บทที่ 829 วิธีการบ่มเมล็ดรากวิญญาณ
###
ทูตผู้พิทักษ์แห่งถ้ำเทียนซิงและท่านเทียนชางเจินจวินช่วยกันปราบปราม จนทำให้ผู้บำเพ็ญเพียรใจคดที่เคยวนเวียนรอบถ้ำของลู่เซวียนต่างต้องหนีไปหมด
ลู่เซวียนใช้เนตรปีศาจสุญตาจับตาดูอยู่ชั่วครู่ จนเมื่อไม่เห็นร่องรอยอันตรายอีก จึงรู้สึกโล่งใจ
และได้กลับไปใช้ชีวิตสงบในการบำรุงแปลงพืชอีกครั้ง
ครึ่งปีผ่านไปอย่างรวดเร็ว
วันนี้ ลู่เซวียนได้ตรวจตราสภาพพืชวิญญาณในแปลงอย่างละเอียด ก่อนจะมาที่ริมทะเลสาบเล็ก ๆ
เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังของลู่เซวียน โถวหลงตัวเล็กสามตัวที่ดูน่าเกรงขามก็โผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ พากันวนเวียนอยู่รอบตัวเขาอย่างสนิทสนม
ลู่เซวียนหยิบเนื้อสัตว์อสูรกองใหญ่ให้พวกมันกินอย่างเต็มอิ่ม
หลังจากโถวหลงตัวน้อยทั้งสามจากไปอย่างพอใจ เขาจึงเดินไปยังแปลงพืชที่ปลูกหญ้าน้ำแข็งเรืองแสง
กลิ่นอายเย็นยะเยือกพัดมาต้อนรับทันที ใบหญ้าสีน้ำเงินยาวเรียวพ่นไอเย็นออกมาเป็นริ้ว ๆ จนกลายเป็นฝุ่นน้ำแข็งเล็ก ๆ ลอยล่องกลางอากาศก่อนตกลงพื้น ก่อเป็นน้ำแข็งบาง ๆ
“หญ้าน้ำแข็งเรืองแสงนับร้อยต้นในที่สุดก็เติบโตเต็มที่”
ลู่เซวียนนึกชื่นชมในใจ
ก่อนหน้านี้หญ้าน้ำแข็งเรืองแสงบางส่วนได้เติบโตเต็มที่แล้ว แต่เขาต้องการสะสมแสงกลมไว้เพื่อสุ่มรางวัล จึงอดใจรอไว้ก่อน
จนกระทั่งวันนี้ เมื่อต้นหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงทั้งหมดโตเต็มที่ เขาจึงมีแผนจะเก็บเกี่ยวรางวัลจากแสงกลม
ลู่เซวียนเก็บเกี่ยวหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงด้วยความระมัดระวัง
เพียงไม่นานก็ได้มามากกว่าแปดสิบต้น โดยเหลือส่วนหนึ่งไว้สำหรับบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ต่อไป
“โดยรวมแล้วคุณภาพถือว่าดี มีคุณภาพดีอยู่กว่าครึ่ง และยังมีคุณภาพเยี่ยมอีกหลายต้น”
ลู่เซวียนนึกชื่นชมในใจ
เมื่อแสงกลมแปดสิบกว่าดวงปรากฏขึ้น พวกมันส่องแสงเล็กน้อยตรงจุดที่เก็บหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงออกไป
ร่างของลู่เซวียนพลันพุ่งเข้าหาแตะสัมผัสแสงกลมทั้งหมดในทันที
ในชั่วพริบตา แสงกลมทุกดวงแตกออกเป็นประกายแสงเล็ก ๆ ลอยสูงขึ้นไปเป็นสายธารแสงที่ไหลบ่ากลับเข้าสู่ร่างของลู่เซวียน
ในหัวของเขาปรากฏความคิดใหม่ ๆ พลันไหลมาเหมือนแสงและเงาวิ่งผ่าน
【ได้รับหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงระดับสามหนึ่งต้น ได้รับพลังบำเพ็ญเพียรเพิ่มห้าปี】
【ได้รับหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงระดับสามหนึ่งต้น ได้รับยาวิญญาณเยือกน้ำแข็งระดับสี่】
【ได้รับ...】
ในบรรดาแสงกลมแปดสิบกว่าแสง มีสิบสี่แสงที่ให้พลังบำเพ็ญเพียรเพิ่มสามหรือห้าปี ทำให้พลังในร่างของลู่เซวียนเพิ่มขึ้นใกล้ห้าสิบปี
พลังวิญญาณมหาศาลพลุ่งพล่านเหมือนคลื่นซัดกระทบไปทั่วร่าง
เขารีบใช้วิชา《เซวียนเทียนชิงเวยเมี่ยวฟ่า》เพื่อหมุนวงกลมสีทองในจุดตันเถียน ทำให้เปลวไฟวิญญาณสีฟ้าจาง ๆ ในวงกลมนั้นเผาผลาญเงียบ ๆ เพื่อดูดซับพลังวิญญาณอย่างรวดเร็ว
“ฮึ...”
