จะจิบน้ำจากขวด "แม่เลี้ยงเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก พ่อเลี้ยงจึงดูแลพวกเราคนเดียว จนกระทั่งเขาล้มป่วยหนักเมื่อสองปีก่อน ฉันจึงออกจากโรงเรียนมาทำงานเพื่อดูแลเขาและน้องสาวที่ยังเรียนไม่จบ แต่มันก็ไม่พอเมื่อเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดฉุกเฉิน ฉันจึงต้องพนันกับเพื่อนคนหนึ่ง และเรื่องที่เหลือก็เป็นแบบที่คุณรู้" เธอพูดขณะที่มองเขาราวกับรอคำอธิบายว่าสิ่งนั้นคืออะไร แต่เขาไม่ได้อธิบาย เขารู้ว่าเรื่องราวต้องเป็นแบบนี้ และเขาตระหนักว่าเหตุการณ์ที่เขารอคอยคงเกิดขึ้นแล้ว โทรศัพท์ดังขึ้นทันทียืนยันการคาดเดาของเขา เขาจึงรีบรับสาย

"บอส...คุณชาย...ดิฉันซูซานค่ะ...เลขาฯ ของรองประธานคาร์ลา" หญิงสาวพูด

"ฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร เกิดอะไรขึ้น" เขาถาม แม้จะไม่จำเป็นต้องถาม

"คุณคาร์ลา...เธอฆ่าตัวตายค่ะ" เธอพูด

"อาเรียอยู่ไหน?" เขาถาม แต่เขารู้คำตอบอยู่แล้ว

"เธอถูกคนชุดดำจับตัวไป ดิฉันไม่รู้จะทำยังไง..." เธอพูด

"ฉันจะให้อำนาจเธอบริหารบริษัทจนกว่าฉันจะจัดการทุกอย่างเรียบร้อย แต่ให้ระวังไว้ ถ้าเธอทำพลาด เธอจะจบเหมือนคาร์ลา" เขาพูด ทำให้เธอหายใจสะดุดด้วยความตกใจ

"ล็อคห้องของคาร์ลาไว้ อย่าให้ใครเข้า ฉันจะส่งคนไปภายหลัง ให้พวกเขาตรวจสอบสำนักงาน" เขาเพิ่มเติม

"แต่ตำรวจปิดผนึกสถานที่แล้วค่ะ" ซูซานพูด

"ดี งั้นจะไม่มีใครมารบกวนเธอ ทำตามที่ฉันบอก" วิคเตอร์พูดแล้ววางสาย จากนั้นเขาก็รีบส่งข้อความถึงลิลี่พร้อมคำสั่งบางอย่าง

"ฉันไม่รู้ว่านี่จะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีสำหรับเธอ และฉันไม่คิดว่าเธอจะเชื่อฉัน แต่มีบางอย่างที่เธอต้องรู้" วิคเตอร์พูดกับไอริสที่กำลังหวาดกลัว

"ฉันมีเหตุผลที่แน่นอนที่เชื่อว่าเธอคือน้องสาวของฉัน" เขาพูดขณะที่มองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ

"ฉัน...ถ้านี่เป็นเรื่องตลก มันไม่ตลกเลย" เธอตอบ ใบหน้าซีดขาวกว่าเดิม

"ไม่ใช่ แม่ที่แท้จริงของเธอเพิ่งถูกฆ่า และสิ่งที่โจมตีเธอต้องโจมตีแม่เธอก่อนแล้วตามกลิ่นเธอมาที่นี่" เขาพูด ทำให้ไอริสไม่รู้จะคิดอย่างไร แม่ตายแล้ว ถ้านี่เป็นเรื่องจริง เธอไม่รู้สึกอะไรเลย ที่จริงแล้ว เธอเกลียดพ่อแม่ที่แท้จริงที่ทิ้งเธอไว้ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

"สิ่งนั้น...นี่เป็นการหลอกลวงหรือ? ฉันไม่มีอะไรให้คุณขโมยหรอกนะ" เธอพูดขณะที่สงสัยว่านี่เป็นเรื่องจริงหรือไม่ เธอสับสนมาก

"ฉันจะอธิบายทุกอย่างทีหลัง ตอนนี้เราต้องไปพบพ่อของเรา" เขาพูดขณะที่กดหมายเลขโทรศัพท์ของพ่อ ขณะที่เธอจ้องมองเขาอย่างใกล้ชิด ไม่รู้ว่านี่เป็นเรื่องจริงหรือการหลอกลวง แต่เธอจะหนีตอนนี้ได้ไหม? เธอคิดขณะที่มองประตูเหล็ก

ไม่นานโทรศัพท์ก็ต่อสาย และวิคเตอร์ได้ยินเสียงอ่อนล้าของพ่อ

"วิคเตอร์ พ่อช่วยอาเรียไม่ได้ คาร์ลาโกหกพ่อ อาเรียไม่ใช่ลูกที่แท้จริง ตอนนี้นังบ้านั่นฆ่าตัวตายแล้ว" ธีโอดอร์พูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด

"ผมรู้แล้วครับ" วิคเตอร์พูด

"อะไรนะ? ตั้งแต่เมื่อไหร่?" ธีโอดอร์ถาม

"ตั้งแต่ตอนที่ผมเห็นเธอ ผมต้องการความแน่ใจ เลยไม่ได้พูดอะไร" วิคเตอร์พูด ทำให้ธีโอดอร์ตกใจ

"มันเกี่ยวกับคลาสหรือ?" ธีโอดอร์ถาม

"ใช่ครับ พ่อช่วยผมช่วยอาเรียหน่อยได้ไหม?" วิคเตอร์ขอ

"ถ้าขึ้นอยู่กับพ่อ พ่อจะช่วย แต่ลูกต้องรู้ว่าหลังจากนิคตาย ตระกูลได้เริ่มสืบสวนเจคอบ และพวกเขาพบว่าเมื่อ 21 ปีก่อน เขาเดินทางไปทั่วประเทศเพื่อหาทารกที่มีผมสีม่วง เขาพยายามหลอกลวงเราโดยร่วมมือกับคาร์ลา พวกเขาคิดว่าสีผมเป็นเพียงเกณฑ์เดียวในการเข้าร่วมตระกูลหลัก แต่อาเรียที่ไม่ใช่ลูกที่แท้จริงไม่มีสายเลือดของตระกูล และคาร์ลาก็ไม่สามารถเป็นภรรยาหลักได้ ตอนนี้อาเรียกำลังถูกนำตัวไปที่เกาะของตระกูลเพื่อสอบสวนเพิ่มเติม เธอโชคดีมาก ถ้าเธอไม่ใช่ผู้เล่น เธอคงถูกประหารทันที เธอรู้ความลับของตระกูลมากเกินไป ตอนนี้พวกเขาลังเลว่าจะฆ่าเธอหรือทำให้เธอเป็นคนรับใช้" ธีโอดอร์พูดพร้อมถอนหายใจ เขาอยากช่วยอาเรียจริงๆ แต่เขาก็มีส่วนผิดด้วย และแม่ก็บอกให้เขาเก็บตัวเงียบๆ การเมืองในตระกูลกำลังมีบทบาทอยู่

"พ่อช่วยเลื่อนการไต่สวนไปสองวันได้ไหม? ผมเชื่อว่าผมสามารถโน้มน้าวคุณย่าให้มอบอาเรียให้ผมได้" วิคเตอร์ขอ

"พ่อจะพยายาม แต่พ่อต้องการเหตุผลที่ดี" ธีโอดอร์พูด วิคเตอร์เคยโน้มน้าวแอนได้ครั้งหนึ่ง บางทีเขาอาจทำได้อีกครั้งและช่วยอาเรียได้ แม้ว่าเธอจะไม่ใช่ลูกที่แท้จริง แต่เขาก็รู้สึกว่าเขาคือพ่อ เขาเลี้ยงดูและสอนเธอด้วยตัวเอง และเธอเป็นหนึ่งในคนโปรดของเขา

"ผมเชื่อว่าผมเพิ่งพบน้องสาวที่แท้จริง ลูกสาวที่แท้จริงของคาร์ลา ผมคิดว่าคาร์ลาสับเปลี่ยนตัวเธอกับอาเรียทันทีหลังคลอด แต่เราควรให้เธอแตะหินรูนหลักเพื่อความแน่ใจ" วิคเตอร์พูดขณะที่มองไอริสที่ตกตะลึง

"อะไรนะ? ลูกแน่ใจหรือ?" วิคเตอร์ได้ยินความตกใจในน้ำเสียงของธีโอดอร์ ตามด้วยความสงสัย

"ใช่ครับ มีคนพยายามลอบสังหารเธอ ถ้าผมเดาไม่ผิด คาร์ลาไม่ได้ฆ่าตัวตาย เธอต้องเป็นตัวแทนของกลุ่มอื่น มีคนฆ่าเธอเพื่อปิดปาก ปีศาจนั่นคงตามกลิ่นไอริสด้วยสัญชาตญาณ เธออาจมีออร่าเดียวกับแม่ นี่เป็นแค่ทฤษฎีนะครับ" วิคเตอร์พูด "ตอนที่ปีศาจพยายามโจมตีไอริสที่นี่ ผมสามารถหลอกมันและช่วยชีวิตเธอได้" วิคเตอร์เพิ่มเติม ทำให้ธีโอดอร์ขมวดคิ้ว สิ่งที่วิคเตอร์พูดมีเหตุผลมาก แต่วิคเตอร์รู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร? ลูกชายมีความลับมากเกินไป แต่เขาจะไม่ถาม ผู้เล่นทุกคนมีความลับ รวมถึงตัวเขาด้วย

ธีโอดอร์นั่งลงข้างๆ ไอริสและถามเกี่ยวกับชีวิตของเธอ เธอลังเลแล้วเล่าเรื่องเดียวกับที่เล่าให้วิคเตอร์ฟัง ขณะที่มองเขา ชายคนนี้เป็นพ่อที่แท้จริงจริงหรือ?