“ความรู้สึกที่พลังบำเพ็ญเพียรเพิ่มขึ้นนั้นยอดเยี่ยมยิ่งนัก”
ลู่เซวียนเป่าลมหายใจออกยาวเมื่อดูดซับพลังวิญญาณจนหมด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพึงพอใจ
“ปกติการบำเพ็ญเพียรของตนเองนั้นช่างช้า ไม่รู้สึกถึงความก้าวหน้าใด ๆ โชคดีที่มีรางวัลจากแสงกลมคอยช่วย”
หลังได้รับพลังบำเพ็ญเพียรเพิ่มขึ้นห้าสิบปี ลู่เซวียนรู้สึกว่าพลังในตัวเพิ่มขึ้นอย่างชัดเจน
“คาดว่าหากได้รับรางวัลจากแสงกลมอีกหนึ่งหรือสองรอบ ก็น่าจะเลื่อนขึ้นสู่ระดับสร้างแก่นทองคำตอนปลายได้สำเร็จ”
เขาคาดการณ์ในใจ
“หากเปรียบเทียบความเร็วในการบำเพ็ญเพียรเช่นนี้ คงไม่น้อยหน้าศิษย์เต๋าของสำนักหลี่หยางเป็นแน่”
เมื่อใกล้จะเลื่อนขึ้นสู่ระดับสร้างแก่นทองคำตอนปลาย ก็หมายความว่าท่านอาวุธวิญญาณแห่งหอสมบัติจะมอบพื้นที่ถ้ำที่ชำรุดให้ตามที่สัญญาไว้
อีกทั้งยังจะได้พืชวิญญาณระดับเจ็ดอีกด้วย
สิ่งนี้ทำให้ลู่เซวียนรู้สึกกระตือรือร้นและตื่นเต้นไม่น้อย
นอกจากนั้น รางวัลจากแสงกลมหลายสิบรางวัลยังให้สมบัติล้ำค่าหลายชนิด
บางอย่างเป็นรางวัลในรูปของยาวิญญาณเยือกน้ำแข็ง หรือสุราน้ำแข็ง อีกทั้งยังได้ชุดประสบการณ์ในการปรุงสุราวิญญาณด้วย
หลังจากซึมซับชุดประสบการณ์นี้ ความสามารถในการปรุงสุราน้ำแข็งของเขาได้พัฒนาไปถึงขั้นสูงสุด คุณภาพของสุราและอัตราความสำเร็จในการปรุงล้วนเพิ่มขึ้นอย่างมาก ทำให้เขาดูมีท่าทีแบบปรมาจารย์ที่แท้จริง
หลังเก็บเกี่ยวรางวัลจากแสงกลมแล้ว ลู่เซวียนก็เริ่มการบ่มเพาะเมล็ดพันธุ์จากหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงที่เหลืออยู่
เขาเคยบ่มเพาะเมล็ดหญ้าน้ำแข็งเรืองแสงหลายครั้งจนเชี่ยวชาญ จึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับอัตราความสำเร็จในการบ่มเพาะ
จากนั้น เขาจึงเดินตรวจตราแปลงพืชวิญญาณทั้งหมดอีกครั้งเพื่อตรวจสอบสภาพของพืชทุกต้นอย่างละเอียด
ทันใดนั้น เขาก็สัมผัสได้ถึงการสั่นไหวของพลังวิญญาณเล็กน้อยที่นอกถ้ำ
ยันต์สื่อสารแผ่นหนึ่งสั่นอยู่ที่ขอบค่ายกลด้านนอก
ลู่เซวียนยกมือเรียกให้ยันต์สื่อสารลอยมาหยุดตรงหน้า
เมื่อกระตุ้นพลังวิญญาณเข้าไป เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้น
“ท่านลู่ ข้าคือเวินเฉียน เมื่อไม่นานมานี้ มีผู้บำเพ็ญเพียรระดับสร้างแก่นทองคำท่านหนึ่งมาที่ร้าน เขาบอกว่าเคยคุยกับท่านลู่เกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนสมบัติล้ำค่าที่เกี่ยวข้องกับพืชวิญญาณเพื่อแลกกับต้นหลิวน้ำทิพย์”
“ผู้บำเพ็ญระดับสร้างแก่นทอง? แลกต้นหลิวน้ำทิพย์?”
ในใจของลู่เซวียนปรากฏภาพชายชราระดับสร้างแก่นทองคำตอนต้นขึ้นมา
ครั้งก่อนที่เขาได้รับเชิญไปร่วมงานเลี้ยงร้อยบุปผาของเจ้าตำหนักร้อยบุปผา ขณะแลกเปลี่ยนสมบัติกับคนอื่น เขาได้หยิบยกต้นหลิวน้ำทิพย์ระดับห้าที่ตนเองเพาะขึ้นมา
ครั้งนั้น ต้นหลิวน้ำทิพย์ได้รับความสนใจจากชายชราระดับสร้างแก่นทองคำเป็นอย่างมาก แต่สมบัติที่ชายชรายื่นมาแลกเปลี่ยนนั้นยังไม่เป็นที่พอใจของลู่เซวียน จึงไม่ได้ทำการแลกเปลี่ยน
ลู่เซวียนถือคติสร้างมิตรที่ดี จึงทิ้งความหวังไว้ให้ชายชราก่อนกลับ โดยให้ข้อมูลของร้านขายของจิปาถะแก่เขา
ลู่เซวียนรับปากไว้ว่าจะเก็บต้นหลิวน้ำทิพย์ไว้ให้ช่วงหนึ่ง หากชายชรานำสมบัติที่พึงพอใจมาได้ก็สามารถแลกเปลี่ยนกันได้
“ไม่คิดว่าเขาจะหาสมบัติมาได้จริง ๆ”
“ก็ไม่รู้ว่าสมบัตินั้นจะเป็นอะไร”
ลู่เซวียนรู้สึกสนใจขึ้นมาบ้าง จึงตัดสินใจไปที่ร้านดูว่าสมบัตินั้นจะทำให้เขาประหลาดใจได้หรือไม่
หลังจากสั่งความกับหุ่นฟางและปีศาจสายฟ้าเล็กน้อย เขาก็เตรียมตัวแล้วมุ่งหน้าไปยังหอเก็บดาว
เมื่อเข้าไปในร้านขายของจิปาถะ เวินเฉียนที่ยืนรออยู่รีบก้าวออกมาต้อนรับ
“ท่านลู่ ท่านผู้อาวุโสท่านนั้นรออยู่ในห้องด้านใน”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อย แสดงให้เห็นว่าผู้บำเพ็ญระดับสร้างแก่นทองคำที่ไม่คุ้นเคยนั้นทำให้เขากดดันไม่น้อย
“ดี ทำได้ดี”
“หลังจากนี้รับรองลูกค้าให้ดี ส่วนที่เหลือปล่อยให้ข้าจัดการเอง”
ลู่เซวียนพยักหน้าเบา ๆ แล้วเดินเข้าสู่ห้องเงียบสงบด้านใน
“ท่านลู่!”
ทันทีที่เข้าไป ชายชราในห้องพลันลุกขึ้นยืนทันที สายตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“สหายม่อ หลังจากงานเลี้ยงร้อยบุปผา เราก็มิได้พบกันอีกหลายปี สหายสบายดีหรือ?”
ลู่เซวียนใช้พลังจิตสัมผัสได้ถึงกระแสพลังเสื่อมโทรมเล็กน้อยในร่างของชายชรา เขาจึงทักถามขึ้นมา
“ขอบคุณที่ท่านลู่เป็นห่วง ข้าสบายดี เพียงแต่อดนึกถึงต้นหลิวน้ำทิพย์ของท่านไม่ได้”
ชายชรากล่าวพลางยิ้ม
“ไม่ต้องห่วง ต้นหลิวน้ำทิพย์นั้นยังอยู่กับข้า”
ลู่เซวียนกล่าวให้ชายชราสบายใจ
“ดีแล้ว ขอบคุณมาก”
ชายชราดูผ่อนคลายขึ้นทันที
“ข้าได้พยายามอย่างยิ่งในการหาสมบัติที่ท่านต้องการ และสำเร็จจนได้”
“โอ้? สมบัติที่ท่านนำมาเกี่ยวข้องกับพืชวิญญาณคือสิ่งใดกันหรือ?”
ลู่เซวียนถามด้วยความสนใจ
“เป็นวิธีบ่มเมล็ดพันธุ์รากวิญญาณระดับห้าชนิดหนึ่ง เรียกว่าวิชาบ่มเพาะเมล็ดรากวิญญาณ”
ชายชราใช้คาถาปิดเสียง ก่อนหยิบหยกขาวขุ่นออกจากถุงเก็บของ
หยกนั้นมีแสงขาวจาง ๆ ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยพลังวิญญาณที่เข้มข้น
“วิธีบ่มเมล็ดพันธุ์ระดับห้าหรือ… นี่เป็นเรื่องน่าประหลาดใจอย่างยิ่ง!”
แม้สีหน้าของลู่เซวียนจะเรียบนิ่ง แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความยินดีล้นพ้น