"จอร์จ ไปเอาหินรูนหลักในห้องนิรภัยข้างล่างมา และตรวจสอบสิ่งที่เธอพูด" ธีโอดอร์สั่งจอร์จที่ยืนเงียบๆ อยู่ด้านหลัง

"คุณไม่ต้องโกหก ฉันรู้ว่าคุณไม่ใช่พ่อ" เธอพูดอย่างขลาด

"ทำไม?" เขาถาม

"พ่อแม่ทิ้งฉัน ทำไมคนรวยอย่างคุณต้องทำแบบนั้น? และถึงแม้คุณจะพูดความจริง ฉันก็จะไม่ทิ้งพ่อเลี้ยง" เธอพูดอย่างดื้อดึง

"อ้อ คนที่ทิ้งเธอคือแม่ที่ตายแล้วและลุง" ธีโอดอร์พูดขณะที่จอร์จเข้ามาในห้องพร้อมกล่องกำมะหยี่

ธีโอดอร์ค่อยๆ เปิดกล่องเผยให้เห็นหินสี่เหลี่ยมสีน้ำตาลเงิน หินเนเธอร์

"แตะหินนี่ ถ้าเธอเป็นลูกสาวฉันจริงๆ เราจะรู้ทันที" เขาพูด

"การตรวจดีเอ็นเอไม่ดีกว่าเหรอ?" เธอถามพลางลังเล สิ่งนั้นให้ความรู้สึกอันตราย

"เราจะทำทีหลัง แต่อันนี้สำคัญกว่า" เขาพูด โดยไม่ได้อธิบายให้เธอฟังว่าแม้แต่เด็กที่มีดีเอ็นเอ แต่ไม่มีสายเลือด ตระกูลก็ไม่สนใจ ดังนั้นปกติแล้วไม่มีใครในตระกูลทำการตรวจดีเอ็นเอ

ไอริสค่อยๆ แตะหินแล้วชักมือกลับด้วยความตกใจราวกับถูกไฟฟ้าช็อต จากนั้นเธอก็จับศีรษะขณะที่ความเจ็บปวดแล่นผ่าน เธอได้แต่กรีดร้องขณะที่กลิ้งไปมาบนพื้นพลางจับศีรษะ

ธีโอดอร์ตกใจขณะที่มอง ในขณะที่รอยยิ้มค่อยๆ ปรากฏบนใบหน้าที่ขมวดคิ้ว ส่วนจอร์จรีบเคลื่อนย้ายโต๊ะกาแฟแก้วไปด้านข้าง เกรงว่าไอริสจะบาดเจ็บถ้าชนเข้า

วิคเตอร์คาดการณ์ผลลัพธ์นี้ไว้นานแล้ว หินเนเธอร์ทำจากวัสดุที่ผู้ให้กำเนิดสายเลือดของพวกเขา มังกรผู้อาวุโส เกลียดชัง ดังนั้นเมื่อทายาทที่มีสายเลือดบริสุทธิ์พอแตะมัน เลือดจะตอบสนอง มันไม่พอที่จะปลุกพลัง แต่ลักษณะบางอย่างจะปรากฏ

ความเจ็บปวดที่เธอรู้สึกตอนนี้คือผลจากเลือดที่เดือดในเส้นเลือด ปกติแล้วการทดสอบจะทำตอนที่ทายาทยังเป็นทารก และการเปลี่ยนแปลงจะน้อยมาก ทำให้ไม่เจ็บปวดมาก แต่ไอริสเป็นผู้ใหญ่แล้ว

ผมของไอริสกำลังเปลี่ยนเป็นสีม่วงในอัตราที่เร่งขึ้น ขณะที่ร่างกายสูงขึ้นเล็กน้อย แต่เธอยังคงเตี้ยกว่าวิคเตอร์

คนโง่มากมายคิดว่าทายาทของตระกูลฟอน ไวส์เกิดมาพร้อมผมสีม่วง แต่นั่นผิด มันเป็นข่าวลือที่ตระกูลแพร่กระจายออกไป ทารกทุกคนในตระกูลจะถูกให้แตะหินเนเธอร์ และถ้ามีสายเลือดบริสุทธิ์พอ สายเลือดจะแสดงออกมา และเด็กจะถูกพิจารณาว่าเป็นทายาท